Romeinen 11:32 zegt:

"God heeft allen onder ongehoorzaamheid besloten, om Zich over allen te ontfermen."

Om in deze woorden niet te lezen de volle breedte van de verzoening van Israel, neemt de traditionele leer de toevlucht tot de volgende redenering:

"De hele wereld loopt Hem na."
(Johannes 12:19)

"Het hele Joodse land liep tot Hem uit en alle inwoners van Jeruzalem en zij lieten zich door Hem dopen in de Jordaan."
(Markus 1:5)

Liep werkelijk de hele wereld Hem na en werd heel Judea in de Jordaan gedoopt?

Nee toch!!

Deze redenering moet dan dienen om aan Romeinen 11:32 haar troost te ontnemen. We moeten toch maar met de mogelijkheid blijven rekenen, dat o.a. de slachtoffers van de nazi-terreur vanuit de gaskamers zo in de hel van vuur en zwavel zijn terechtgekomen, waaruit ontkomen nooit meer mogelijk is.

Natuurlijk spreekt dit woord ook over oordeel: besloten zijn onder ongehoorzaamheid. Maar hoe bevrijdend is het te mogen geloven, dat Gods ontferming tenslotte het laatste woord zal hebben: allen onder de barmhartigheid, die roemt tegen het oordeel.

In de hierboven aangevoerde teksten uit Johannes en Markus, die moeten dienen om die barmhartigheid voor Israel te beperken, wordt een stijlfiguur gebruikt, waaraan iedereen kan aflezen, dat niet de hele wereld de Heiland naliep en dat niet heel Judea werd gedoopt.

Als we in de krant lezen dat heel Nederland aan de T.V. gekluisterd zat, toen de Twin Towers instortten, is het iedereen duidelijk dat er heel wat Nederlanders iets anders deden dan T.V. kijken.

Men gebruikt dan een stijlfiguur met overdrijving.

Maar als de minister van landbouw zegt, dat heel onze veestapel moet worden gevaccineerd in verband met een mkz.-epidemie, dan begrijpt iedereen dat geen koe daarvan is uitgesloten.

Wat mag het toch zijn, dat christenen, die toch ook van genade moeten leven, ertoe brengt alles uit de kast te halen om woorden van genade hun volle betekenis te ontnemen.

"God heeft allen onder ongehoorzaamheid besloten, om zich over allen te ontfermen."

Ja, het is een woord, dat niet moeilijk te begrijpen is, maar het valt niet mee het ook werkelijk te geloven.

Zou God het ene doen en het andere nalaten?

Een andere exegese is de volgende:

God heeft wel allen onder ongehoorzaamheid besloten, maar de in Jezus Christus gelovige Joden vormen daarop een uitzondering.

Zo zal God zich over allen ontfermen, maar de afkerigen en de in ongeloof gestorven Joden zullen daarvan uitgesloten zijn. Allen betekent dus niet zonder uitzondering.

Zo redenerend zal het gehele Israel, dat straks tot bekering komt slechts een fractie blijken te zijn van het gehele huis van Israel. (Ezechiël 37:11)

We vragen ons af:

Had Ezechiël zich wat minder stellig moeten uitdrukken?

Zal Paulus niet een teleurstelling te verwerken krijgen, als hij straks moet zien, dat toch niet allen, die door God(!) onder ongehoorzaamheid besloten waren, ontferming zullen ontvangen? Hij, die zo’n onuitsprekelijke vreugde kende, nadat hij Romeinen 11:32 mocht neerschrijven, had hij het grote plan van God toch niet goed begrepen?

Blijven christenen niet zitten met een enorm probleem, als ze met de mogelijkheid rekening moeten houden, dat de vele miljoenen Joden, die in de voorbije eeuwen gedood werden (Ezechiël 37:9 !!) door God zullen worden verwezen naar de hel?

Naar hoofdstuk 9

Naar de indexpagina