De sterke neiging om het beest en de valse profeet als individuen te beschouwen, als persoonlijke wezens, en niet als samengestelde beesten, is een subjectieve interpretatie, en niet een objectieve conclusie die is gebaseerd op wat Johannes heeft geschreven. Hierna volgen vier redenen waarom deze interpreterende sprong zo gemakkelijk en vaak door studenten van Engelse vertalingen wordt gedaan.
(1)Johannes sprak in een paar van zijn geschriften over de Antichrist. De Antichrist wordt gewoonlijk geďdentificeerd als “de man van wetteloosheid,” “de zoon van de vernietiging”(2 Thess. 2.3), en met identiteiten in Daniël. Deze persoonlijke en menselijke identiteiten zijn ook door vele commentatoren in Openbaring geďdentificeerd geworden met het beest en de valse profeet. Het kan heel wel waar zijn dat de Antichrist met de beesten van Openbaring geďdentificeerd kan worden. Het is hier niet de bedoeling een van die interpretaties te ondersteunen of in diskrediet te brengen. Maar geen van de beesten zou geďdentificeerd moeten worden als een enkele, individuele persoonlijkheid. Johannes’ zicht op de zaak in het visioen had een veel breder bereik. Soms worden individuele koningen genoemd, maar alleen wanneer hun daden van leiderschap de daden van het beest kenmerken. Maar de beesten zijn samengestelde systemen die volken en natiën vertegenwoordigen als een eenheid die door Satan wordt gedomineerd, en Johannes ziet ze altijd als beesten, niet als individuele mensen. De bekendheid van de lezer met de populaire beelden van de Antichrist, en de volgende drie redenen, maken het een eenvoudige zaak om zonder verschuldigde oorzaak van beest naar persoon te springen.
(2)Voor het Engelse denken zijn draken, slangen en wilde beesten dingen. Het voornaamwoord dat hen representeert is noch hij noch zij. Het voornaamwoord dat deze schepselen vertegenwoordigt is het. In de New American Standard Version wordt het voorafgaande voornaamwoord vertaald met de voornaamwoorden hij, hem, wie, van wie, zij (mv) en hen, 76 maal in de hoofdstukken 12 tot 20 in Openbaring. De New International Version doet hetzelfde 71 maal in deze zelfde passage van de Schrift. De King James Version doet het zelfde 67 maal in deze passage. Aangezien het beest, het tweede beest (de valse profeet genaamd), en de draak, aangewezen in de Schrift, leidend naar de Poel des Vuurs, zo’n 70 maal worden aangeduid door mannelijke persoonlijke voornaamwoorden, is het dan een wonder dat de lezer het zicht verliest op het visioen zoals Johannes dat zag? De Revised Standard Version (RSV) verwijst consistent naar de draak als een hij, maar verwijst consistent naar de beesten als het. Today’s English Version en de New World Translation (NWT) neigen de benadering van de RSV te volgen. De NWT verschilt daarin dat ze ook de voorafgaande voornaamwoorden voor de draak met het vertaalt, waar de context het duidelijk schijnt te maken dat de draak Satan vertegenwoordigt. De Concordant Version handhaaft het juiste geslacht van de voornaamwoorden zoals die door de tekst en aanvaardbaar Engels vereist worden. Maar, ook dit kan misleidend werken.
(3)Valse profeet is een benaming die wordt gegeven aan het tweede wilde beest van Openbaring 13. Deze term komt slechts drie maal voor in Openbaring en het is de context van de laatste plaats waar het voorkomt die bewijst dat de valse profeet dezelfde is als het beest van het land (vergelijk Openb. 13:12 en 19:20). De term pseudoprofeet, of valse profeet, is mannelijk van geslacht. Dit zou de correcte weergave van het bijhorende voornaamwoord als hij moeten geven. Maar de valse profeet, in Johannes’ visioen, is nog steeds een beest – een het. De lezer moet zich bewust zijn dat hij, wanneer gebruikt voor de valse profeet, gelijk staat aan het in onze taal, alles te danken aan de context.
Een soortgelijke situatie komt voor met de draak. Johannes zag in het visioen Satan, de Tegenstander, niet als een persoonlijk wezen. Hij wordt altijd gezien als een draak of slang. Dat is de reden waarom hij de uitleggende identificatie toevoegt, zijn lezers informerend dat de draak die hij in het visioen ziet, Satan vertegenwoordigt (Openb. 12:9; 20:2). Maar de populaire vertalingen vertalen het voornaamwoord voor draak met hij en niet met het. In Openbaring 20:3 worden hij en hem correct gebruikt waar hun antecedent een slang of de Tegenstander of Satan is. Maar zelfs daar is het de draak die door Johannes in het visioen wordt gezien. Contextueel zou het misleidend zijn. De gemiddelde lezer zal zich niet deze zaken bewust zijn en de subtiele invloed die zij hebben op zijn gedachten en interpretatie van de Schrift.
(4)Het Engels heeft geen meervoudig onzijdig voornaamwoord voor de derde persoon. Met andere woorden, het Engels heeft geen meervoudig onzijdig voornaamwoord voor zij of hen – een meervoudig het. Wanneer beide beesten worden genoemd, is het Engelse [vertaald,WJ] voornaamwoord dat wordt gebruikt zij, of hen, gewoon omdat er geen ander woord is om te gebruiken. Als het Engels naar beide beesten zou verwijzen en het correcte geslacht weergeven, zouden ze de beesten moeten schrijven, en niet zij. En dat doen betekent dat het geen vertaling zou zijn.
“En het wilde beest wordt gearresteerd en met hem de valse profeet, die de tekenen voor zijn ogen doet, waarmee hij hen misleidt die het teken van het wilde beest krijgen en het beeld van hem aanbidden. De twee werden levend geworpen in het meer van het vuur, het brandende met zwavel”
(Openb. 19:20;SW).
Zijn we ons het belang bewust van het onderstreepte deel van dit vers en het doel er van in de context? Wat is beeld dat we ons voor ogen stellen wanneer we deze beschrijving lezen? In Openbaring verwijst de term valse profeet altijd naar het tweede wilde beest, dat opkwam uit het land (Openb. 13:11). Openbaring 19:20 is de enige passage die ons vertelt dat de valse profeet en het wilde beest dat opkwam uit het land dezelfde zijn. De eerste vermelding van de term valse profeet is in Openbaring 16:13. Daar zag Johannes de draak, het wilde beest en de valse profeet. Uit hun monden kwamen onreine geesten. Deze demonische geesten leken op kikkers. Het was hun taak de legers van de aarde te mobiliseren tegen de Ruiter op het witte paard. Zo is het op bevel en gezag van de draak, het beest en de valse profeet dat de legers bijeen worden gebracht. Aangezien de scene in hoofdstuk negentien de grote slag is wanneer al deze legers bijeen gebracht worden, is het passend deze scene van de draak, het wilde beest en de valse profeet met kikkerdemonen die uit hun monden komen in herinnering te roepen, wanneer we nadenken over hun verwijzing naar de Poel des Vuurs. De drie die gezien worden bij het bijeen roepen van de legers van de aarde in hoofdstuk zestien, zijn dezelfde drie die in de Poel des Vuurs geworpen worden en in de ondergedompelde chaos in de hoofdstukken negentien en twintig. Ons dit bewust maken zal helpen in het verkrijgen van een correct beeld in ons denken van wat Johannes zag.
Johannes identificeert de valse profeet op het moment dat hij (eigenlijk: het) in de Poel des Vuurs geworpen wordt. De beschrijving waarmee hij het identificeert is dezelfde beschrijving van de daden er van die werd gegeven toen het als een wild beest werd geďntroduceerd, opkomend uit het land. Dit bevestigt dat wat Johannes waarnam in het visioen, twee wilde beesten was, die in een Poel des Vuurs geworpen werden; niet twee individuen.
Zoals opgemerkt heeft alleen Johannes deze wilde beesten als beesten gezien. Het is mogelijk dat het beeld dat gemaakt en aanbeden zal worden tijdens de verdrukking, kan lijken op wat Johannes zag (Openb. 13:14,15), maar er is geen reden om te verwachten dat iemand anders ooit deze beesten zal zien.
Aangezien de Poel des Vuurs figuurlijk is, rijst de vraag: Wat zal de letterlijke vervulling van de Poel des Vuurs zijn? Wat zullen de mensen die leven tijdens die eras zien? Er zijn vele letterlijke profetieën die naar deze tijd verwijzen. Een aantal daarvan komt uit Jesaja.
“En zonen van een vreemdeling bouwen jouw muren en hun koningen zullen jou dienen, want in Mijn toorn sloeg Ik jou, maar in Mijn aanvaarding heb Ik mededogen met jou. En jouw poorten staan voortdurend open, bij dag en bij nacht. Zij zullen niet gesloten worden om het vermogen van de natiën tot jou te brengen, en hun koningen zijn het die geleid worden. Want de natie en het koninkrijk die jou niet zullen dienen zullen vergaan, en die natiën zullen zeker verlaten zijn. …. En vreemden staan en grazen jullie schaapskudden en zonen van de buitenlander zijn jullie boeren en jullie wijngaardeniers. En jullie, jullie zullen priesters van JAHWEH genoemd worden, dienaren van onze Elohim zal men jullie noemen. Jullie zullen het vermogen van de natiën eten en in hun heerlijkheid zullen jullie je omkleden”
(Jes. 60:1014; 61:5,6;SW)
Zacharia voegt toe:
“En het gebeurt dat wie van de families van het land niet zal opgaan naar Jeruzalem om de Koning te aanbidden, JAHWEH van menigten, dat over hen de neerslag niet zal komen”
(Zach. 14.17;SW).
Tijdens de duizend jaren zal de wereld de natiën zien in dienstbaarheid en onderschikking aan een geestelijk vernieuwd Israel. De zwaarte van de ontberingen die door iedere natie verduurd zullen worden, zullen zijn naar hun oordeel bij de heerlijkheidstroon. (Matt. 25:31-46).
De onderwerping van de natiën aan Israel zal de letterlijke vervulling zijn van de Poel des Vuurs. Deze naam, de Poel des Vuurs, is een passende bestemming voor de onderschikking van de natiën, wanneer die vergeleken wordt met de naam van Israels eerdere slavernij. “En JAHWEH nam jullie en Hij bracht jullie uit de ijzeren smeltpot van Egypte, om voor Hem tot een volk van het lotdeel te worden, zoals in deze dag.” (Deut. 4:20, SW; vergelijk met 1 Kon. 8:51; Jer. 11:4; Jes. 48:10 “smeltkroes van vernedering”). Niemand gelooft dat Israel letterlijk in een ijzeren oven of smeltkroes was in Egypte. De holocaust van de tweede wereldoorlog was een ander geval. Maar “ijzeren oven” is de term die God gebruikte om Israels kwelling in de steenfabrieken van Egypte te beschrijven. Er was geen oven. De stenen werden in de zon gedroogd. Als “ijzeren oven” een passende term is om de slavernij en beproeving van Israel in Egypte te beschrijven, is “Poel des Vuurs” dan een te ongebruikelijke term om de slavernij en onderschikking van de natiën tijdens Israels heerschappij van strikte rechtvaardigheid te beschrijven? Zeer zeker niet!
Het zijn van een ontvanger van visioenen door goddelijke onthulling is zeldzaam. Er is geen handboek, anders dan details die in de Bijbel zijn bewaard, om te helpen bij het verstaan van deze visioenen. Toch kunnen een paar behulpzame gevolgtrekkingen worden gedaan. Het schijnt dat Johannes heel het visioen zag voordat hij ook maar iets had geschreven. Bijvoorbeeld: de tweede dood wordt zeer vroeg in het boek genoemd (Openb. 2:11), hoewel ze pas als deel van het visioen wordt gezien of genoemd in het 20e hoofdstuk. Na het zien van het visioen in het geheel, met goddelijke inspiratie en totale herinnering, schreef Johannes op wat hij had gezien en wat hem was opgedragen te schrijven. Johannes levert vrijelijk details naar mate het visioen voortschrijdt, vaak vooruitlopend op dingen die later in het visioen zullen gebeuren. Het visioen staat vol met gedetailleerde contrasten.
Johannes gebruikt het woord waarnemen wanneer hij verband legt met het visioen. Hij verstond al deze dingen verstandelijk. Zijn waarneming was niet beperkt tot alleen visueel waarnemen. Hij noemt ook de tijdelementen die tijden inhouden, hoewel zijn waarneming van deze dingen mogelijk in dagen of uren of zelfs momenten kan zijn gecompleteerd. Dit aspect van timing en duur is behulpzaam bij het bepalen of de Poel des Vuurs ooit veranderd.
Aan het einde van de duizend jaren, en nadat de draak de opstand heeft geleid, werd hij “geworpen in het meer van het vuur en zwavel, waar ook het wilde beest en de valse profeet zijn. En zij zullen dag en nacht beproefd worden, voor de duur van de aionen van de aionen” (Openb. 20:10;SW). Dit vers laat het geestelijke wezen zien, Satan, die geplaatst wordt “waar ook het wilde beest en de valse profeet zijn”. De plaats die het beest en de valse profeet hebben bezet tijdens het millennium, is dezelfde als die welke zij zullen bezetten in de daarop volgende aion. En het is dezelfde plaats waarheen Satan gaat – een plaats waarin ook hij onderschikt zal worden aan Christus en God. Omdat de plaats dezelfde is voor het beest en de valse profeet tijdens beide aionen, bestaat de bewering dat er geen belangrijke verandering zal zijn in de Poel des Vuurs aan het einde van het millennium of tijdens de laatste aion. In ieder geval is er geen verandering waar het betrekking heeft op het beest, de valse profeet en Satan. Zal er een verzachting zijn in de Poel des Vuurs wanneer die de tweede dood wordt genoemd bij de grote witte troon? Dat zal afhangen van de aard van de heerschappij die uitgaat van de grote witte troon.
Door naar deel 13...
