De erkenning en verheerlijking van God als God is de basiskwalificatie voor het geestelijk verstaan van waarheid. In de mate waarin wij Zijn goddelijkheid ontkennen of een duale godheid ontwerpen in ons denken, zullen we struikelen en zullen we er niet in slagen Gods onthulling van Hemzelf te grijpen, hetzij in de natuur, hetzij in Zijn Woord. Zij die niet vasthouden aan de erkenning van God, worden mentaal gediskwalificeerd (Rom. 1:28). Zij die Hem niet als God loven en danken hebben geen juiste instelling voor logisch redeneren. Hun gevolgtrekkingen zijn ijdel en hun hart is duister.
De basis van alle gezond en bevredigend denken is de grote waarheid dat alles uit God is, en door God en voor God.
Indien u dit ontkent ontbreekt het fundament voor een gezonde mentale structuur. Het zal al uw denkprocessen aantasten. Dit is wat de wijze mensen van vandaag aantast. Zij bouwen luchtkastelen. De evolutie gaat terug, terug naar nergens. Hoe verder ze terug gaat, des te meer onbegrijpelijk het raadsel van de schepping wordt, die ze opvolgt door op de plank te leggen in plaats van op te lossen. Het is veel gemakkelijker de schepping aan te nemen zoals die vandaag is, dan ze in te sluiten in een voortijdse kiem. Zodra we leren dat God de bron van alles is, gaat de rede heersen en legt onthulling uit. Hetzelfde is waar wanneer we ons bewust beginnen te worden dat alles door God is.
De huidige, in verwarring brengende chaos wordt niet opgelost door het inbrengen van een andere god die het kwaad op zich neemt. Deze uitleg is millennia lang gangbaar geweest, maar heeft de rede verlamd en het verstand verduisterd. Het ontkent dat alles uit God kwam en dat alles voor Hem is. Met een God in de achtergrond Die het universum doet werken naar de raad van Zijn eigen wil, kunnen we staren naar de schijnbaar onontwarbare warwinkel en de omtrekken zien van Zijn grootse doelstelling die Zijn heerlijke voltooiing vorm geeft.
Dat alles voor God is, is het meest krachtige medicijn dat ooit vervaardigd is. Het gaat niet te ver als we zeggen dat voor de orthodoxie alleen krankzinnigheid de enig rationele reactie is. Geen menselijk denken durft de volle functies er van te gebruiken om de toekomst tegemoet te zien zoals die gewoonlijk naar voren wordt gebracht. Op die manier ligt gekte op de loer voor hen die de mentale uitrusting bezitten om de vreselijke implicaties te rationaliseren en bewust te worden. Een God Die het grootste deel van Zijn schepselen zal verliezen is nauwelijks een veilig anker in de komende stormen. Als Hij niet allen kon redden, dan zou Hij allen kunnen verliezen. Er zijn geen halve maatregelen bij absolute godheid. Maar zodra we leren dat alles - het verloren gaan en ook het redden - uit Hem is, dan mogen we ons verheugen dat, wanneer het proces van Zichzelf onthullen door zonde en verdriet en lijden voltooid is, Hij allen voor Zichzelf zal hebben, zoals Hij zei.
We vermelden deze grote waarheid alleen maar omdat we er naar verlangen aanzienlijke ruimte te wijden aan het denken, zoals verbonden met Gods onthulling. Gevoel heeft op veel gebieden grotendeels het denken verdrongen. Het feit dat de geleerden voor het merendeel afvallig zijn, heeft ons bevooroordeeld gemaakt tegen denkprocessen. We zien niet dat het een gebrek aan gezonde mentale processen is dat de geleerden misleidt. God wijst mentale oefeningen niet af. Omvorming door mentale vernieuwing, is de eerste stap bij het wandelen met Hem (Rom. 12:2). We beginnen ons bewust te worden dat we de heiligen meer kunnen helpen bij het aansturen van mentale methodes dan door het corrigeren van de fouten waar foutief redeneren aanleiding kan geven.
We willen één punt benadrukken dat onze lezers voor zichzelf door middel van een concordantie kunnen bevestigen. Redeneren wordt in de Schrift nooit aanbevolen. We dienen God te geloven, niet gevolgtrekkingen maken uit Zijn Woord nadat zij gecombineerd zijn geworden met onze fouten. Het laatste is vrijwel universeel geworden. Dit is de reden waarom er zoveel "interpretaties" zijn gekomen. Er is voor de huidige ellende geen geneeswijze, anders dan een krachtig mentale grip op het Woord van God en een vernietigende aanval op de foutieve mentale processen door middel waarvan "waarheid" een antoniem*1) van de Schrift is geworden. We vragen om een blootlegging van iedere leer die als waarheid maskeert wat uit de Schrift wordt beredeneerd, maar er niet in slaagt overeen te komen met de microscopische nauwkeurigheid er van.
De argumenten tegen de waarheid die wij onderwijzen vermenigvuldigen zo snel, dat het onmogelijk is ze alle in detail te beantwoorden. Dit is ook niet nodig, want ze hebben allemaal dit gemeen: ze zijn gebaseerd op redeneren vanuit de Schrift, in plaats van een onvoorwaardelijk geloof in God. Ze zijn gewoonlijk een vorm van syllogisme*2) waarin een van de vooronderstellingen niet volledig wordt uitgedrukt, opdat de conclusie Schriftuurlijk zal zijn. Alles wat nodig is, is de vooronderstellingen duidelijk te stellen, en de illusie verdwijnt. We willen onze lezers laten zien hoe ze deze tegenwerpingen voor zichzelf het hoofd kunnen bieden, en in het bijzonder de tegenwerpingen verhinderen van hen die eerlijk verlangen naar de waarheid, maar verstandelijk misleid worden door de fout waaraan ze vasthouden en waarop zijn hun denken baseren.
Teveel van de heiligen staan niet open voor deze heilzame mentale aanpassing. Ze worden bevreesd door "syllogismen" en "vooronderstellingen." Deze woorden zouden ons niet moeten laten struikelen. We maken voortdurend syllogismen en gebruiken vooronderstellingen in ons denken. Zou het niet goed zijn ze een handvat te geven, opdat we ze onder controle kunnen houden? Het meeste redeneren wordt in het duister gedaan. Indien we een draad in een naald zouden willen doen en de gordijnen zouden dicht zijn, dan zouden we stoppen en ze openen. Dit is wat we hopen te doen. Laten we nooit redeneren zonder een zoeklicht te zetten op onze vooronderstellingen, om te zien of ze juist zijn. Dat zijn ze maar zelden. Het gevolg zal zijn dat we steeds minder zullen redeneren en steeds meer zullen geloven.
Er kan geen beter voorbeeld gegeven worden dan de passage waar we reeds naar hebben verwezen. Alles is uit en door en voor God. Niets is meer redelijk, maar hoe onnodig om te bewijzen! Al wat menselijk redeneren, in z'n huidige toestand, kan doen is proberen het te weerleggen. Maar zodra het geprobeerd wordt treedt de mentale vergelding in werking om het denken van de redeneerder te diskwalificeren. Hij probeert dit te beperken door het woord "goed" in te voegen.
Dit is het tegengestelde van de context, want het heeft betrekking tot Gods verwerping van Israel en het opsluiten van allen in koppigheid. Dit is het open wringen voor de uiteindelijke vergoddelijking van de duivel en de onttroning van de godheid. De rede leidt naar duisternis. Het is zeer onredelijk met het oog op onthulling. Laten we alle pogingen tot logica testen, en iedere conclusie verwerpen die de ook maar de kleinste wanklank heeft met de kleinste elementen van de heilige originelen.
Vanaf mijn vroegste omgang met Gods mensen ben ik berispt geworden voor wat toen "hoofdkennis" werd genoemd. De laatste tijd wordt het merkwaardigerwijs als volgt gesteld: "Paulus werkte met zijn handen, niet met zijn hoofd." Het is zeker ontstellend voor deze taak geroepen te worden met dit falen van mij. Ik kan er niets aan doen. Het is, ten dele, erfelijk. Ik heb nooit geleerd met enig ander deel van mijn lichaam te denken. Toen ik God leerde kennen verheerlijkte ik me in het feit dat Hij mij niet de geest van vrees had gegeven, maar van kracht en van liefde en van een gezond denken (2 Tim. 1:7). Ik heb zo mijn twijfel over Paulus. Ik heb het voor vanzelfsprekend gehouden dat hij, met gemak de meest intelligente van alle geïnspireerde schrijvers, niets had tegen gematigde mentale oefening.
Maar ik wil mijn tegenwerpers er van verzekeren dat ik ook met mijn handen werk. Het merendeel van de jaren van mijn bediening voorzag ik met mijn handen in mijn levensonderhoud (ook al sloot ik daarbij mijn hersenen niet af). Ik ben drukker. Nogal wat van het mechanische werk aan het magazine en ons andere werk is door mij gedaan. Misschien dat ik zou moeten zeggen dat mijn schrijven door mijn handen gedaan. Zelfs Paulus deed dat niet!
Ik word voortdurend gerangschikt onder de schriftgeleerden uit de tijd van onze Heer, omdat zij de letter van de Schrift kenden. Maar onze Heer stelde hen om die reden niet aan de kaak! Het is geen misdaad precies te weten wat God heeft gezegd! Het is geen bewijs van afvalligheid! Helaas, hoevelen verschuilen zich achter een comfortabele en luie onwetendheid! Hoevelen hebben in de praktijk Gods geschreven onthulling verworpen door te stellen dat zij een speciale gave bezitten die hen in staat stelt de waarheid te kennen zonder het werk en het zwoegen van het heroveren in de Schrift! Ik erken dat ik gedwongen ben te studeren en te onderzoeken en te zoeken en voortdurend mijzelf bij te stellen vanwege Gods levende woorden. Velen claimen het beter getroffen te hebben. Maar, omdat zij onder elkaar verschillen, kan er slechts één het bij het rechte eind hebben. Of geen van hen kan het bij het rechte eind hebben!
Interpretatie is, in deze verdorven dagen, vrijwel geheel gevolgtrekking geworden. Zelfs gevolgtrekking is een te sterke uitdrukking. Het is aanname, veronderstelling. Het rust voornamelijk op het feit dat moderne geesten zo beneveld zijn, dat enige relatie van gedachten ten onrechte wordt gezien als redeneren. Het schijnt dat, terwijl we ons denken niet zouden kunnen gebruiken bij een gezond en zinnig onderzoek, het heel juist is om een theorie te formuleren en een beroep doen op passages die niet eens een verre relatie hebben met het onderwerp. Het zal een vage impressie overdragen en een conclusie veronderstellen die in strijd is met heldere uitspraken in Gods woord!
Het is noodzakelijk dat God ons denken of begripsvermogen bewaart, net als onze harten, in Christus Jezus (Filip. 4:7). Satan verblindt het denken van ongelovigen (2 Kor. 4:4). Paulus bidt dat wij zijn kennis mogen begrijpen. Onze Heer berispte Zijn discipelen herhaaldelijk, omdat zij Zijn woorden niet begrepen of doordachten (Matt. 15:17; 16:9.11; Mark. 8:17; Joh. 12:40).
Het relatieve belang van het denken in de huidige bedeling kan bijeen gebracht worden uit het aantal malen voorkomen van nous, denken. Het komt één maal voor (Luk. 24:45) vóór en twee maal ná Paulus' brieven (Openb, 13:18; 17:9), maar meer dan twintig maal in de loop van zijn brieven. Deze zijn zo suggestief en behulpzaam, dat wij ze hierbij alle geven.
Een van de meest plechtige passages in de gevangenisbrieven verwijst naar de mentale toestand, het begripsvermogen of doordenken van ongelovigen. Hun begripsvermogen is verduisterd (Efe. 4:18). Zullen wij zijn zoals zij? Omdat mentale scherpzinnigheid van zichzelf niet voldoende is om ons de kennis van God te geven, zullen wij dan verheerlijken in domheid en stompzinnigheid? Petrus, die over het algemeen geacht wordt een "onwetend" man te zijn geweest, roept zijn lezers op hun lendenen van hun verstand te omgorden (1 Petr. 1:13). Dan kunnen wij niet minder doen, want Paulus, zo voelen wij zeker, gebruikte zijn voeten om te wandelen, zijn handen om te werken, maar zijn verstand om te denken.
Onze omvorming wordt tot stand gebracht door de vernieuwing van ons denken (Rom. 12:2). Zij die altijd "praktisch" willen zijn, hebben meestal problemen met leer en een houding bij spanningen. Mentale vernieuwing is een eerste vereiste als we God een genoegen willen doen. Alleen zo kunnen we Zijn wil kennen. Dit is niet beperkt tot Romeinen. Het wordt versterkt in Efeziërs. De enige manier om de oude mensheid al te leggen is door verjongd te worden in de geest van ons denken (Efe. 4:23). De laatste plaatsen zijn zeer doorzoekend, omdat ze met bijzondere kracht toepasbaar schijnen op deze dagen. We lezen over mensen met een vervallen denken (1 Tim. 6:5). Laten we hierin niet roemen, zoals sommigen doen. Zij die de waarheid tegen staan, hebben een vervallen denken, gediskwalificeerd voor het geloof (2 Tim. 3:8). Zijn wij in deze klasse? Het is alleen wanneer we nederig het bestaan van deze akelige omstandigheden bevestigen, en de mogelijkheid dat ook wij er door gekleurd zijn, dat wij enige zekerheid hebben dat wij gekwalificeerd zijn om Gods onthulling over Zichzelf te verstaan.
Lukas 24:45 - Dan opende Hij hun verstand om de Schriften te begrijpen
Romeinen 1:28 - geeft God hen over aan een onbetrouwbaar denken
Romeinen 7:23 - strijdend met de wet van mijn denken
Romeinen 7:25 - met mijn denken dienstbaar aan de wet van God
Romeinen 11:34 - wie kende het denken van de Heer
Romeinen 12:2 - door de vernieuwing van het denken
Romeinen 14:5 - iedereen in het eigen denken
1 Korinthe 1:10 - wees afgesteld in hetzelfde denken en in dezelfde mening
1 Korinthe 2:16 - wie kent het denken van de Heer ... wij hebben het denken van Christus.
1 Korinthe 14:14 - maar mijn denken is vruchteloos.
1 Korinthe 14:15 - ik zal ook muziek spelen met het verstand
1 Korinthe 14:19 - liever vijf woorden met mijn verstand spreken
Efeze 4:17 - in de ijdelheid van hun denken
Efeze 4:23 - verjongd wordend naar de geest van jullie denken
Filippenzen 4:7 - die superieur is boven alle denken
Kolossenzen 2:18 - opgeblazen zijnd door het denken van zijn vlees
2 Thessalonicenzen 2:2 - dat jullie niet snel geschokt worden in het denken
1 Timotheüs 6:5 - van mensen met een vervallen denken
2 Timotheüs 3:8 - verdorven mensen van wie het denken onbeproefd is
Titus 1:15 - maar hun denken en geweten is bezoedeld geworden
Openbaring 3:18 - Die verstand heeft, laat hem het getal van het wilde beest berekenen
Openbaring 17:9 - Hier is het verstand, dat wijsheid heeft
Hoewel niet in Paulus' brieven, is het eerste voorval, in dit verband, zeer suggestief. De discipelen waren bij de Heer geweest, maar waren er niet in geslaagd de vitale punten in Zijn boodschap te grijpen. In de opstanding ontmoet Hij hen opnieuw en bewerkt Hij een bijzonder wonder om hen in staat te stellen de Schrift te verstaan. Wat doet Hij? Voor welk deel van hen heeft het gevolgen? Hij opent hun denken (Luk. 24:45). Dit is wat ook vandaag nodig is. Laten we niet het denken negeren of kleineren. Het is het enige middel waardoor wij Gods Woord kunnen begrijpen.
God geeft hen die weigeren Hem te erkennen over aan een gediskwalificeerd denken (Rom. 1:28). Dit is fundamenteel en belangrijk. De ijdelheid van de wijsheid van de wereld zit hem in het feit dat ze God buiten sluit. De waarheid van elk systeem van theologie staat in direct verband met de erkenning van Hem. Wil u een gekwalificeerd denken hebben om binnen te gaan in Gods onthulling? Geloof dan deze eenvoudige uitspraak: Alles is uit Hem en door Hem en voor Hem."Dit is het enige rationele fundament voor alle denkprocessen. Ontken dit in enige mate, en uw denken zal lijden. Dit is de grote vooronderstelling van waaruit alleen gezonde conclusies getroffen kunnen worden. Het is de enige voorstel dat de mentale mystificatie van Gods heiligen kan genezen. Allen die dit ontkennen raken verloren in nutteloosheid en mentale mist.
*1) - Antoniem - Twee woorden zijn elkaars antoniem als ze een tegengestelde betekenis hebben.
*2) - Syllogisme - sluitrede.
