Is de mens onsterfelijk geschapen en verdween dat door de "zondeval"? Het is een gedachte die bij heel veel mensen, ook Christenen, leeft. Maar laten we eens naar de feiten kijken: wat zegt de Schrift hierover?
Toen God de mens uit het stof der aarde had geformeerd en hem door het inblazen van Zijn adem tot een levende ziel had gemaakt(Gen. 2:7;SV) stond en liep daar een stoffelijk wezen dat behoefte had aan vocht en voedsel. Ieder levend wezen, of dat nu dierlijk of plantaardig is, heeft vocht en voedsel nodig; dat is altijd zo geweest. Zodra een van de twee ontbreekt, houdt op den duur het leven op. Nergens in het scheppingsverhaal lezen we ook maar iets dat dit bij de toenmalige mens niet zo was. Er staat ook niet dat de mens niet verouderde of dat er geen slijtage was door "de tand des tijds". Ieder systeem dat niet regelmatig wordt vernieuwd zal op den duur vervallen tot een lagere staat. Zo ook de mens.
Maar in de Hof waar Adam en Eva rondliepen, stond een heel bijzondere boom, de Boom des Levens. Adam en Eva mochten daar van eten. Kennelijk had die boom een dusdanig gunstige invloed op de mens, dat er van verval en sterven geen sprake was. In Openbaring 22:2 komen we de Boom nogmaals tegen en daar staat de functie duidelijk weergegeven: genezen!
Opvallend is op zich al dat die boom er staat. Als de mensen die denken dat Adam en Eva vóór de "zondeval" onsterfelijk waren gelijk zouden hebben, dan zou die Boom totaal overbodig zijn geweest! Maar God schept nooit overbodige dingen!
Nergens in die eerste hoofdstukken lees je over de dood(behalve dan bij de waarschuwing over de vruchten van die andere Boom). De eerste dood komt pas voor als God dieren doodt en de huiden daarvan gebruikt om de schaamte van de mens mee te bedekken.
De mens wordt ongehoorzaam aan Gods enige verbod: hij eet van de vrucht van de Boom van kennis van goed en van kwaad. Wat had God gezegd dat er zou gebeuren na het eten van deze vrucht?
"maar van de boom der kennis van goed en kwaad, daarvan zult gij niet eten, want ten dage, dat gij daarvan eet, zult gij voorzeker sterven."
(Gen. 2:17;NBG)
Vielen Adam en Eva na het eten van de verboden vrucht terstond neer? Zeker niet!
Er staat in het Hebreeuws voor dat "voorzeker sterven" iets anders. Er staat letterlijk: "stervend zul je zijn stervende". Dat wil zeggen dat het proces van verval niet meer gestopt zou kunnen worden, eindigend in de dood. Er staat geen termijn bij, het kon dus lang duren en dat bleek wel, want Adam werd maar liefst 930 jaar oud!
Was het nu dat eten van die vrucht de oorzaak dat dit stervensproces niet meer te stoppen was? Veranderde die vrucht iets binnen de mens? Nee, dat eten was de aanleiding, maar niet de rechtstreekse oorzaak. Wat gebeurde er na dat eten?
"23 Toen zond de Here God hem weg uit de hof van Eden om de aardbodem te bewerken, waaruit hij genomen was.
24 En Hij verdreef de mens en Hij stelde ten oosten van de hof van Eden de cherubs met een flikkerend zwaard, dat zich heen en weer wendde, om de weg tot de boom des levens te bewaken."
(Gen 3:23,24;NBG)
Waarom deed God dat?
"..laat hij zijn hand niet uitstrekken en ook van de boom des levens nemen en eten, zodat hij in eeuwigheid zou leven."
(Gen. 3:22b;NBG)
Had de mens in de Hof van Eden kunnen blijven, dan had zijn stervensproces steeds teruggedraaid kunnen worden door te eten van de vrucht van de Boom des Levens. De oorzaak van het sterven ligt hem in de sterfelijkheid van Adam en Eva, gecombineerd met de ongehoorzaamheid.
Haalde God iets uit de mens weg? Verwijderde Hij diens vermoedde onsterfelijkheid? Nee, dat staat nergens. Wat God deed was de mens uit de Hof verwijderen, tot voorbij de grens van de Hof en daar twee indrukwekkende engelen neerzetten. Adam en Eva konden niet meer terug en konden niet meer bij de Boom des Levens komen om van de vrucht te eten. DAT was de oorzaak van hun niet meer te stoppen stervensproces!!
Adam en Eva waren van begin af aan sterfelijk, maar konden in de Hof de gevolgen terugdraaien door te eten van de vruchten van de Boom des Levens.
De leer van de onsterfelijkheid van de mens zet zich voort in de leer van de onsterfelijke ziel en een vorm van bewustzijn na het overlijden. Van het ene kwaad komt het andere!
