Het is soms behulpzaam om wanneer we proberen te verstaan waarom, in een bepaalde context, een bepaald woord wordt gebruikt het te vervangen door een ander. Het onderstreept het belang van het woord dat wordt gebruikt. Niet dat we welk woord dan ook in de Schrift kunnen vervangen, want ze staan op grote hoogte te midden van alle literatuur, in die zin dat de woorden gebruikt worden met de uiterste omzichtigheid en precisie. Ze worden zeven maal gezuiverd.
"Daarna zullen wij, die leven, die overblijven, tegelijkertijd, samen met hen, weggegrist worden, in wolken, in een treffen met de Heer in de lucht."
(1 Thess. 4:17;SW)
Overdenk eens deze zinsnede in 1 Thessalonicenzen 4. We mogen in plaats van "weggegrist" gelezen hebben dat we opgenomen worden of dat we opstijgen of naar boven gaan. Maar elk van deze laatste woorden dragen een andere gedachte over die niet door de heilige Schrift werd bedoeld. We worden "weggegrist." Dat wil zeggen dat ons vertrek een dringend, snel, plots wegtrekken is, iets was de andere worden niet overdragen. Het woord "gegrist" wordt elders in de Schrift gebruikt en de betekenis er van kan in ons denken geïntensiveerd worden door een paar van deze andere contexten te overdenken.
Filippus werd weggegrist van bij de eunuch(Handelingen 8:39). Het was een plots, abrupt vertrek, Toen Paulus' veiligheid werd bedreigd door de menigte(Handelingen 23:10;SW), beval de kapitein de troepen om af te dalen en hem we te grissen uit hun midden. Er was een urgentie in de omstandigheden rondom Paulus. Bij een andere gelegenheid in een van de meest wonderlijke en verbazingwekkende gebeurtenissen in Paulus' leven, werd hij weggegrist naar de derde hemel en naar het paradijs (2 Korinthe 12:4). Hij had toen een ervaring die, in dit ene aspect, gelijk was aan die welke opnieuw met hem zal gebeuren wanneer, met ons, hij in de lucht weggegrist zal worden. Deze voorbeelden zullen, als we ze overdenken, ons helpen het belang te verstaan van het woord "grissen" wanneer het gebruikt word voor onze intrede in de aanwezigheid van de Heer bij Zijn komst.
Wanneer de Heer komt zal Hij ons allen, met haast en spoed, weggrissen, naar Hem. We zullen niet uit onze eigen wil opstaan, hoewel we volledig in staat zullen zijn dat te doen. Misschien zullen we aarzelen, ons niet onze nieuwe kracht bewust zijnde, of misschien vanwege het overweldigd zijn door de aanwezigheid van de Heer, bang om tot Hem te naderen. Maar we worden geen ogenblik langer achtergelaten.
De doden in Christus (die uit de dood zijn opgewekt) en de levenden zullen tegelijk, samen, weggegrist worden in wolken. Deze twee woorden zijn geen synoniemen. Het een verwijst naar de tijd van het weggrissen, het ander naar de nabijheid in de ruimte van de twee partijen. Het naar boven weggrissen zal voor allen in Christus op hetzelfde moment plaatsvinden. Waar ze ook gestorven zijn, waar ook in de wereld, hun snelle overdracht van de aarde naar de lucht zal precies op hetzelfde moment gebeuren. Er zal niet iemand zijn die de Heer langzamer zal naderen. Met snelheid en urgentie zal de Heer ons tot Zichzelf weggrissen.
Ook de beweging naar boven zal gezamenlijk zijn. We zullen niet verspreid zijn in de ruimte van de lucht, alleen of in verspreide groepen, naar waar we waren gevestigd in leven of dood. We zullen als een gezelschap verzameld worden om de Heer te ontmoeten. Het zal echter niet een samengebalde menigte zijn, dat wil zeggen een enkel gezelschap, want we worden weggegrist in wolken. Dit betekent niet dat we in de wolken van de lucht zullen opstijgen, maar dat we verzameld zullen worden als wolken en zo opstijgen naar de Heer. Dit is niet een ongebruikelijk spraakfiguur, want naar een samengekomen menigte wordt vaak verwezen als een wolk. We lezen van een grote wolk van getuigen. In Ezechiël 38:16 trekt Gog op tegen Israel als een grote menigte, als een wolk die het land bedekt. Ook in Jesaja 60:8 vliegen zij die de zonen van Israel van verre naar hun land brengen als een dikke wolk. Er zijn andere voorbeelden. Een zeer toepasselijk voorbeeld is het gebruik er van door astronomen, die naar een grote groep sterren verwijzen als naar een sterrenwolk. De foto toont dit heel fraai.
Hoe de heiligen precies gegroepeerd worden wordt ons niet verteld. Het kan zijn naar de generatie waarin we hebben geleefd, of naar onze plaats en functie in het Lichaam van Christus. Het is voldoende te weten dat de grote bijeenkomst van heiligen de hemel zal bedekken als wolken in de schatkamer van de hemel. "En zo zullen wij altijd samen met de Heer zijn."
De tegenstellingen tussen de komst van de Heer voor de ecclesia, met een hemelse bestemming, en Zijn komst voor Israel zijn groot.
Voor de Aarde komt Hij als de Zoon van de Mensheid. Voor ons keert Hij terug als Heer en Hoofd-Boodschapper. Wanneer Hij naar Israel komt zullen Zijn voeten staan op de Olijfberg; voor ons daalt Hij niet verder af dan de lucht. Hij reist voor ons alleen uit de hoogten van de hemel, maar voor Zijn aardse volk wordt Hij begeleid door Zijn heilige boodschappers. Dezen kunnen de grote schare zijn die te zien is in de troonscene van Openbaring, twee grote groepen tellend van honderd miljoen en van één miljoen. De heerlijkheid van Zijn komst zal bij elke gelegenheid anders zijn. Voor Israel zal Hij komen zoals Hij was op de berg van de verheerlijking, Zijn gezicht stralend als de zon. De helderheid van Zijn heerlijkheid zal niet groter zijn dan Zijn aardse heiligen kunnen verdragen. Voor ons zal Hij komen als de Hemeling, met een andere heerlijkheid, een die in helderheid de straling van de middagzon overstijgt. Maar we zullen in staat zijn te zien en toch leven, want ook wij zullen hemelingen zijn, veranderd in wezens met een heerlijkheid die gelijk is aan die van de Heer. Hijzelf brengt ons bijeen met Zijn eigen stem en met Zijn eigen trompetteren en met Zijn persoonlijk weggrissen naar boven. Israel zal door Zijn boodschappers bijeen gebracht worden. Wij zullen de Heer ontmoeten, een persoonlijk van aangezicht tot aangezicht ontmoeting. Israel wordt voor Hem bijeen gebracht; de intimiteit die door het woord "ontmoeten" wordt aangegeven is niet aanwezig in het verslag over die bijeenbrenging.
De ons getoonde genade overstijgt alles wat Israel heeft.
Waar is dan de lucht waarin we de Heer ontmoeten? In deze context is het dezelfde zoals wij die noemen in algemene conversatie. Het is dat deel van de atmosfeer dat het mengsel van gassen bevat dat essentieel is voor leven op Aarde. Het strekt zich een paar kilometers naar boven uit. Op de top van de hoogste bergen is de lucht zeer dun. Op vijftien kilometer hoogte zouden we niet zonder hulpmiddelen kunnen leven, want de lucht is daar vrijwel afwezig. Daarom is het zeker dat wij de Heer zullen ontmoeten in het blauwe uitspansel, binnen een paar kilometers boven het oppervlak van de Aarde, binnen het zicht van onze vroegere woonplaats.
Een van de meest belangrijke kenmerken van deze ontmoetingsplaats is dat dit het gebied van de Tegenstander, Satan, is, want hij is het hoofd van het rechtsgebied van de lucht. Het is ver van de lucht dat hij de zaken op Aarde controleert. Aan hem zijn alle koninkrijken op Aarde gegeven en de zaken van de mensheid staan onder zijn beheer, politiek en religieus. Hij is een geest die zijn hoofdkwartier in de lucht boven ons heeft. En het is hier dat wij de Heer zullen ontmoeten, in het hart van het koninkrijk van de vijand. Maar dit heeft een doel, want het zal de rol van de ecclesia zijn om de aartsvijand van God en Zijn waarheid de macht en de heerlijkheid van de zonen van God te tonen. Dan zullen de woorden vervuld worden: "De God nu van de vrede zal de Satan met snelheid onder uw voeten vermorzelen" (Romeinen 16:20;SW)
