Maar dat kan toch niet waar zijn! God moet wel boos zijn, boos over de verdorvenheid van de mensheid, boos omdat de mensheid al Zijn geboden overtreedt, boos omdat zij Hem niet de eer en aanbidding geven die Hem toekomt. En, daar bovenuit, God moet wel boos zijn omdat Hij rechtvaardig is en zonde niet kan tolereren. Als we aan de rechtvaardigheid en majesteit van God willen vasthouden, dan moet God boos zijn.
Zo overtuigd door ons redeneren, zal het de gemiddelde lezer wel verbazen als hij leert dat God niet boos is. Men zal onmiddellijk vragen waar de Bijbel zegt dat God niet boos is. Laten we maar gelijk de Schrift citeren. Het is te vinden in Paulus' tweede brief aan de Korinthiërs, hoofdstuk 5, vers 19. Daar staat:
"...dat God in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende was, door hun hun overtredingen niet toe te rekenen, en dat Hij ons het woord der verzoening heeft toevertrouwd."
We stellen voor nu even te pauzeren en opnieuw deze woorden te lezen. Lees ze een derde, lees ze een vierde maal. Ze zullen in uw hoofd blijven als u overweegt dat ze inderdaad het geïnspireerde woord van God zijn. Let er ook op hoe ze op natuurlijke wijze in vier smalle secties opbreken: (1)God in Christus, (2)de wereld met Zichzelf verzoenende was, (3) door hun hun overtredingen niet toe te rekenen, (4) en dat Hij ons het woord der verzoening heeft toevertrouwd.
De enige onfeilbare bron van waarheid is de Bijbel, het geïnspireerde Woord van God. Deze woorden zijn niet van ons, noch zijn ze de redelijke bedenksels van geleerde mensen, zelfs niet van religieuze mensen. Ze zijn deel van Zijn onthulling aan ons: God was in Christus! Hier is echte waarheid, vastgelegd in geïnspireerde woorden. Jezus zei: ""Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien." We leren verder in Kolossenzen 2:9 dat:
"in Hem woont al de volheid der godheid lichamelijk"
Echt, God was in Christus.
De waarheid dat God in Christus was, is voortdurend door allerlei soorten mensen aangevallen. Zij willen wel Jezus aanvaarden als het Perfecte Voorbeeld, of als de Grote Hervormer, of als een Leraar van God, of als een goed Mens die stierf voor wat Hij geloofde. In al deze verklaringen zit wel wat waars, maar geen daarvan benadert de heerlijke stelling die we nu overdenken: God was in Christus, opdat Hij ons met Zichzelf zou kunnen verzoenen!
Verzoening is een vorm van "wederzijdse verzoening." Het betekent: in goedgunstige zin een houding tegenover een persoon hebben, zelfs als zij niet een goedgunstige houding hebben naar ons toe, een éénzijdige vriendschap.
Als voorbeeld kunnen we denken aan twee vrienden die van elkaar vervreemd zijn geraakt. Beide voelen zich beschadigd door de woorden of daden van de ander. Ze zijn gescheiden wegen gegaan en besteden geen tijd meer aan elkaar. Beiden voelen ze een groot verlies. Dan besluit één vriend al het mogelijke te doen om zaken weer te herstellen naar de eerdere harmonie, en realiseert zich dat iemand de eerste stap zal moeten zetten. In zijn hart zet hij alle pijn die hij voelt terzijde en spreekt met de ander in verzoenende termen, want in zijn hart is hij nu met zijn vriend verzoend. Maar zijn vriend is niet verzoend met hem en wil niet luisteren, en daarom blijft de vervreemding voortduren. Dan, na een paar dagen, zet hij ook alle geleden pijn terzijde en is met de ander verzoend. Wanneer beide verzoend zijn, dan is er die wederzijdse verzoening, iets wat van twee kanten komt. De vijandschap, de pijn en de vervreemding is door beiden opzij gezet en ze zijn met elkaar verzoend. Let er op dat iemand niet in zijn eentje wederzijds verzoend kan zijn, maar slechts verzoend. Er zijn er twee voor nodig om wederzijdse verzoening effect te laten hebben.
De Schrift spreekt van zowel verzoening als van wederzijdse verzoening; het onderwerp dat nu voor ons licht is verzoening; later zullen het hebben over wederzijdse verzoening.
Let er op dat God de wereld met Zichzelf aan het verzoenen is. Hij is niet alleen met de kerk verzoend, noch hier en daar met een bijzonder goed persoon. God is verzoend met de wereld, met ieder mens, hoe boos of onverdiend ook die mens ook mag zijn. Hij werd door Zijn schepselen afgewezen. Het is Gods Zoon Die gekruisigd werd. Het zou heel wel begrijpelijk zijn als God vervreemd, afstandelijk of onbereikbaar zou zijn. Op deze wijze denkt de religie, en de mensen proberen altijd zich tussen God en mens te plaatsen, om door middel van een of ander ritueel of ceremonie de toorn van een beledigde God te bedaren. Maar zulke zaken zijn vreemd aan Gods evangelie van genade, want we lezen in Romeinen 5:20 dat "..waar evenwel de zonde toenam, is de genade meer dan overvloedig geworden." Genade is een onverdiende gunst aan hen die het niet verdienen.
Wanneer er iets vreselijks gebeurt, is onze eerste gedachte vaak: "Waarom is dit mij overkomen?" We kijken in het rond om de oorzaak te vinden, we onderzoeken ons geweten en geheugen om een reden te vinden voor onze rampspoed. Hoe groter de tragedie, des te zekerder zijn wij er van dat we iets gedaan moeten hebben om dit te veroorzaken. Menselijk redeneren rebelleert tegen de gedachte dat iets zonder oorzaak kan gebeuren, en wanneer menselijke redeneringen falen een mogelijke oorzaak voor hun rampspoed te achterhalen, dan zijn ze verontwaardigd. Maar zulke redeneringen zijn in Gods evangelie van genade niet te vinden. Kijk nog eens naar ons Schriftgedeelte: "..dat God in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende was, door hun hun overtredingen niet toe te rekenen". Hun hun overtredingen niet toe te rekenen! God legt niet de nadruk op de zonden van de mensen, want Hij is uit op verzoening, en dat vindt plaats wanneer de zondaar verzoend wordt met God. God rekent u uw overtredingen niet aan, want ze zijn al afgehandeld in de dood van Zijn Zoon. Hij nodigt u uit: Wees verzoend!
De religie zou ons willen vertellen dat we iets moeten doen om God gunstig te stemmen, want Hij is beledigd door uw zondige karakter. Maar Gods evangelie vertelt ons dat God ons onze overtredingen niet toerekent. Niet wij maken de stap, God doet het! Denk er eens over na: God rekent ons onze overtredingen niet toe! Hij heeft iedere hindernis tussen Hemzelf en ons verwijderd, en nodigt ons nu uit met Hem verzoend te zijn. Laten we ook goed begrijpen dat deze vrede is gegrondvest op een rechtvaardige basis. Het vraagstuk van de zonde wordt niet onder het kleed geveegd, maar is door God afgehandeld in de dood van Zijn Zoon.
" Hem, die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid Gods in Hem.
"
(2Kor. 5:21)
Daarom zijn niet wij het, maar God Die pleit: "Wees verzoend." Hoe anders is dit dan wat de religie ons wil doen geloven! Toen Christus stierf, werd de Zonde zelf gekruisigd. Niets staat nu meer tussen ons en onze liefhebbende Vader!
Paulus vertelt ons een ander Schriftgedeelte dat hij zich niet schaamt voor het evangelie. Het woord van de verzoening is precies het evangelie waarvoor hij zich niet schaamt. Het is het evangelie van de genade van God, Die de zondaar zijn zonden niet toerekent, maar hen smeekt: "Wees verzoend!" Het is het woord van verzoening dat het hart van de mensen doet keren naar God; de realisatie dat God al met jou verzoend is, door de dood van Zijn Zoon, zodat je zelf niets in orde te brengen met Hem. Hij heeft alles al gedaan dat nodig is om de eisen van Zijn rechtvaardigheid te vervullen en heeft iedere hindernis tussen God en de mensheid verwijderd.
Laten we nu kijken hoe Paulus het evangelie in de volgende verzen samenvat.
"20 Wij zijn dus gezanten van Christus, alsof God door onze mond u vermaande; in naam van Christus vragen wij u: Wees met God verzoend(meer letterlijk vertaald dan in de NBG:WJ).
21 Hem, die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid Gods in Hem.
"
(2Kor. 5:20-21)
Er is een algemeen geloof dat de mensheid iets moet doen om God te laten zien dat we spijt hebben van onze zonden. Maar dat is niet Gods evangelie voor vandaag. Dat was ooit zo, toen God handelde met Zijn oude volk, Israël. En het zal opnieuw zo zijn, tijdens de tijd die bekend staat als het millennium, wanneer al Zijn beloften aan Abraham en David vervuld zullen worden.
In het zojuist geciteerde vers zien we de woorden "vermaande" en "vragen"(eigenlijk staat er smeken;WJ). Heeft u gezien Wie er vermaant en wie smeekt? Het is niet de zondige mensheid, maar God Die oproept tot verzoening. Als Gods ambassadeurs smeken wij: "Wees verzoend."
Zij die Gods evangelie van genade prediken, zijn ambassadeurs van God. De apostel Paulus was Gods ambassadeur, omdat hij het evangelie aan de natiën verkondigde, "dat God in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende was, door hun hun overtredingen niet toe te rekenen."
Dan gebeurt er iets opmerkelijks. God laat Zijn ambassadeur opsluiten in een gevangenis in Rome! Dit is van groot belang, want God demonstreert hiermee dat Hij de overtredingen van de mens aan hen niet toerekent. Er kan waarschijnlijk geen grotere belediging van een land zijn dan het gevangen nemen van haar ambassadeur, maar toch verdwijnt Gods ambassadeur in het gevang. En terwijl Paulus in ketenen vast zit, onthult God aan hem de heerlijke waarheden die in Paulus' brieven aan de Efeziërs, de Filippenzen en Kolossenzen bewaard zijn gebleven. God gaat voort met zegeningen over Zijn kerk uit te storten om te laten zien dat Hij verzoend is.
Laten we nu kijken naar de uitdrukking "wederzijds verzoend." Dit kostbare woord wordt slecht twee maal in de Schrift gevonden, één maal in Efeziërs, waar Jood en Griek wederzijds verzoend zijn, en één maal in Kolossenzen, waar we lezen
" Ook u, die eertijds vervreemd en vijandig gezind waart blijkens uw boze werken, heeft Hij thans weder verzoend,"
(Kol. 1:21)
Let op wie vervreemd waren: wij! En Wie de wederzijdse verzoening mogelijk maakte: God! Wij waren in onze geest vervreemd, in ons verstaan, konden niets doen om vrede te maken, konden niet verder zien dan onze boze werken, maar toch heeft God ons met Zichzelf weder verzoend door de dood van Zijn Zoon.
De wet kan ons niet met God weder verzoenen, noch kunnen reinigen, offeren, goede werken of vergeven dat doen. Ze zijn gewoon niet goed genoeg! Alleen Gods liefde kan het schepsel met Hemzelf weder verzoenen. God was in Christus, de wereld met Zichzelf verzoenend!
