Hier worden drie passages opgemerkt, en hun verhouding ten opzichte van de tweede dood moet in aanmerking genomen worden.
"En een andere, derde, boodschapper volgt hen, zeggend met een luide stem: "Indien iemand het wilde beest aanbidt en zijn beeld, en het teken op zijn voorhoofd krijgt of aan zijn hand,
dan drinkt hij ook van de furie van God, onverdund gemengd in de drinkbeker van Zijn verontwaardiging en zal hij beproefd worden in vuur en zwavel, voor de ogen van heilige boodschappers en voor de ogen van het Lammetje. En de rook van hun beproeving stijgt op in de aionen van de aionen, en zij hebben geen rust, dag en nacht"
(Openb. 14:9-11;SW)
Let er op dat de rook van hun kwelling opstijgt. Zolang de rook opstijgt, worden zij gekweld. De zinsnede "en zij hebben geen rust, dag en nacht" maakt duidelijk dat de verwijzing niet naar de rook is die overblijft nadat een brand geëindigd is. Deze kwelling is voortgaand en gebeurt tijdens tenminste een deel van de beide laatste aionen.
"En haar rook stijgt op voor de duur van de aionen van de aionen"
(Openb. 19:3;SW).
Zo vaak als zij zichzelf verheerlijkt en zich er aan overgeeft, zoveel kwelling en treurnis zal haar gegeven worden.
"En de koningen van de aarde, die met haar prostitueerden en gunsten verkregen, zullen over haar weeklagen en haar bewenen, wanneer zij de rook van haar brand zullen zien, ver weg staande, vanwege de vrees van haar beproeving, 'Wee, wee, de grote stad Babylon, de sterke stad, want in één uur kwam jouw oordeel"
(Openb. 18:9.10;SW)
Zij die deel uitmaken van de grote prostituee verduren kwelling tijdens op z’n minst een deel van de laatste aionen.
"En de duivel, die hen misleidt, werd geworpen in het meer van het vuur en zwavel, waar ook het wilde beest en de valse profeet zijn. En zij zullen dag en nacht beproefd worden, voor de duur van de aionen van de aionen"
(Openb. 20:10;SW)
Volgens deze passages en hun contexten worden allen die het wilde beest en z’n beeld aanbidden, de grote prostituee – alle mensen waaruit ze bestaat, en de valse profeet – alle mensen van de koninkrijken waaruit het bestaat, onderworpen aan kwelling tijdens de laatste twee aionen. Deze verwoording, voor de aionen van de aionen, vereist niet dat ieder betrokken individu gekweld zal worden voor de volle duur van beide aionen. Maar de woorden van de Bijbel vereisen dat de kwelling van deze groepen tenminste een deel van de beide laatste aionen zal duren. Indien de Poel des Vuurs, de tweede dood, een letterlijke dood zou zijn, dan zou het nauwelijks beschreven kunnen worden als een kwelling voor de aionen van de aionen. Mensen kunnen niet lang genoeg leven in een letterlijk vuur om een term te verdienen zoals de aionen van de aionen, om maar niet te spreken over eeuwig. En een dode mens kan niet gekweld worden. De theorieën van vernietiging en executie in de Poel des Vuurs ontkennen de waarheid die in bovenstaande passages wordt geleerd. Alle ongelovigen zullen tijdens ergens tijdens de aionen van de aionen in leven zijn.
Nog minder dan de leren van vernietiging en executie, heeft de leer van eindeloze kwelling in letterlijk vuur enig fundament. De Bijbelse zin van kwelling zal zo dadelijk onderzocht worden en bevonden worden dat het iets totaal anders is dan de breed aangehangen leer die nauwelijks anders dan marteling genoemd kan worden. De mogelijkheid voor kwelling duidt leven aan en dat de tweede dood geen letterlijke dood is.
Openbaring 20:15 staat in een opmerkelijke tegenstelling met de drie passages hierboven: "En indien iemand niet werd gevonden geschreven zijnde in de rol van het leven, werd hij in het meer van het vuur geworpen." Deze uitspraak wordt gedaan met verwijzing naar de grote witte troon. Het opmerkelijk kenmerk is dat geen tijdsduur wordt vermeld met betrekking tot hen die bij het grote witte troon oordeel in de Poel des Vuurs worden geworpen. Omdat het zo volhardend aanwezig is in de andere verzen, zou men verwachten dat de zinsnede voor de aion hier bijgesloten zou zijn. De afwezigheid van de zinsnede doet denken dat voor sommigen bij de grote witte troon het vonnis maar kort van duur zal zijn. Aangezien dat oordeel verband houdt met allen die niet tevoren in genade bestemd werden, kan men verwachten dat er aanzienlijke variatie zal zijn in zowel de lengte als de zwaarte van de hier uitgesproken vonnissen. Ook zal de grote witte troon een oordeel voor individuen zijn. Waar van de kwelling wordt gezegd dat het lang perioden tijd zal duren, verwijst het naar groepen, zoals het beest, dat is samengesteld uit vele koninkrijken.
De verdeling van de laatste aionen wordt gemarkeerd door het voorbij gaan van de huidige hemel en aarde in vuur. Gebeurt het grote witte troon oordeel vóór, tijdens of na deze gebeurtenis? Johannes geeft geen details met betrekking tot de vuurbrand, maar Petrus levert wel wat details (2 Petr. 3). Johannes’ nadruk ligt op andere zaken. Drie verschillende verzen in Openbaring zijn verbonden geworden met de ontzagwekkende vuurbrand die zal komen. De eerste is Openbaring 20:9, waar vuur neerdaalt van God en hen verteert die tegen de heiligen verzameld zijn. Maar ondersteunend bewijs dat dit ook de vuurbrand van de planeet omvat ontbreekt. Trouwens, de heiligen zijn op aarde, omringd door de moordlustige bende. Een ander vers is 20:11: "En ik nam een grote witte troon waar, en Die daar op zit, van Wiens gezicht de aarde en de hemel vluchtten. En voor hen werd geen plaats gevonden." Sommigen hebben opgemerkt dat het vluchten van de hemel en de aarde zou kunnen wijzen naar de grote vuurbrand. De schrijver verstaat dat dit vers betekent dat het verschijnen van de troon en Die er op zit zo dreigend en ontzagwekkend is, dat zij van de aarde en de geestelijke wezens van de hemelse regionen allen nutteloos zullen zoeken naar een plaats om te zich te verbergen voor het komend oordeel.
Het laatste vers is Openbaring 21:1. "En ik nam een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waar, want de eerdere hemel en de eerdere aarde gingen weg en de zee is niet langer." De schrijver gelooft dat Johannes hier verwijst naar de vuurbrand van hemel en aarde met de eenvoudige zinsnede "is niet langer." Dit beeld wordt ondersteund door de volgorde waarin Johannes het visioen vertelt. Volg de verschillende scènes en let op de zinsnede "En ik nam waar…" (Openb. 20:4; 11,12; 21:1,2). Let er ook op dat in de scène van de grote witte troon staat: "de zee geeft de doden die in haar zijn…" (20:13). Maar op de nieuwe aarde is er geen zee meer (21:1). Kennelijk zal het grote witte troon oordeel gebeuren tijdens de laatste era van de millenniale aion. Het oordeel moet beginnen terwijl deze huidige aarde nog aanwezig is, als de zee de doden die in haar zijn moet opgeven.
Er is een ander commentaar dat de tijd van de grote vuurbrand veronderstelt. Tijdens deze gebeurtenis zal de aarde en de werken er op gevonden worden (2Petr. 3:10). Dit doet denken dat de vuurbrand van de aarde op zich een oordeel is over de werken van de mensheid op deze planeet. De tijd van het grote witte troon oordeel is wanneer de daden van de mensheid geoordeeld worden. Het lijkt passend dat deze op hetzelfde moment gebeuren. We kunnen misschien beter zeggen dat de vuurbrand één aspect is van het grote witte troon oordeel.
Deze volgorde van gebeurtenissen dicteert dat we de tweede dood als figuurlijk moeten verstaan. Indien het grote witte troon oordeel zou gebeuren tijdens de millenniale aion, en indien de tweede dood een letterlijke dood zou zijn, dan zouden allen die bij de witte troon geen leven ontvangen dood zijn tijdens de laatste aion. Dit zou betekenen dat niemand onder kwelling of verdrukking zou lijden tijdens de laatste aion, omdat alleen de rechtvaardigen zouden leven. Dan zouden de Schriftplaatsen die kwelling voor de aionen van de aionen noemen geschonden worden.
Er zou verondersteld kunnen worden dat deze kwelling tijdens een meervoudig aantal aionen verwijst naar kwelling tijdens het hoogtepunt van de huidige aion, in de verdrukkingstijd, en dan tijdens de millenniale aion. Maar die veronderstelling is onzinnig. Deze huidige aion wordt door de Schrift beschreven als de "huidige boze aion" (Gal. 1:4), en als een aion waarvan Satan de god is (2 Kor. 4:4). Ze kan niet gezien worden als een van de aionen van de aionen. De aionen van de aionen zijn de meest heerlijke van alle aionen. Indien de huidige aion een van de aionen van de aionen genoemd zou worden, dan zou de basis gelegd worden om Manasseh koning der koningen te noemen, de toren van Babel het heilige der heiligen, en het lusteloze Prediker lied der liederen.
Wat is de aard van de kwelling die tijdens de aionen van de aionen verdragen zal moeten worden? Het vuur en zwavel doen denken dat het intens en grondig is. Een nauwkeurige lezing van het Bijbels gebruik van het woord kwelling zal helpen het bereik er van te verstaan.
"zij brengen Hem allen die er slecht aan toe waren, verschillende ziekten en drukkende beproevingen hebbend, en gedemoniseerden en geesteszieken en verlamden, en Hij geneest hen" (Matt.l 4:24;SW)
"Heer, mijn jongen is gevallen in het huis, verlamd, en wordt vreselijk beproefd" (Matt. 8:6;SW) [De mate van pijn die een verlamde kan voelen is onzeker. Mogelijk wordt hier verwezen naar de mentale kwelling en niet zo zeer naar de lichamelijke.]
"En toen het avond werd, was het schip midden op de zee en Hij alleen op het land. En hen waarnemend, beproefd wordend door het roeien, want de wind was tegen hen,…" (Mark. 6:47,48;SW)
"en de rechtvaardige Lot redde, gekweld zijnd door het wellustige gedrag van de losbandigen, want de rechtvaardige, onder hen wonend, beproeft dag in dag uit zijn rechtvaardige ziel, de wetteloze daden ziende en horende"(2 Petr. 2:7,8;SW).
"uit de rook kwamen sprinkhanen op de aarde en hen werd volmacht gegeven zoals schorpioenen volmacht hebben over de aarde. … En het werd hen gegeven, niet dat zij hen zullen doden, maar dat zij vijf maanden beproefd zullen worden, en hun kwelling is als de kwelling van een schorpioen, wanneer hij een mens zou steken" (Openb. 9:3,5;SW)
Deze voorbeelden tonen kwelling, niet alleen in de zin van lichamelijke pijn, maar ook in de overtuiging van het geweten, mentale pijn, frustratie, spanning, lichamelijke uitputting en depressie. Al deze aspecten van kwelling zijn te verwachten ingesloten te zijn in de kastijding van de ongelovigen. In geen van de Bijbelse voorbeelden vinden we letterlijk vuur als bron van kwelling. De juiste aspecten van kwelling zullen de kastijding vormen van elk individu naar mate hij of zij groeit in onderschikking naar God.
Door naar deel 6...
