We willen beginnen met een aantal voorbeelden uit het Oude Testament:
Jeremia 18:16 (S.V.)
Het land zal tot een voorwerp van eeuwige aanfluiting worden.
En 23:40 zegt:
"Ik leg een eeuwige smaad op u, een eeuwige schande, die niet zal worden vergeten." Zijn dat de laatste woorden van God over Israel?
In Jesaja 54:4 wordt voorzegd, dat aan die smaad niet meer zal worden gedacht!
(merk op, dat de N.V. "in de olaam" - (dat is het Hebreeuws voor "eeuwig") - in Jeremia 18 vertaalt met "voor altoos" en in hoofdstuk 23 met "eeuwig". Dat schept natuurlijk verwarring)
Jeremia 51:39 en 57 De inwoners van Babel zullen een eeuwige slaap slapen. En toch leert de Schrift, dat allen, die in de graven zijn, de stem van de Zoon van God zullen horen en ontwaken. De eeuwige slaap van Babel zal dus eindigen!
Jesaja 32:14, 15 De S.V. vertaalt correct: "Ofel en de wachttorens zullen tot spelonken zijn tot in der eeuwigheid…totdat over ons uitgestort wordt de Geest uit de hoge"
"Tot in der eeuwigheid" kent een "totdat" en dus een einde!
De N.V. vertaalt met "voor altijd…totdat";. Waarom is er toch zo inconsequent vertaald?
Psalm 104:5 "de aarde zal niet wankelen in eeuwigheid". Zou die eeuwigheid eindeloosheid betekenen, dan zou Jesaja 24:19 en 20 niet vervuld worden. We lezen daar, dat de aarde vervaarlijk zal wankelen.
Exodus 21:6 "De slaaf, zal hem voor eeuwig dienen". Volgens Exodus 21 moest een slaaf na zes jaar vrijgelaten worden. Bleef hij toch liever slaaf, dan werd hem met een priem het oor doorboord. Hij zou dan voor eeuwig als slaaf in dienst zijn van zijn heer. Maar toch niet eindeloos?
"Exodus 40:10" Het priesterschap van Aäron wordt een eeuwig priesterschap genoemd. Dat betekent toch niet, dat het tot in het oneindige zal voortduren? Hebreeën 7:14-18 geeft daarop een duidelijk antwoord. Ook hier moeten we dus onder eeuwig niet verstaan "eindeloos".
Leviticus 24:8 Het eeuwig verbond gaat verdwijnen, zo leren we in 2 Korinte 3:11-13. Vgl. ook Hebr. 8:13.
Ezechiël 16:55 Sodom en Gomorra zullen terugkeren tot hun vorige staat. Dat wil dus zeggen, dat het eeuwige vuur, waarvan gesproken wordt in Judas 7, niet meer branden zal.
Zo zijn er nog tal van voorbeelden in het Oude Testament te vinden, die overduidelijk laten zien, dat het begrip eeuwig/eeuwigheid dikwijls betrekking heeft op een periode, die een begin en einde heeft.
Heeft u een woord gelezen waar u meer over wil lezen, vul het dan hieronder in.
Naar hoofdstuk 18
Naar de indexpagina
