| "Want zij kunnen niet meer sterven; immers, zij zijn aan de engelen gelijk".(Luc. 20:36 NBG)(lees ook 1Cor. 6:3) "en zij zijn kinderen Gods, omdat zij kinderen der opstanding zijn". |
Alles wat Hij toelaat werkt mede aan het doel van Zijn liefde!
Wij zien dat niet zo duidelijk, of helemaal niet! Maar wij moeten leren Hem te vertrouwen.
God is de Vader van Geesten (Hebr. 12:9). Als zodanig is Hij dan ook bezorgd over onze geest.
Wat dat is? Dat zijn wij, persoonlijk, ons individu.
God staat toe (zonder enige twijfel met veel pijn in Zijn hart) en werkt er naar toe dat dat gebeurt wat Hij weet dat het beste is voor ons uiteindelijke welzijn - de hoogste beloning die we uiteindelijk kunnen krijgen.
Een korte periode (ons lijkt het veel te lang!) van lijden nu en een ongelooflijke beloning later. Het karakter in ons wordt gevormd doordat God wil (en weet!) dat we het gelukkigst zullen zijn op de beste plaats in Zijn Koninkrijk.
God weet waar we doorheen gaan en wij, net als Jezus, menen vaak dat God ons heeft verlaten. Ik heb velen zien lijden, zelfs met zware pijn en ondanks veel gebed voor hen, zijn ze toch in pijn gestorven. Maar ik weet dat in het diepst van hun gedachten en tijdens hun laatste momenten, ze een waren met God. God is er niet om je te doden, Hij wil dat je overvloedig leven hebt (Joh. 10:10), nu en na de dood.
Dood is wel eens gedefinieerd als de onmogelijkheid te communiceren met je omgeving (Gen. 2:7, Spreuken 8:8, 5:10, Psal 6:5, Jac. 2:26).
Bij het intreden van de dood scheidt de geest zich van het lichaam en gaat terug naar God(die hem gaf); het lichaam gaat in het graf, en het produkt van lichaam en geest, de ziel, verblijft dan in een 'slaaptoestand' in een 'plaats' (God weet waar) totdat de regering van Gods Koninkrijk der Hemelen op Aarde zal zijn afgelopen.Daarna zal er een nieuw tijdperk aanbreken.
"En zoals het de mensen beschikt is, eenmaal te sterven en daarna het oordeel"
(Hebr. 9:27 NBG)
Als iemand christen wordt, dan wacht hem of haar, na het sterven, de wederopstanding en zal hij, in de Hemel, regeren met Christus.
Ook Christenen die Gods Geest in zich weten (Rom. 8:11) zullen sterven (1Cor. 15:5; Psalm 13:3), maar zullen tijdens de opname weer levend worden gemaakt (1Cor. 15:53-55). God zorgt goed voor ons tijdens
onze lange "slaap' (Psalm 68:20, 116:15; 31:15; Zach 1:5; Pred. 12:7; Openb. 1:18)
"Als een mens sterft, zou hij herleven? Dan zou ik hoop hebben al de dagen van mijn zware dienst, totdat mijn aflossing zou komen".
(Job 14:14 NBG)
Prediker 12:7:
en het stof wederkeert tot de aarde, zoals het geweest is, en de geest wederkeert tot God, die hem geschonken heeft.
Handelingen 2:34)
"Want David is niet opgevaren naar de hemelen,"
En David was toch een man die door God zeer werd geliefd (1Sam 13:14).
Joh. 1:18
" Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, die aan de boezem des Vaders is, die heeft Hem doen kennen".
Joh. 3:13
"En niemand is opgevaren naar de hemel, dan die uit de hemel nedergedaald is, de Zoon des mensen."
En zelfs Hij was een korte tijd 'slapend', dood! Drie dagen en nachten (Marc. 8:31).
Maar, zult u zeggen, Jezus zei toch:
"Vader, hetgeen Gij Mij gegeven hebt; Ik wil, dat, waar Ik ben, ook zij bij Mij zijn, om mijn heerlijkheid te aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt, want Gij hebt Mij liefgehad voor de grondlegging der wereld".
(Joh. 17:24 NBG)
Om dit vers goed te begrijpen moeten we het wel 'in het verband' lezen. Vers 24 laat zien dat het de afsluiting is van een heel stel wensen aan de Vader. Vers 24 zal inderdaad worden vervuld als de 'opname' plaats vindt, vlak voor het begin van de 'Grote Verdrukking'.
Ook lezen we Lucas 23:43:
" En Hij zeide tot hem: Voorwaar, Ik zeg u, heden zult gij met Mij in het paradijs zijn."
Hier hebben we een probleem dat nodig dient te worden opgelost.
Fouten in de vertaling hebben voedsel gegeven aan de gedachte dat in dit 'tijdperk', deze 'aion', zij die geloven na hun dood rechtstreeks naar de hemel zullen gaan.
Dit is niet juist!
De tekts in de originele vorm luidt als volgt:
"Voorwaar, Ik zeg u heden, gij zult met Mij in het Paradijs zijn"(Concordante vertaling)
Ziet u het verschil, let op de komma's!!
In de NBG vertaling zien we Jezus tegen de man naast hem zeggen dat hij met Hem 'vandaag' in het Paradijs zou zijn. Maar dit kan niet waar zijn, Jezus ging immers drie dagen en nachten het dodenrijk (grieks: Hades) in! Hij kon dus niet in het Paradijs zijn geweest! Zeker niet 'vandaag'! De Concordante vertaling zet de woorden van de originele Griekse tekst weer op hun juiste plaats en maakt duidelijk dat Jezus inderdaad aan de man een plaats belooft, met Hem, in het Paradijs! Alleen, de belofte werd 'vandaag' gedaan en zal in de toekomst nog moeten worden vervuld!
Jesaja 38:18;
"Want het dodenrijk looft U niet, de dood prijst U niet; wie in de groeve zijn neergedaald, hopen niet op uw trouw.
God is opgetogen over het deel van Zijn plan, als we bij Hem zijn:
"Als een mens sterft, zou hij herleven? Dan zou ik hoop hebben al de dagen van mijn zware dienst, totdat mijn aflossing zou komen.
15 Gij zoudt roepen en ik zou U antwoorden, naar het maaksel uwer handen zoudt Gij verlangen."
(Job 14:14,15 NBG)
Johannes 5:24:
"Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie mijn woord hoort en Hem gelooft, die Mij gezonden heeft, heeft eeuwig(Conc.NT: "aionisch") leven en komt niet in het oordeel, want hij is overgegaan uit de dood in het leven".
Hier wordt niet beweerd dat we niet zullen sterven, maar aangeduid dat we nu al, 'in Christus', een nieuw leven hebben. Na onze dood en na de opstanding, zullen we het nieuwe lichaam met het nieuwe leven 'aandoen'!
De eerste dood (die nu rondgaat) is het lichamelijke sterven.
Adam 'stierf' aan de relatie die hij had met God. Adam werd de 'boom des levens' aangeboden (Gen. 2:9).
Adam wandelde en praatte met God. Adam had voor 'eeuwig' leven kunnen kiezen, maar werd voor een onmogelijke keuze gesteld: hij was geschapen met alle normale verlangens die wij ook hebben (hij had geen keuze over wat God in hem had gemaakt). Hij kwam in een kant en klare omgeving waarin hij zelf niets had kunnen maken. En toen kreeg hij met de duivel te maken (net als wij, totdat Christus in ons is. Maar zelfs dan nog, als wij toestaan vervreemd te raken van God!)
Het enig voordeel dat Adam had over ons, was dat hij een milieu aantrof dat er niet zo uitzag als dat van nu.
Maar Adam had geen enkele ervaring met emoties en de dingen van het leven. Adam was goed geschapen en leefde in een prachtige wereld! God echter wist wat er ging gebeuren (Jes. 46:10).
Al snel werden Adam en zijn vrouw voor een keuze gesteld, ze kozen verkeerd en de zonde kwam in de wereld. Zonde kan worden gedefinieerd als: "zijn doel missen in de relatie met God". Het gevolg van de zonde was dat de dood zijn intrede deed, zij werden stervende! Maar het eerste gevolg was dat de relatie met God doodging!
Door Adam's daad kwam de dood er en ging door tot op heden:
" Daarom, gelijk door een mens de zonde de wereld is binnengekomen en door de zonde de dood, zo is ook de dood tot alle mensen doorgegaan, omdat allen gezondigd hebben;
16 En het is met het geschenk niet zo als door het zondigen van een; want het oordeel leidde van een overtreding tot veroordeling, maar de genadegave van vele overtredingen tot rechtvaardiging.
18 Derhalve, gelijk het door een daad van overtreding voor alle mensen tot veroordeling gekomen is, zo komt het ook door een daad van gerechtigheid voor alle mensen tot rechtvaardiging ten leven.
(Rom 5:12, 16,18 NBG)
Een tweede geestelijke dood gebeurt gedurende het leven: die van het sterven van de stoffelijke natuur die er voor zorgde dat we van God werden gescheiden. En dit is niet bij Adam en zijn vrouw Eva gebleven, het werd de dood van dit fysieke bestaan voor allen. Toch zullen er bij Christus terugkomst voor zijn 'Lichaam' nog enige gelovigen in leven zijn (1Cor 15:51-55; 1Thess 4:13-18).
Een ander 'tweede dood' gebeurt ook.
Voor zover het God aangaat, als je 'in Christus' bent en Hij is in jou, dan ben je dood voor de oude natuur en zonde. God ziet dan je zonde niet meer. Hij ziet jou door Christus heen, perfect, rechtvaardig en heilig zoals Zijn Zoon is.
Dat is wat Jezus Christus voor ons heeft bereikt!!!
De andere "tweede dood' is een fysieke dood, waarover wordt gesproken in Openbaring 20:14:
"En de dood en het dodenrijk (Grieks: 'Hades') werden in de poel des vuurs geworpen. Dat is de tweede dood...."
Openbaring 21:8
" Maar de lafhartigen, de ongelovigen, de verfoeilijken, de moordenaars, de hoereerders, de tovenaars, de afgodendienaars, en alle leugenaars; hun deel is in de poel, die brandt van vuur en zwavel: dit is de tweede dood."
Openbaring 20:6
"Zalig en heilig is hij, die deel heeft aan de eerste opstanding: over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn en zij zullen met Hem als koningen heersen, die duizend jaren".
Openbaring 2:11
"Wie een oor heeft, die hore, wat de Geest tot de gemeenten zegt. Wie overwint, zal van de tweede dood geen schade lijden".
Maar ook deze TWEEDE DOOD zal zijn macht over de mens verliezen, net als de eerste, huidige dood. In Openbaring 20:14 lezen we:
" En de dood en het dodenrijk werden in de poel des vuurs geworpen. Dat is de tweede dood: de poel des vuurs".
We zien dat de 'Poel des vuurs' de tweede dood wordt genoemd. De eerste, huidige dood vindt daarin zijn definitieve einde. We weten al dat de eerste dood door Jezus aan het kruis werd verslagen, hier is de eindafrekening.
En de tweede dood?
1 Corinthe 15:26 zegt:
"De laatste vijand, die onttroond wordt, is de dood"
Aangezien de huidige, eerste dood als aan het kruis is verslagen en in de Poel des Vuurs is geeëndigd, kan het niet anders zijn dan dat hier de dood in de Poel des vuurs wordt bedoeld.
Resultaat?
" want alles heeft Hij aan zijn voeten onderworpen. Maar wanneer Hij zegt, dat alles onderworpen is, is blijkbaar Hij uitgezonderd, die Hem alles onderworpen heeft.
28 Wanneer alles Hem onderworpen is, zal ook de Zoon zelf Zich aan Hem onderwerpen, die Hem alles onderworpen heeft, opdat God zij alles in allen.
(1Cor. 15:27,28 NBG)
De dood is verslagen, het leven, de liefde heeft gezegevierd! God zij geprezen!!!
