Een weinig meer biddende meditatie over wat we lezen in de Bijbel zou, zo geloven wij, veel van de mist doen opklaren die zo zwaar over veel Bijbelse onderwerpen ligt.

Te vaak horen we de nieuwe hemel, de nieuwe aarde en het nieuwe Jeruzalem genoemd worden op een wijze die duidelijk aangeeft dat de meeste gelovigen niet eens een vermoeden hebben dat dit verschillende plaatsen zijn.

Wat hierover wordt gezegd in Openbaring 21 en 22 is van inspirerend belang en geeft zeker licht. Indien we geloof hebben om het te ontvangen zoals het geschreven staat, zal het op een schitterende wijze ons zicht uitbreiden. En het is niet ingewikkeld of moeilijk. Het is verrassend eenvoudig. Indien we problemen tegenkomen zijn die voornamelijk door onszelf geschapen. Ze staan niet in de omschrijving, maar in onze tevoren aangenomen ideeën over het onderwerp en ons gebrek aan geloof.

Wenst u een helder, Schriftuurlijk beeld te krijgen over deze verrukkelijke uitzichten? Zo ja, lees dan in één keer 19:11 tot en met 22:5. Indien u kunt geloven wat hier staat geschreven, zal u deze hoofdlijn te pakken hebben: In het negentiende hoofdstuk zal u Koning Messias zien komen om Zijn duizendjarig Koninkrijk op aarde te vestigen. De eerste uiting van Zijn machtige kracht is de gevangenneming van het Beest en de Valse Profeet, en de vernietiging van de legers die tegen Jeruzalem zijn verzameld in de vallei van Megiddo (vergelijk 16:11 met Zach. 12:1-9 en Joël 3:1-2).

De algemene hoofdlijn van hoofdstuk 20 is als volgt:

Satan wordt voor duizend jaren gebonden.
De eerste (of eerdere) opstanding. (Dit is de opstanding ten leven - Joh. 5:29).
Het loslaten van Satan na de duizend jaren, en de laatste grote rebellie tegen God.
De verdoeming van Satan.
Het vergaan en verdwijnen van de huidige aarde.
De "opstanding ten oordeel" (Joh. 5:29).
Het "grote witte troon" oordeel na het verdwijnen van de huidige aarde.

Dan in hoofdstuk 21:
De nieuwe hemel en de nieuwe aarde. We zijn hier klaar met de huidige aarde, maar laten we dit goed vastleggen in ons denken: De nieuwe aarde is de aarde, en niet de hemel.
Het nieuwe Jeruzalem. Dat dit niet de hemel is wordt zeker duidelijk genoeg aangegeven door de uitspraak dat ze "neerdaalt uit de hemel." Het daalt neer naar de nieuwe aarde. Dit is de stad waar de getrouwen van Israel naar uit zagen (Hebr. 11:10,16; 12.22; 13:14). Wanneer deze stad wordt verward met de hemel of "de hemelen" (de hemelse gebieden), waar het lichaam van Christus zal zijn na de weggrissing, dan is de aanleiding gedachtenloos, bevooroordeeld of ongeloof, of alle drie samen. Indien we geloven wat hier staat geschreven, dan weten we dat dit een echte stad is, die waarvan God de Bouwer en Maker is" (Hebr. 11.10).

Over deze heerlijke plaats worden vele fascinerende details gegeven, maar wij noemen er slechts twee of drie.

De afmeting en vorm. Ze beslaat een vierkant van twaalf duizend stadia aan iedere zijde. Omgerekend naar Engelse maten hebben we bijna 1379 mijlen [ruim 2291 kilometers]. En opvallend genoeg is ze net zo hoog. Het moet een piramide zijn. Deze vorm staat gebouwen van iedere hoogte toen. En kubusvormige stad is een onmogelijkheid. Als een piramide wordt het oppervlak zeer vergroot. Als zodanig afgebeeld beslaat ze een gebied dat groter is dan de Verenigde Staten. Wat een stad! Laten we herhalen: Deze schitterende stad is niet de hemel en is niet in de hemel. Het is de hoofdstad van de nieuwe aarde en is op de aarde gelokaliseerd.

Buiten de stad zijn er natiën onder de heerschappij en het gezag van koningen (21:24). Dit zijn niet hemelse wezens, maar natuurlijke, gewone, aardse mensen. Zoals de stad en zelfs de aarde een hemels karakter heeft, maar van materiële substantie, zo zijn dezen die in de stad en op de aarde verblijven. We zijn hier bijna terug bij de oorspronkelijke, zondenloze toestand voordat zonde het ras binnendrong; maar de koningen en de natiën, net als zij die in de stad wonen, zijn niet meer geestelijke wezens dan Adam en Eva.

En verder brengt deze beschrijving van de nieuwe hemel, aarde en Jeruzalem, ons niet naar het einde, waarover Paulus spreekt in 1 Korinthe 15:24-28. Het boek Openbaring noemt niet eens de laatste grote daden die het einde of de voleinding van de tijden vormen.

Een ieder van wie het denken en zien niet bewolkt is en overheerst wordt door vooroordeel en ongeloof, zal dit zien door een zorgvuldige vergelijking van 1 Korinthe 15:22-28 met Openbaring 20, 21 en 222. De brieven van Paulus hebben een uitgebreidheid van bereik en tijdsbereik als geen ander geschrift in de Bijbel. Let op zijn beschrijving van het einde in 1 Korinthe 15! We vatten hier zijn vier grote merkpunten van het einde:

De Zoon draagt het Koninkrijk over aan de Vader.
Het afschaffen van alle heerschappij, gezag en macht.
De vernietiging of afschaffing van de dood.
De onderschikking van de Zoon aan God.

Geen van deze dingen wordt bereikt in het boek Openbaring. In dit boek vinden we:

De Zoon heeft het Koninkrijk nog niet overgedragen.
Alle "heerschappij," gezag en macht, is nog niet afgeschaft. Er zijn koningen (21:24) en de dienaren van het Lam heersen (22:5).
De dood is niet afgeschaft. Ze is beperkt tot, en geconcentreerd in, de Poel des Vuurs. Ze is niet op de nieuwe aarde (21:4), maar ze bestaat (21:8).
De Zoon is niet onderschikt aan de Vader, maar is te zien als Co-Heerser, met vol gezag op Zijn troon (22:1,3).

Indien we geloven zullen we door deze beschrijving zien dat de toestand van perfectie nog niet is bereikt. "De bladeren van de boom waren voor de genezing van de natiën"(22:2). Genezende behandelingen zijn alleen nodig waar ziekte en gebreken zijn.

Maar vanwege het krachtige effect van de genezende bladeren zal niemand sterven. De dood werkt niet langer als een actieve vernietiger, maar bestaat in de Poel des Vuurs als een toestand. Aan het einde van de aion zal dit afgeschaft worden.

Er wordt niet gezegd dat er geen tranen zullen zijn. God zal die allemaal wegvegen. Het is onmogelijk, zelfs voor God, om iets weg te vegen dat niet bestaat. Maar niet alle tranen zijn tranen van verdriet of pijn. Er zijn nu tranen van blijdschap. Verdriet zal daar niet zijn.

"En geen huilen" - Vergelijk Johannes 19:6,15; Handelingen 22:23; 23:9 en Efeze 4:31, waar hetzelfde woord in het origineel wordt gebruikt, en u zal zien welk soort huilen er niet meer zal zijn.

"En geen pijn." Laten we er aan denken dat niet alle ziekte en zwakheid pijn kent.

"En geen vloek." Dat wil zeggen: Niets wordt overgegeven aan vernietiging. De afwezigheid van deze dingen bewijst niet dat de perfectie is bereikt.

Zo brengt biddend en nijverig vergelijken van wat Paulus zegt met dat wat Johannes zegt ons deze onontkenbare conclusie: Na het grote witte troon oordeel, op de nieuwe aarde, is de bedeling van de volheid van de tijden, wanneer het universum samengevat zal worden in Christus (Efe. 1:10), bij de afsluiting waarvan allen die niet tevoren zijn gered, "levend gemaakt worden in Christus" (1Korinthe 15:22).