"Dus dan, zoals het door één misstap tot in alle mensen kwam tot veroordeling, zo komt het ook door één rechtvaardigheidsdaad tot in alle mensen tot rechtvaardiging van leven. Want net zoals door de ongehoorzaamheid van de ene mens de velen tot zondaars werden aangesteld, zo zullen ook door de gehoorzaamheid van de Ene de velen tot rechtvaardigen aangesteld worden" (Rom. 5:18,19; SW).

Twee personen, twee daden en twee resultaten die het hele menselijke ras aangrepen, worden ons in deze Schriftpassage voor ogen gebracht. Adam's ongehoorzaamheid en het rassenwijde, leven vernietigende gevolg, presenteren een donkere en schrikbarende toestand. De gehoorzaamheid van Jezus Christus en het rassenwijde, leven gevende gevolg is helder en heerlijk.

Is het niet vreemd dat het schrikbarende deel van deze passage gewoonlijk zonder aarzeling wordt geloofd, maar het heldere en heerlijke deel niet wordt geloofd? Voorwaarden en beperkingen worden opgedrongen aan het deel dat gaat over het leven en de rechtvaardigheid die door Jezus Christus tot allen komt, tot hun eenvoudige uitspraken regelrecht tegengesproken worden. Gebrek aan geloof in wat de Schriften duidelijk zeggen, en niet zozeer gebrek aan verstand om de betekenis te begrijpen, is altijd een van de grootste hindernissen geweest voor het correct verstaan van God's Woord.

Om de effectiviteit en het succes van het reddende werk van Jezus Christus, zoals uiteen gezet in deze passage, te begrijpen, is het alleen noodzakelijk onvoorwaardelijk te geloven wat duidelijk wordt gesteld.

In het volgende schema zijn de tegengestelde secties in parallelle kolommen geplaatst als een hulp om ze te vergelijken. Merk de nauwe overeenkomst van de clausules op.

DIENTENGEVOLGE, DAN,

WANT

Adam's ene overtreding bracht de veroordeling van de dood over heel de mensheid (Rom. 5:12). Niemand ontsnapt aan deze veroordeling - "allen sterven"(1 Kor. 15:22). ZO OOK zal de gehoorzaamheid van Jezus Christus rechtvaardiging ten leven brengen aan heel de mensheid - "allen levend gemaakt worden"(1 Kor. 15:22).

De zaak van geloof of aanvaarding wordt aan geen van beide kanten in deze passage geïntroduceerd. Het onderwerp is niet aionisch leven, noch is het de redding van de uitgekozenen. Wanneer deze besproken worden hebben geloof en aanvaarding hun plaats.

Noch wordt de tijd van het rechtvaardigen aangeduid. Niet allen worden op hetzelfde moment in dit deel van redding gebracht. Het punt dat benadrukt wordt is het feit dat héél de mensheid door de gehoorzaamheid van Jezus Christus rechtvaardig aangesteld zal worden, net zo zeker als zij tot zondaren aangesteld werden door de ongehoorzaamheid van Adam. Dit feit wordt aangereikt in vers 18 en de geïnspireerde uitleg volgt in vers 19. Let er op hoe het "want" de twee verzen aan elkaar verbindt.

Maar iemand zal vragen: Waarom staat er in vers 19 "de velen" en niet "allen?" Het is omdat de ene ongehoorzame mens plus "de velen" gelijk staat aan heel de mensheid die tot zondaren is aangesteld. De Ene gehoorzame Mens plus "de velen" staat gelijk aan heel de mensheid die rechtvaardig is gesteld.

Dat "de ene" plus "de velen" als zondaren werden aangesteld gelijk is aan heel de mensheid, zullen maar weinigen ontkennen. ZO OOK "de ene" plus "de velen rechtvaardig gesteld staat gelijk aan alles omvattend en verzekert rechtvaardiging ten leven voor heel de mensheid.

Een letterlijke vertaling van Romeinen 5:12 legt uit hoe heel de mensheid tot zondaren aangesteld werd. Let er op wat precies werd gezegd: "Daarom, net zoals door één man de zonde de wereld binnen kwam, en door zonde de dood, en zo de DOOD doorging in heel de mensheid WAAROP allen zondigden."

De Schrift maakte één man verantwoordelijk voor het intreden van zonde in de wereld. Adam's zonde bracht de dood, eerst het stervensproces, daarna de doodstoestand zelf. Adam's nageslacht erfde de dood of sterfelijkheid van hem, en vanwege dit zondigden allen.

De vier toestanden die voor de mens mogelijk zijn worden aangegeven in de Schrift. Eerst die van Adam voordat hij zondigde, een neutrale toestand, niet sterfelijk, niet onsterfelijk. Er wordt van hem gezegd dat hij "een levende ziel" was (Gen. 2:7). Ten tweede de sterfelijke of stervende toestand welke begon op precies die dag waarop Adam en Eva God ongehoorzaam werden. Ten derde: de toestand van de doden (Psa.146:4; Jes.38:18,19; Pred.9:4-6; 1 Thes.4:13-18). Ten vierde: de toestand van onvergankelijkheid en onsterfelijkheid wanneer de dood onmogelijk zal zijn (1 Kor. 15:50-57).

De ervaring van Adam en Eva was uniek; ze was ongelijk aan die van de rest van de mensheid. Zo lang zij niet zondigden ervaarden zij de dood in geen enkele vorm. De dag echter waarin zij God ongehoorzaam werden werden zij sterfelijk en begon het stervensproces in hen.

De rest van de mensheid wordt sterfelijk en stervend geboren. Let weer op de duidelijke uitspraak van de Schrift: "net zoals door één mens de zonde de wereld binnen kwam en door de zonde de dood, zo kwam de dood doorheen tot in alle mensen, WAAROP allen zondigden;"(Rom. 5:12;SW). Adam gaf de dood, of sterfelijkheid, door aan zijn nageslacht en zo ging de dood door aan heel de mensheid, "waarop allen zondigden." Het Grieks is beslist "eph ho," "waarop" allen zondigden, niet "omdat" allen zondigden.

Het is de leven-ontnemende kracht van het stervensproces die vanaf het moment van de geboorte in alle mensen werkt die hen tot zondaren aanstelt. Merk op wat er over de dood wordt gezegd in Romeinen 5:12-21. Vers 14 verklaart: "Maar de dood is koning vanaf Adam tot aan Mozes, ook over die niet zondigden op de gelijkenis van de overtreding van Adam". Vers 17 zegt: "de dood is koning door de ene." Dan komt de opvallende uitspraak in vers 21: "Zonde heerst IN DE DOOD." Het Grieks is beslist "en to thanato." Zonde heerst "in de dood," niet (eis) "tot de dood."

Al Adam's afstammelingen zijn stervend geboren, gedoemd de eerste dood te sterven, of ze nu zondigen of niet. Een baby die de ene minuut geboren wordt kan de volgende minuut sterven zonder een enkele daad begaan te hebben, goed of fout. Het is de leven-ontnemende kracht van de dood die in heel de mensheid werkzaam is die hen demoraliseert en hen doet zondigen wanneer zij beginnen te denken, spreken en dingen te doen.

Een letterlijke en accurate vertaling van God's waarschuwing aan Adam brengt het verschil naar voren tussen het stervensproces en de doodstoestand. "Vanaf elke boom van de tuin eet jij om te eten, maar vanaf de boom van de kennis van goed en kwaad, vanaf hem eet jij niet. Want in de dag van jouw eten STERF JIJ STERVEND" (Gen. 2:16,17). Young's Literal Translation of the Bible stelt het "stervend zal jij sterven." De Companion Bible richt de aandacht op het zelfde feit.

De mens is net zo hulpeloos om zichzelf van zijn zondigheid te genezen als hij is om zichzelf te genezen van het stervensproces dat in hem werkt. God's voorzienigheid voor de nood van de mens is Jezus Christus. Hij is: "De Opstanding en het Leven" (Joh. 11:25). Hij is Degene Die stierf voor onze zonden, begraven werd en opgewekt is geworden en nu leeft als de Redder van de mensheid. Hij is Degene Die de dood buiten werking stelde, "echter leven en onvergankelijkheid aan het licht brengend, door het evangelie" (2 Tim. 1:10).

De relatie van de mens met Adam en de dood die aan hem van Adam werd doorgezonden, stelt hem aan als zondaar. De menselijke relatie met Jezus Christus en het geschenk van leven dat Hij zal uitdelen, loopt er op uit dat uiteindelijk heel de mensheid als rechtvaardig aangesteld zal worden.

Jezus Christus kwam in de wereld om de wereld TE REDDEN. Hij zal in het geheel niet falen. Zijn dood en opstandingsleven zal bewijzen op den duur effectief te zijn. Het huidige falen van de mens om het succes van het Offer en het Reddende werk van Jezus Christus te begrijpen en er in te geloven, zal niets van Zijn triomf en succes wegnemen.  "God, onze Redder, Die wil dat alle mensen gered worden en komen tot besef van de waarheid" (1 Tim. 2:3-6; 4:9-11). Onze verrezen, levende Heer en Redder staat gelijk aan de taak. Hij zal niet falen.

Ontkent dit wat de Schrift feitelijk leert met betrekking tot het toekomstige oordeel en de veroordeling van de boosaardigen? Absoluut niet! Er zál oordeel zijn en een dag van verontwaardiging wanneer God elk van de boosaardigen zal betalen naar zijn daden (Rom. 2:1-16; Openb. 20:11-15). Maar Gode zij dank, voorbij dat zal er rechtvaardiging van leven zijn en gerechtigheid voor heel de mensheid door Jezus Christus, onze Heer (zie 1 Kor. 15:20-28).

© Concordant Publishing Concern