"om niet gerechtvaardigd wordend in Zijn genade, door de verlossing die is in Christus Jezus, Die God bedoeld heeft als zoenmiddel, door geloof in Zijn bloed, als een tentoonspreiding van Zijn rechtvaardigheid, vanwege het voorbij gaan aan de straffen voor zonden die tevoren gebeurden"
(Rom. 3:24,25;SW)

We horen vandaag van alles gepreekt worden, van wetticisme tot "apekool," ofwel evolutie, maar hoe zelden horen we een echt solide boodschap over Paulus' grote leerstuk van "rechtvaardiging?" Nog onlangs ontving ik een brief van een geliefde heilige van God, die al over het halfweg punt in het leven was, zeggend: "Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een boodschap over rechtvaardiging heb gehoord." Dit is zeker een beklagenswaardige toestand en ik wil wel de bewering uiten dat er velen zijn die dit artikel lezen en nog nooit een preek over het onderwerp gehoord hebben.

Waarom is dit zo? Ik geloof dat ik de oplossing heb. Het loste in mijn geval de vraag op, en ik geloof dat het voor allen de vraag zal oplossen die het serieuze overweging willen geven. Het is dit: In plaats van 'op juiste wijze het woord van waarheid [te] snijden' en vast te houden aan die overstijgende leerstukken van genade die aan Paulus, voor ons, de natiën, werden gegeven, hebben we ze naar beneden getrokken en ze vermengd met de leerstukken van de "Besnijdenis geschriften" en hun belang en heerlijkheid gedimd. Snij Paulus' leringen los van de aardse en vleselijke schaduwen van de "Besnijdenis geschriften" en ze schijnen een super overvloedige weelde van alles overstijgende genade, naar beneden vloeiend van het grote, liefdevolle hart van God naar Zijn niet verdienende schepselen, hen optillend, door geloof, naar een lotdeel van hemelse heerlijkheid in Christus Jezus, die het universum zal doen duizelen in de "toekomende aionen." O, dat de ogen van ons hart verlicht mogen worden om te begrijpen wat de heerlijke rijkdom van ons lotdeel te midden van de hemelingen is, in Christus Jezus, door het evangelie waarvan Paulus de uitdeler werd.

Rechtvaardiging is een van die juwelen van Paulus' overstijgende leerstukken die Petrus, Jakobus en Johannes nooit preekten, en die niet buiten Paulus' geschriften te vinden zijn. Terwijl we pogen het uiteen te zetten, smeken wij u zorgvuldig te volgen en ieder argument aandachtig af te wegen, want we verwachten u een paar feiten over te dragen uit de heilige Schrift, die vrijwel geheel in het hedendaagse Christendom verloren zijn gegaan.

In de eerste plaats moeten we, om de waarheid van God over dit onderwerp te verkrijgen, gehoor geven aan de oproep van de apostel Paulus en "de dingen onderscheiden die verschillen." En het verschil tussen de termen "rechtvaardiging" en "vergeving" wordt, hoe meer we er over nadenken, steeds wijder. Het belang hiervan kan in eerste instantie niet begrepen worden, maar vergelijking met goddelijke inspiratie zal onthullen dat het waarheid is.

We hebben onlangs pagina na pagina met argumenten overwogen, door een eminent pionier uitlegger van de Schrift, dat "vergeving" gelijkwaardig is aan "rechtvaardiging." Dit is een van de vele gevallen waar leraren de heerlijke leerstukken die aan Paulus, voor ons, de natiën, waren toevertrouwd, verduisterd hebben, ze degraderend om ze te kunnen harmoniseren met de leer van de Besnijdenis geschriften. Ze zijn er niet in geslaagd het ware belang te verstaan van Paulus' aansporing om het woord der waarheid "juist te snijden" of "correct te verdelen" en "de dingen te onderscheiden die verschillen."

Geen enkele regeringsambtenaar zal u vertellen dat "vergeving" synoniem is aan "rechtvaardiging." Het is alleen in zake de redding dat wij deze termen hebben verward. Het kan juist hier heel goed zijn de twee te contrasteren door illustraties uit onze rechtspraak, dan dit te vergelijken met Gods handelen met Israel en de natiën in de Schrift.

"Vergeving" (of pardon) is de uitoefening van besturende goedertierenheid in het kwijtschelden van schuld of de opgelegde straf, het verlenen van hoffelijke verdraagzaamheid. Het is het voorrecht van een regeerder of een koning. Maar het verslag er van blijft bestaan en als de partij aan wie zulk een voorwaardelijke verdraagzaamheid is verleend niet slaagt in zijn aandeel in de transactie, zal de "vergeving" (of pardon) herroepen worden en moet men de straf voldoen.

"Rechtvaardiging," nu, staat in scherp contrast met dit alles. In de eerste plaats is het de juridische daad van een rechter, die laat zien juist, zuiverend en kwijtscheldend te zijn, en "niet schuldig" uitspreekt. Het heeft niets met "vergeving" te maken. En er is ook niets voorwaardelijk aan, maar is absoluut en totaal; en eenmaal uitgesproken kan het niet meer herroepen worden!

Dit alles is in perfecte overeenstemming met de procedures in de gerechtshoven van ons land. Nu zullen we onze aandacht richten op de heilige Schrift en daar illustraties geven van Gods methoden met de mensheid die onze gerechtshof standaarden op een hoger plan bevestigen.

Een goede plaats om te beginnen is het voorval dat plaatsvond tussen onze Heer en Petrus, zoals opgeschreven in Mattheüs 18:21,22. Petrus, de Heer benaderend, zei: "Dan, naderend, zei Petrus tot Hem: "Heer, hoeveel malen zal mijn broer tegen mij zondigen en zal ik hem vergeven? Tot zeven maal?" Jezus zegt tot hem: "Ik zeg niet tot jou 'Tot zeven maal', maar tot zeven en zeventig maal." Het is dan dat Hij de gelijkenis geeft van de "Tien duizend talenten schuldenaar," die beeldend de ware betekenis van "vergeving" (of pardon) illustreert.

In deze gelijkenis vertelt Christus van een man die tienduizend talenten schuldig is (ongeveer 10 miljoen dollars), die het niet kon betalen, en uit mededogen wordt hij weggezonden en wordt de lening kwijtgescholden. Maar deze zelfde slaaf, naar buiten komend, vindt een van zijn medeslaven, die hem slechts honderd denari schuldig is (ongeveer $16.66), grijpt hem vast en keelt hem, hem bevelend te betalen. De slaaf smeekt hem om geduldig te zijn en zegt alles te zullen betalen. Maar dat wilde hij niet en weggaand werpt hij hem in de gevangenis, totdat hij alles heeft betaald. Zijn medeslaven namen waar wat gebeurde en gingen, vreselijk verdrietig, weg en vertelden het hun heer. De heer, roepend om de boze slaaf, zei: "Dan, hem tot zich roepend, zegt zijn heer tot hem: 'Boze slaaf! Heel de schuld heb ik jou vrijgescholden omdat jij mij smeekte. Moest jij ook niet jouw medeslaaf genadig zijn, zoals ik ook jou genadig ben?' En verontwaardigd zijnde overhandigt zijn heer hem aan de beproevers, totdat hij al het verschuldigde zou betalen"(Matt. 18:32-34;SW). Onmiddellijk na het geven van deze gelijkenis aan de zonen van Israel, zei onze Heer tot hen: "Zo zal ook Mijn hemelse Vader met jullie doen, indien ieder van jullie zijn broer niet zal vergeven vanuit jullie harten"(Matt. 18:35;SW).

Deze gelijkenis en de aansporing werden vervuld in de Pinkstertijd, de periode waarvan het boek Handelingen verslag doet. Zij van Israel die in de Handelingenperiode vergeving ontvingen, zijn de tienduizend talenten schuldenaren. Zij hadden hun Prins Messias gekruisigd, de Heer van heerlijkheid, en waren onder ontelbare verplichtingen aan God. Maar toch, uit het mededogen van Zijn harte, vergaf Hij hun zonden, zoals Petrus op de Pinksterdag verkondigde (Hand. 2:38).

De natiën, die niets van het licht en voorrecht hadden dat Israels speciale lotdeel was, waren nauwelijks zoveel schuldig. Zij waren de honderd denari schuldenaar. Maar de vergeven gelovigen in Israel dachten er niet aan de gunst die zij hadden ontvangen te delen met die verachte vreemdelingen. In feite was er heel wat overtuiging nodig voordat Petrus naar Cornelius zou gaan, ook al was deze al een proseliet van het Judaïsme (Hand. 10). En toen hij ging, vond hij dat zijn broeders tegenstanders waren van zijn voornemen (Hand. 11:3). Maar zij waren nog veel grotere tegenstanders tegen Paulus' bediening onder de natiën. Bij zijn laatste verschijning in Jeruzalem, probeerden deze "vergeven" gelovigen hem ter dood te stenigen voor alleen al het noemen van het woord "heidenen." In zijn verdedigingstoespraak kwam hij tot zo ver als het woord "natiën" en daarna weigerden zij hem verder te horen, maar schreeuwden het uit: "Weg van de Aarde met zo iemand, want het past hem niet levend te zijn!" (Hand. 22:22;SW). Hun "vergeving" werd herroepen, precies zoals de Heer hen had verteld tijdens Zijn aardse bediening onder hen.

Maar laten we ons richten op Paulus' geschriften en het bereik bestuderen van het heerlijke woord "rechtvaardiging." En laten we er aan denken dat "rechtvaardiging" alleen in Paulus' geschriften wordt onderwezen. Het is een leerstuk dat speciaal van Paulus is, voor ons, de natiën, en zou de nauwste aandacht moeten hebben.

"Rechtvaardiging" komt van het Griekse woord "dikaiooo," wat "rechtvaardigen," vrijspreken" en "van blaam zuiveren" betekent. Rechtvaardigen is aantonen dat men rechtvaardig is, verklaren schuldvrij en smetteloos te zijn. "Vrijspreken" betekent "onschuldig verklaren, in rechten herstellen." En "van blaam zuiveren" betekent "verdedigen tegen alles wat aanvalt, en met succes handhaven als rechtvaardig en juist."

Door dit alles kunnen we zien dat goddelijke inspiratie een woord gebruikte dat vol van betekenis is, en laat afdoende het wijde contrast zien tussen Paulus' onderwijs en dat van de Besnijdenis. "Pardon" of vergeving hield nooit zo'n verlossing in als die welke we vinden in "rechtvaardiging." En moge Hij ons de genade schenken om de heerlijke verlossing te overdenken en in te drinken die we hebben in "dikaiooo."

"Dikaiooo, rechtvaardigen - tonen rechtvaardig te zijn, schuldvrij en smetteloos."
"Dikaiooo, vrijspreken - vrij en onschuldig verklaren; zuiveren van blaam."
"Dikaiooo, in rechten herstellen - verdedigen tegen alles wat aanvalt en met succes handhaven als rechtvaardig en juist."

Is het niet heerlijk? Is het niet schitterend? Waarom zouden we, met de apostel van de heidenen, niet jubelen in de gezegende waarheid, dat...

"Wij dan, gerechtvaardigd uit geloof, hebben vrede met God door onze Heer Jezus Christus, door Wie wij ook, door het geloof, toegang hebben in deze genade, waarin wij staan en wij roemen, in de verwachting van de heerlijkheid van God."
(Rom. 5:1,2;SW)

Lof en eer en heerlijkheid zij Hem voor zo'n heerlijke verlossing die ons, door geloof, stelt in genade waar we mogen staan en ons verheerlijken in de verwachting van de heerlijkheid van God, die vast en zeker de onze is!

"Rechtvaardiging" stelt ons buiten het bereik van veroordeling! Het is geheel gebaseerd op het bloed van Christus, wordt ontvangen door geloof, buiten werken om, opdat het in overeenstemming zal zijn met genade (Rom. 8:1; 4:5,16).

"Vergeving" is voorwaardelijk, omdat het gebaseerd is op gedrag. Niet passend gedrag doet het herroepen worden. God herriep het in ieder voorkomend geval, tijdens de koninkrijksproclamatie aan Israel, toen zij faalden het uit te delen aan hen van de heidenen. Maar onze "rechtvaardiging" is onherroepelijk, omdat het geheel gebaseerd is op het bloed van Christus, dat o zo kostbaar en krachtig is.

Ons wordt in de Schrift verteld dat Paulus werd afgezonderd voor het evangelie van God ... betreffende Zijn Zoon ... Jezus Christus, onze Heer, door Wie hij genade verkreeg en apostelschap voor geloofsgehoorzaamheid te midden van alle natiën, ten behoeve van Zijn Naam (Rom. 1:1-6; Hand. 13:2). Het is het "evangelie van de genade van God" (Hand. 20:24;SW), alleen gegeven aan de apostel Paulus om te getuigen, en biedt "rechtvaardiging," door geloofsgehoorzaamheid, aan de natiën. Het voert ons terug naar Abraham, met wie het verbond om alle natiën op aarde te zegenen werd gemaakt. En omdat het geschenk van rechtvaardiging eerst aan Abraham werd gegeven, is hij het grote voorbeeld en neemt Paulus zijn zaak uitvoerig onder de loep, zowel in zijn Romeinen als Galaten brieven, om het absolute genadevolle karakter er van te laten zien. Daarom, om het betoog dat hij maakt ten behoeve van de genadevolle van God in het uitdelen van rechtvaardiging aan de natiën te kunnen begrijpen, moeten we overdenken wat er in de Schrift over wordt gezegd.

"Want als Abraham gerechtvaardigd werd door werken, dan heeft hij roem, maar niet bij God. Want wat zegt de Schrift? Abraham nu gelooft God en het wordt hem toegerekend als gerechtigheid"
(Rom. 4:2,3;SW)

"En de Schrift neemt tevoren waar dat God uit geloof de natiën rechtvaardigt. Hij evangeliseerde tevoren aan Abraham dat in jou al de natiën gezegend zullen worden. Zodat die uit geloof zijn gezegend worden, samen met de gelovige Abraham."
(Gal. 3:8,9;SW)

"om niet gerechtvaardigd wordend in Zijn genade, door de verlossing die is in Christus Jezus, Die God bedoeld heeft als zoenmiddel, door geloof in Zijn bloed, als een tentoonspreiding van Zijn rechtvaardigheid, vanwege het voorbij gaan aan de straffen voor °zonden die tevoren gebeurden, in de verdraagzaamheid van God, voor de tentoonspreiding van Zijn rechtvaardigheid in de huidige tijd, zodat Hij rechtvaardig is, en Rechtvaardiger van degene die is uit het geloof van Jezus"
(Rom. 3:24-26;SW)

"Wij dan, gerechtvaardigd uit geloof, hebben vrede met God door onze Heer Jezus Christus, door Wie wij ook, door het geloof, toegang hebben in deze genade, waarin wij staan en wij roemen, in de verwachting van de heerlijkheid van God"
(Rom. 5:1,2;SW)

Beste vriend en geliefde in de Heer, u kunt zoeken in de geschriften van Petrus, Jakobus en Johannes, ja alle geschriften van de Besnijdenis, boek na boek, hoofdstuk na hoofdstuk, vers na vers, en woord na woord, maar u zult nooit iets vinden dat te vergelijken is met de heerlijke Schriftgedeelten die u zojuist in Paulus' geschriften heeft gelezen. Zoals ik al eerder zei, en laat me het feit opnieuw benadrukken, de vergeving van zonden en de wedergeboorte in de Besnijdenisgeschriften moeten niet verward worden met "rechtvaardiging" en de "nieuwe schepping in Christus" uit Paulus geschriften aan ons, de natiën. Als we ze verwarren zullen we groot verlies lijden.

Het heerlijke lotdeel dat het onze is te midden van de hemelingen in Christus Jezus, overstijgt verre dat van Israel in het aardse koninkrijk. Laat de Jood hebben wat God genadevol hem door Petrus, Jakobus, Johannes, en de rest van de Besnijdenisschrijvers, heeft gezonden - "vergeving van zonden" en "wedergeboorte." Wij hebben dat niet nodig. God, door Zijn enorme liefde waarmee Hij ons liefheeft, heeft ons iets veel beters gegeven - "rechtvaardiging" en een "nieuwe schepping in Christus." Laten we daarom weg gaan van de aardse zegeningen van de Besnijdenisgeschriften voor Israel en jubelen in de overstijgende geestelijke zegeningen in Paulus geschriften, die de onze zijn te midden van de hemelingen, in Christus Jezus.

Bovendien is onze redding in verband met Paulus' evangelie een verlossing die geheel en alleen gebaseerd is op genade, vanwege het bemiddelend werk van Christus, buiten rituelen, werken of verdienste van de kant van de "gerechtvaardigde" om. In werkelijkheid is rechtvaardiging voor hem die niet werkt, maar gelooft. Paulus bevestigt dit met deze woorden: "Nu wordt de werker het loon niet toegerekend als gunst, maar als schuld. Maar hij die niet werkt, maar gelooft Die de oneerbiedige rechtvaardigt, wordt zijn geloof toegerekend als rechtvaardigheid"(Rom. 4:4,5;SW). In dit Schriftdeel kunnen we zien dat rechtvaardiging net zo gratis, of nog meer gratis, is als zonlicht. In het oordeel zal God een ieder betalen die recht heeft op loon. Maar wanneer Hij geeft, geeft Hij en weigert Hij dat voor Zijn geschenken betaald moet worden, zelfs als iemand de prijs al zou kunnen betalen. Paulus zegt: "Daardoor is het uit geloof, opdat het overeenstemme met de genade, ..."(Rom. 4:16;SW). Laten wij het dan ook met dankbaarheid en dankzegging aanvaarden.

En denk er aan, beste lezer, dat bij onze rechtvaardiging, de rechtvaardigheid die wij ontvangen niet onze rechtvaardigheid is, maar Gods eigen rechtvaardigheid, ons toegerekend door geloof. We krijgen dit bevestigd door Paulus met deze woorden: "Maar zeker ook acht ik alles schade te zijn vanwege het superieure van de kennis van Christus Jezus, mijn Heer, door Wie ik het al zuiver, en ik acht het vuilnis, opdat ik Christus zou winnen en in Hem gevonden moge worden, niet mijn rechtvaardigheid hebbend, die uit de wet, maar die door het geloof van Christus, de rechtvaardigheid van God, door het geloof, om Hem te kennen en de kracht van Zijn opstanding en de deelname aan Zijn lijden, gelijkvormig wordend aan Zijn dood" (Filip. 3:8-10;SW). Dit wordt verder nog bekrachtigd door Romeinen 3:21,22: "Maar nu is, buiten wet om, rechtvaardigheid van God openbaar geworden(waarvan getuigd wordt door de wet en de profeten), ja, een rechtvaardigheid van God door het geloof van Jezus Christus, voor allen, en op allen die geloven, want er is geen onderscheid" (Rom. 3:21,22;SW).

Aan het kruis van Golgotha werd onze verlossing gekocht "Want Degene die geen zonde kende, maakte Hij ten behoeve van ons zonde, opdat wij gerechtigheid van God mogen worden in Hem"(2Kor. 4:21;SW). Opnieuw lezen we: "Nu werd dit niet om hem alleen geschreven, dat het hem werd toegerekend, maar ook terwille van ons, aan wie het op punt staat toegerekend te worden, die in Hem geloven Die Jezus, onze Heer, opwekt uit de doden, Die werd overgeleverd om onze overtredingen en werd opgewekt om onze rechtvaardiging. Wij dan, gerechtvaardigd uit geloof, hebben vrede met God door onze Heer Jezus Christus"(Rom. 4:23-5:1;SW). Deze Schriftgedeelten laten afdoende zien dat onze rechtvaardiging geheel en alleen is gebaseerd op grond van het bemiddelende offer van Christus. Zijn dood en opstanding doen onze overtredingen weg en maken ons rechtvaardig voor God, naar staat geschreven:  "De rechtvaardige zal leven uit geloof."(Rom. 1:17;SW). De zonden die Hij droeg zijn alle weg, en wij zijn, door Zijn opstanding, rechtvaardig en leven door geloof.

Maar de grootste en meest overweldigende gedachte van heel het onderwerp is te vinden in de woorden "om niet" van onze tekst. "Om niet gerechtvaardigd wordend in Zijn genade, door de verlossing die is in Christus Jezus"(Rom. 3:24;SW). Door de weergave die er aan dit woord gegeven wordt in de King James vertaling van de Schrift, is veel van de overvloedige rijkdommen van Gods genade verloren gegaan, die Hij goed vond precies hier te onthullen. Het originele woord is "doorean." In de KJAV is het weergegeven met het Engelse woord "freely" (vrijelijk). Maar dit woord is veel te zwak en ontoereikend om de diepte en rijkdom van het origineel uit te drukken. Door naar Johannes 15:25 te gaan, vinden we het woord opnieuw gebruikt door goddelijke inspiratie, maar is er een totaal andere weergave gegeven door onze King James vertalers. Hier vinden we het gebruikt met verwijzing naar het door de Joden haten van Jezus, en zij vertaalden het met "zonder oorzaak." En dat is precies de betekenis van dit kostbare woord. Rechtvaardiging op welke andere grond dan ook is onmogelijk, want niemand verdient het. Maar nu, in Christus Jezus, is er een verlossing tot stand gebracht van alle veroordeling en oordeel, absoluut gratis voor allen die geloven, en alles "zonder oorzaak."

Dit is groot, wonderlijk en heerlijk, maar wanneer we kijken naar de etymologie van dit woord doorean, vinden we een nog meer overstijgend bereik van rijkdom dan we ooit hebben kunnen dromen. Door het woord in z'n elementen te scheiden en voor ieder element een standaard vertaalwoord er aan toe te kennen, krijgen we de letterlijke betekenis in een samengesteld woord: GEEF-GESTROOMD. Dit nu onthult waarin we "gerechtvaardigd" zijn. Het is GEEF-GESTROOMD door de verlossing die in Christus Jezus is. Ik geloof dat dit de meest heerlijke gedachte is die ooit tot mij kwam over hoe God de zondaar redt. Rechtvaardiging met al zijn diepte van rijkdom van betekenis wordt vergroot en geïntensifieerd door dit kostbare woord doorean. Het betekent dat God niet alleen "rechtvaardigt," maar dat Hij het over ons "geef-stroomt." Dat wil zeggen, Hij giet het uit, als een buitensporig vertoon van aanhankelijkheid, al Zijn overstijgende rijkdom van genade verpakkend in de betekenis van het heerlijke woord dikaiooo. De zondaar wordt in dikaiooo gerechtvaardigd, en getoond schuldvrij en smetteloos te zijn; hij is vrijgesproken - verklaard vrij en onschuldig te zijn, van blaam gezuiverd. En hij is in ere hersteld, verdedigd tegen alle aanvallen en met succes gehandhaafd als rechtvaardig en juist. En het heerlijke deel van dit alles is: het is gedaan "zonder oorzaak," "om niet." Dat wil zeggen, het is GEEF-GESTROOMD, toegewezen als een buitensporig vertoon van Zijn liefde waarmee Hij ons liefheeft - "door de verlossing die is in Christus Jezus, Die God bedoeld heeft als zoenmiddel, door geloof in Zijn bloed, als een tentoonspreiding van Zijn rechtvaardigheid" (Rom. 3:24,25;SW).

Zo'n verlossing, geliefden, is geheel op basis van genade en sluit alle roemen uit, tenzij het in Christus is en in Zijn God Die onze Rechtvaardiger is geworden. Door onze rechtvaardiging door geloof in Christus Jezus, onze Heer, zijn wij geplaatst in de onbewolkte gunst van God, waar "geen veroordeling is voor hen in Christus Jezus" (Rom. 8:1;SW). Wat zouden we nog meer kunnen wensen? Moge Hij ons de genade geven om te jubelen vanuit de diepten van onze harten - tot Hem zij de heerlijkheid voor de aionen van de aionen! Amen!


terug naar de Indexpagina