|
"Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot een vlees zijn.
32 Dit geheimenis is groot,"(Efeze 5:31,32;NBG)
Toch een rare uitspraak, vindt u niet? Paulus zegt hier dat het huwelijk een groot geheimenis is. Raar, want het huwelijk, het samengaan van een man en een vrouw, is al heel oud. We vinden de eerste melding er van in Genesis 2:24! Kijk maar:
"Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot een vlees zijn."(Gen. 2:24;NBG)
Niks nieuws dus zult u zeggen en gelijk heeft u. Maar ik heb iets achter gehouden. Er staat namelijk in de tekst uit Efeze nog iets achter wat ik citeerde. Er staat namelijk:
"Dit geheimenis is groot, doch ik spreek met het oog op Christus en op de gemeente."
Dat maakt de zaak een stuk duidelijker. Er zit dus een geheimenis in het huwelijk en dat zit hem in de band tussen Christus en Zijn gemeente. Daar gaan we nu eens naar kijken.
In het eerste deel van onze Bijbel vinden we het scheppingsverhaal. Op de zesde scheppingsdag wordt de mens geschapen:
" En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen."en 1:27;NBG)
Hier staan twee bijzondere zaken:
God schiep de mens naar Zijn beeld
Hij schiep hen man en vrouw. Letterlijk staat er: mannelijk en vrouwelijk!
Staat hier nu dat God Eva ook schiep op de zesde dag? Nee, dat kan niet. Eerst komt nog de zevende dag. Daarna maakt God de Hof van Eden en daar gaat Adam aan het werk. Zonder Eva! Pas als dat al even aan de gang is haalt God uit Adam iets weg en bouwt daar Eva van. Eva kwam dus later!
Maar wat moeten we dan met dat "mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen"?
Adam werd in een diepe slaap gebracht en God verwijderde een rib bij hem. Nu is er met dat woord, rib, wat aan de hand. Het komt in het Hebreeuws een behoorlijk aantal malen in het OT voor, maar het wordt nergens anders met "rib" vertaald, tenminste niet in de NBG of SV. Het Hebreeuwse woord dat hier wordt gebruikt is "tseelaa". Kijk je nu verder in de Bijbel, dan vindt je dat woord terug b.v. in 1Ki 6:8, Eze 41:5, Eze 41:6. Daar wordt het in de Statenvertaling weergegeven met "zijkamer"(in de tempel). De letterlijke betekenis van het woord "tseelaa" is: een holle, hoekige ruimte. Nou kun je van een rib veel zeggen, maar een holle, hoekige ruimte kun je het beslist niet noemen.
Er zit veel meer achter dit woord.
God schiep Adam en niemand anders op de zesde dag. Hij schiep hem "man en vrouw" (mannelijk en vrouwelijk). Hij nam later, voor het maken van Eva, een tseelaa bij Adam weg. Adam had in de Hof rondgekeken en had gezien dat er van alle dieren een mannelijke en vrouwelijke vorm was. Die twee vormden samen een eenheid. Adam had alles in één, alles in zichzelf: hij was hermafrodiet. Toen nam God die holle ruimte weg uit Adam. Dat was niet een rib, het was de holle ruimte die bij de zoogdieren plaats geeft aan het ongeborene: de baarmoeder en wat daar allemaal bij hoort! Bij Adam was nu een deel van zichzelf weggenomen. Hij was niet meer heel. Eva was een deel van hem, maar het was nu buiten hemzelf. Daarom staat er ook dat Eva was "been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees". Om Adam weer heel te maken was het nodig dat zij samen kwamen:
"Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot een vlees zijn."(Gen. 2:24:NBG)
Wat gebeurt er dus als man en vrouw bij elkaar komen, als er een huwelijk is? Dan wordt de man weer kompleet. De vrouw kompleteert de man; zij is zijn "komplement". En hier hebben we het woord waarnaar we zochten en verder zullen gebruiken. Wat is een komplement? Stel u heeft een vel papier en u scheurt daar een stuk vanaf. Dan is dat vel papier niet meer kompleet. Het stuk dat er vanaf is gescheurd heet dan het komplement. Voeg je beide delen weer samen, dan vult het komplement het vel weer aan en wordt het weer heel.
"22 En Hij heeft alles onder zijn voeten gesteld en Hem als hoofd boven al wat is, gegeven aan de gemeente,
23 die zijn lichaam is, vervuld met Hem, die alles in allen volmaakt."(Efe. 1:22,23;NBG
Voordat we verder gaan moet er eerst iets verbeterd worden. De tekst zoals ze hier staat (en we richten ons speciaal op vers 23) is niet zo duidelijk als het Grieks het heeft. Het woord "vervuld" is de vertaling van het Griekse "pleroma". Pleroma betekent eigenlijk: kompleet maken, heel maken; iets wat van het origineel is weggevallen er weer aan maken, zodat het weer heel, kompleet is. Daarom is het beter deze verzen als volgt te vertalen:
"de gemeente, die Zijn lichaam is, het komplement waarmee Hij het al in allen kompleteert."
Hier staat iets héél bijzonders. Paulus onthult hier inderdaad een geheim! De gemeente is de aanvulling, de kompletering van Christus!!
In Romeinen 12 wordt ons verteld dat de gemeente, de ecclesia, een eenheid op zich is:
" Want, gelijk wij in een lichaam vele leden hebben, en de leden niet alle dezelfde werkzaamheden hebben,
5 zo zijn wij, hoewel velen, een lichaam in Christus, maar ieder afzonderlijk leden ten opzichte van elkander."(Rom. 12:4,5;NBG) In deze verzen dringt Paulus er op aan die eenheid te bewaren en te bevorderen, maar in Efeze 1:22 gaat het over de eenheid van de gemeente met Christus. De gemeente zonder Christus is niet kompleet. Maar... dan is het omgekeerde ook het geval! Dan is Christus niet kompleet zonder Zijn lichaam, de gemeente!
En hier komen we op de parallel met het menselijk huwelijk; de herstelde eenheid van de man door het samengaan, het één vlees vormen, van de man met zijn vrouw.
Toen de hemelen en de aarde werden geschapen, was er niemand om Gods Zoon te vergezellen. Daar was bij de schepping niet in voorzien, net zoals dat in het geval van Adam was. Kijk nog eens naar het scheppingsverhaal: het is niet Adam die om een "hulp" vraagt! Nee, het is de Schepper die zegt:
"Het is niet goed, dat de mens alleen zij. Ik zal hem een hulp maken, die bij hem past."(Gen 2:18;NBG Het is dus God zelf die het initiatief neemt (zoals zo vaak). De parallel met ons onderwerp is dat God ook voor Zijn Zoon een "hulp" maakt die Hem zal heel maken, kompleteren: de gemeente, Zijn lichaam! Toch is er een verschil. Ging het bij Adam om de vleselijke mens, toen Christus uit het graf kwam werd Hij een geestelijke mens.
"In Adam" werden eigenlijk alle mensen tegelijk geschapen, het vleselijk geslacht. Adam was daarvan de eerste.
"In Christus" werd een hele nieuwe mensheid geschapen, het geestelijk geslacht. Christus was daarvan de eerste.
Voordat Hij stierf aan het kruis van Golgotha, waren wij (de nieuwe mensheid) in Hem verborgen, net zoals Eva (en de rest van de vleselijke mensheid) in Adam verborgen was. Nu, in deze bedeling van de genade, is Hij bezig om Zijn lichaam uit te roepen. Hij weet precies wie Hij moet hebben, we waren immers al uitgekozen voor de nederwerping van de wereld(Efe. 1:4)! Maar Hij kan pas beginnen met het uitwerken van die nieuwe mensheid wanneer Hij kompleet is, één met Zijn lichaam. Dat was precies zo met Adam; hij begon pas met het uitwerken van zijn opdracht toen hij Eva had gekregen.
Als u getrouwd bent, dan bent u samen - man en vrouw, een afspiegeling van dat veel hogere doel. Uw eenheid met uw man of vrouw is een voorafschaduwing van wat straks met de gemeente en haar Heer zal gaan gebeuren. Wat een eer is er voor ons weggelegd! Eenvoudige schepselen (Paulus vergelijkt ons in Romeinen 9 met klein in de handen van de pottenbakker)die straks Christus kompleet mogen maken! Begint uw hoofd ook een beetje te suizen?? Zoals Adam pas in staat was, doorheen zijn komplement (Eva), zijn taak te vervullen:
"En God zegende ze en zeide: Weest vruchtbaar, wordt talrijk en vervult de wateren in de zeeen, en het gevogelte worde talrijk op de aarde.
"(Gen. 1:22;NBG) Zo is ook Christus pas echt in staat Zijn taak af te maken: uitwerken wat Hij aan het kruis had bereikt, als Hij verenigd is met Zijn gemeente, Zijn lichaam. Hij gaat de gemeente gebruiken om doorheen Zijn lichaam het al( Grieks: "ta panta" - het al, alles wat ooit is geschapen) in allen te kompleteren!
Wat een eer, wat een zegen, wat een toekomst! Niet alleen voor de leden van Zijn lichaam, maar op den duur, als Hij en Zijn lichaam klaar zijn, ook voor alle mensen, voor het al!
Hem zij de eer en de glorie!
| |
