"Daarom zeg Ik u: Alle zonde en lastering zal de mensen vergeven worden, maar de lastering tegen de Heilig Geest zal niet vergeven worden. Spreekt iemand een woord tegen de Zoon des mensen, het zal hem vergeven worden; maar spreekt iemand tegen de Heilige Geest, het zal hem niet vergeven worden; noch in deze eeuw, noch in de toekomende."

Deze woorden van de Here Jezus vinden we in Matteüs 12:31,32.

Hij sprak deze woorden, nadat de farizeeërs de genezing van een bezeten mens toegeschreven hadden aan de macht van Beëlzebul, de overste van de geesten.

De blinde en stomme bezetene zag en kon spreken en de farizeeërs waren getuige geweest van de macht van Jezus Christus. En toch, tegen beter weten in, bleven ze beweren dat Hij die genezing tot stand had gebracht door middel van de macht van satan.

En daarmee hadden ze een grens overschreden. De Meester noemt dit de lastering van de Geest; een zonde die niet vergeven zal worden, niet in deze eeuw en ook niet in de toekomende.

Het is eenzelfde zonde, die de aanbidders van het beest, de antichrist, in de tijd van het einde zullen bedrijven. Je leest daarvan in het boek Openbaring. Er zijn dan zoveel tekenen en manifestaties te zien, dat twijfel over het bestaan en de macht van God niet meer mogelijk is. En toch zullen ze zich verbinden met die antichrist en samen met dat beest alles op alles zetten om te verhinderen, dat de Here Jezus het koningschap zal aanvaarden.

En hoe komt het oordeel over hen overeen met het oordeel over de farizeeërs in Matteüs 12!

De aanbidders van de antichrist ontvangen pijniging tot in de eeuwen der eeuwen (Openbaring 14:11). Zij zullen geen rust hebben dag en nacht.

De farizeeërs ontvangen geen vergeving "in deze eeuw noch in de toekomende".

"Geen vergeving, niet in deze eeuw en ook niet in de toekomende."

Het is niet verwonderlijk, dat men uit deze woorden heeft begrepen, dat er zonden zijn, die nooit vergeven zullen worden.

En als dat zo zou zijn, dan zouden er inderdaad Joden zijn, die geen deel zouden krijgen aan de ontferming, waarvan Romeinen 11:32 spreekt. Zij kwamen (of komen) in de hel terecht en voor hen is die ontferming niet bedoeld. Geheel Israel zou dan toch niet het gehele huis van Israel zijn.

Bestaat er wel een onvergeeflijke zonde?

Lezen we de woorden van de Heer in Matteüs 12, dan leren we dat er niet gesproken mag worden van onvergeeflijke zonde, maar van zonde, die niet vergeven zal worden in deze noch in de toekomende eeuw.

We weten dat de Here Jezus sprak van aionen (eeuwen/eeuwigheden) en het is duidelijk, dat Hij daarmee niet de "eindeloze eeuwigheid" bedoelde. Hij sprak immers van deze eeuw, die eindigt en gevolgd wordt door de toekomende.

En die toekomende eeuw zal ook eindigen, omdat de bijbel spreekt van het einde der eeuwen. (1 Korinte 10:11)

Zal dan met het einde van de toekomende eeuw er ook geen einde zijn gekomen aan het oordeel over hen, die zich schuldig maakten aan de lastering tegen de Heilige Geest?

In Markus 3:29 wordt het lasteren tegen de Heilige Geest de eeuwige zonde genoemd, waarvoor geen vergeving is in eeuwigheid. Komt dat eeuwige zondigen niet tot een einde, als er een einde is gekomen aan de aionen, zoals er ook een einde is gekomen aan het eeuwige vuur, dat Sodom en Gomorra trof? (Judas 7 en Ezechiël 16) "Geen vergeving in eeuwigheid" zegt de N.V. Het Grieks zegt: "Geen vergeving in de aioon." , dat is geen vergeving in de eeuw.

Zal God altoos twisten en eeuwig de toorn behouden? Zou de Geest dan niet voor zijn aangezicht bezwijken, als Hij ook na de aionen die Farizeeërs van Matteüs 12 nog onder het oordeel zou houden? Lees het antwoord in de bijbelwoorden in het laatste hoofdstuk.

Naar hoofdstuk 10

Naar de indexpagina