Wie wel eens op christelijke discussieforums rondneust, die ziet nogal eens de discussie over de vraag of een Christen deel moet nemen aan verkiezingen en dienst moet nemen in een leger. Ook tijdens de onlangs gehouden oorlog in Irak laaide de discussie weer op. Mogen we op het aantal afgaan, dan winnen de voorstanders van deelname het gemakkelijk. Wie op de Amerikaanse forums keek, zag daar vrijwel alleen uitspraken als: "Onze dappere soldaten, die in Irak de vrijheid en democratie brengen..." of "Het door God gekozen land..."(men doelt dan op de Verenigde Staten van Amerika). Ook het gebed tot God om de Amerikaanse en Britse soldaten te steunen en leiden in de strijd kwam nogal eens voor.
Maar is dit wel Schriftuurlijk?
Onderschikking
De Schrift is duidelijk als het om de grote lijn gaat, het gaat om onderschikking van de mens aan boven hem gestelde machten. Het woord "onderschikken"(de NBG heeft het dan over "onderwerpen") komt een aantal malen in de NBG voor. Voor ons, gelovigen in de bedeling der genade, zijn met name de verzen van belang waar Paulus het over onderschikken heeft:
"Ieder mens moet zich onderwerpen aan de overheden, die boven hem staan. Want er is geen overheid dan door God en die er zijn, zijn door God gesteld."
"Daarom is het nodig zich te onderwerpen, niet slechts om de toorn, maar ook om des gewetens wil."
"Wanneer alles Hem onderworpen is, zal ook de Zoon zelf Zich aan Hem onderwerpen, die Hem alles onderworpen heeft, opdat God zij alles in allen."
"die ons vernederd lichaam veranderen zal, zodat het aan zijn verheerlijkt lichaam gelijkvormig wordt, naar de kracht, waarmede Hij ook alle dingen Zich kan onderwerpen."
"Herinner hen eraan, dat zij zich aan overheid en gezag onderwerpen, gehoorzaam, tot alle goed werk bereid zijn,"
Het beeld is duidelijk: het gaat om onderschikken(onderwerpen is een verkeerd gekozen vertaling. Bij onderwerpen gaat het altijd om iets wat met macht van buitenaf gebeurt, bij onderschikken gaat het om drang, niet om dwang). Voor ons is in eerste instantie het grote plaatje interessant: 1Kor. 15:26-28.
26 De laatste vijand, die onttroond wordt, is de dood,
27 want alles heeft Hij aan zijn voeten onderschikt. Maar wanneer Hij zegt, dat alles onderschikt is, is blijkbaar Hij uitgezonderd, die Hem alles onderschikt heeft.
28 Wanneer alles Hem onderschikt is, zal ook de Zoon zelf Zich aan Hem onderschikken, die Hem alles onderschikt heeft, opdat God zij alles in allen.
Hier wordt ons gezegd dat God, gezeten aan de top van de structuur van onderschikking, op den duur en door gerichten heen(zo blijkt uit andere Schriftplaatsen) de gehele schepping aan Zich zal onderschikken. We kunnen dat ook zien in de structuur waarmee dat onderschikken wordt gedaan.
- God is de Onderschikker die alles aan Zichzelf onderschikt. Hij is aan niemand ook maar enige verantwoording schuldig, Hij is DE Soevereine!
- Daaronder staat de Zoon, die eerst alles aan Zich onderschikt, om daarna Zelf onderschikt te worden aan de Vader.
- Onder de Zoon staan de zonen, die, na eerst zelf te zijn onderschikt aan de Zoon, alles aan de Zoon onderschikken.
Het is dus een zgn. "top-down" constructie; geen mens heeft hier iets bij in te brengen. Toestemming of instemming van de te onderschikken personen wordt niet aan de orde gesteld. Het middel waarmee wordt onderschikt is echter niet, zoals bij onderwerpen, macht en kracht, maar dringende liefde.
Deze constructie is ook in allerlei menselijke systemen terug te vinden. In de oude tijden was ook het wereld bestuur "top-down". Er was een koning, of ander type heerser, die het voor het zeggen had en vanuit hem liepen de lijnen naar beneden. Ook Israël kende zo'n systeem.
We kennen het ook in het huwelijk, waar de man het verantwoordelijk hoofd van het gezin is. Ook in bedrijven kennen we het: de eigenaar heeft het voor het zeggen(al zou je dat tegenwoordig niet meer kunnen stellen).
In al deze gevallen zijn de laagst geplaatste personen ondergeschikt aan hen die boven hen zijn geplaatst.
Is het nu dit systeem dat de soldaten van "de coalitie" brengen in Irak? Is dit waarvoor soldaten in de afgelopen eeuw hebben gestreden en zijn gestorven?
Adam Weishaupt
De naam zal u misschien niet zoveel zeggen. Laat me even kort wat uitleggen.
In 1748 werd in Duitsland Adam Weishaupt geboren. Deze jongeman werd na zijn opleiding ondergebracht bij de Jezuïeten. Daar kon hij het niet volhouden en verliet de orde. In 1776 stichtte hij de orde der Illumminaten(Verlichten), met als doel het toenmalige, door de Christenheid beheerste, regeersysteem in Europa (en uiteindelijk wereldwijd) te vernietigen en op den duur ook het Christendom af te schaffen.
Het eerste succes was de door de Illumminaten geregiseerde Franse revolutie in 1783(wat een volksopstand leek was in werkelijkheid al ruim tevoren in elkaar gezet). Vanuit dit succes werd de moderne democratie over Europa en Amerika verspreid. In de loop der jaren is het steeds verder over de wereld verspreid.
Binnen het systeem dat Weishaupt bedacht is geen ruimte voor Christus en daarmee herkennen we de bron van zijn denken en handelen. Zodra het systeem wereldwijd zal zijn gevestigd, zal ook het Christendom worden aangepakt. Tot zover een zeer beknopt overzichtje.
Wat is de kern van de democratie zoals die door Weishaupt werd gebracht? In de democratie is niet de heerser de baas, maar de burger. In de democratie is geen absolute macht of machthebber. Door middel van overdracht van zijn individuele macht in het stemhokje, draagt de burger een aantal mensen op om namens hem of haar het land of de stad te besturen. De burger bepaalt na afloop van een periode of men met dit bestuur wil doorgaan.
Het grote verschil tussen het oude, pré-Weishaupt, systeem en de hedendaagse democratie is: In het oude systeem heerst de regering over de burger, in de democratie dient de regering de burger. In het oude systeem is de regering verantwoording verschuldigd aan God, Die hen aanstelde; in de democratie is de regering verantwoording verschuldigd aan het volk, dat hen gekozen heeft. In de democratie staat niet de heerser aan de top, maar de individuele burger(in gedelegeerde macht). De hedendaagse democratie stelt het individu als de gestelde macht. Bevalt de uitvoerende regeerder of een wet niet meer bij de meerderheid, dan wordt hij terzijde geschoven.
De apostel Paulus is heel duidelijk als hij aangeeft hoe de lijnen in Gods ogen liggen:
"Ieder mens moet zich onderschikken aan de overheden, die boven hem staan. Want er is geen overheid dan door God en die er zijn, zijn door God gesteld."
(Rom. 13:1;CV)
"Herinner hen eraan, dat zij zich aan overheid en gezag onderschikken, gehoorzaam, tot alle goed werk bereid zijn"
(Titus 3:1;CV)
De Schrift leert ons dus dat we ons moeten onderschikken aan de machten die boven ons staan(gesteld zijn). De democratie zet dit volkomen op z'n kop! De burger is de macht! Er zijn dus geen machten boven hem en alleen door hém gestelde machten (wetshandhavers) worden door hem erkend. Men onderschikt zich dus niet aan een persoon, maar aanvaardt een systeem. Dit gaat dwars in tegen wat Paulus ons leerde. Maar aangezien er in diens opdrachten geen uitzonderingen vermeld staan, geldt ook onder de democratie de opdracht die Paulus ons gaf: "Onderschikken!", want "die er zijn, zijn door God gesteld". Immers, Romeinen 11:36 is nog steeds waar:
Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen..
Toch hebben we hier een probleem. Als wij als gelovigen deelnemen aan het democratisch proces en dus aan verkiezingen, aan wie moeten we ons dan onderschikken? Aan onszelf?
Wat brengen die Amerikaanse en Britse soldaten dan in Irak? Is dat het evangelie van de verzoening en de boodschap van Paulus dat ook de Irakezen aan hun overheid (hoe verrot in onze ogen dan ook) ondergeschikt moeten zijn?
Wat doet de Christen als hij in het stemhokje bepaalt wie hem of haar mag vertegenwoordigen (dus namens hem of haar de macht mag uitoefenen)? Volgt men dan de lijnen die God aan Paulus gaf, of die van Weishaupt?
Om dat goed te kunnen bekijken moeten we ook dit overwegen.....
Burgerschap
"Want wij zijn burgers van een rijk in de hemelen, waaruit wij ook de Here Jezus Christus als verlosser verwachten
(Filip. 3:20;NBG)
Hedendaagse gelovigen zijn burgers van een koninkrijk in de hemelen. Maar hun lichamen verkeren nog steeds op Aarde, en zijn inwoners van het land waarin ze geboren werden. In mijn geval is dat Nederland.
Lezen we goed wat Paulus, de apostel voor de heidenen, ons leert, dan zien we dat we niet te veel aandacht aan het "aardse" moeten besteden (1Tim. 6:8) en moeten uitzien naar wat boven is. We zijn dan ook ambassadeurs van onze koning in de hemelen:
Wij zijn dus gezanten van Christus,
(2Kor. 5:20;NBG. Er staat in het Grieks niet "Gezanten", maar "Ambassadeurs". Letterlijk staat er "Presbeuomen - wij zijn ambassadeurende")
Als een Nederlander in een ver land gaat wonen, bijvoorbeeld Uruguay, en daar als ambassadeur koning Willem Alexander vertegenwoordigt, gaat hij daar dan ook stemmen op een van de Uruguayaanse politieke partijen of neemt hij dienst in het Uruguayaanse leger? Ik zou denken van niet, toch? Het land waar hij dan woont is verplicht hem te beschermen! Sterker nog, als een Nederlander in vreemde krijgsdienst treed, verliest hij het Nederlanderschap!
Maar doen we dat dan wel als we in het land waar onze hemelse koning ons heeft gezet verkiezingen organiseert? Gaan we wel stemmen of gaan we in dienst? De vraag die we moeten beantwoorden is: "Wat gaat er voor, mijn burgerschap boven of mijn burgerschap beneden? Waar liggen mijn belangen? Waar ligt mijn hart?"
Misschien is bovenstaande voor u aanleiding nog eens na te denken als mensen roepen dat de democratie zó'n goede zaak is, dat we er als gelovige voor willen sterven of anderen er voor laten sterven. Misschien is het goed om ook nog eens na te denken als het weer eens over de politiek gaat, of als het weer eens op staken uitdraait voor hoger loon of dat soort zaken. Onderschikken is moeilijk, maar volkomen Bijbels!
Misschien kunt u, als u eens tijd heeft, deze studie van André Piet over dit onderwerp beluisteren: De overheden boven ons.
