ALWEER EEN JAAR is voorbij gegaan. Onze ogen zijn nog steeds gefixeerd op dat gedeelte van de Goddelijke Kalender dat zo duidelijk is gemarkeerd als tijdperk van genade.

De dag van toorn doemt op. Niemand kan zeggen hoe dichtbij we zijn bij de grenslijn. Terwijl Genade nog steeds rijkelijk wordt uitgestort op de heiligen, begint de arme wereld te beven.

De harten van mensen bezwijken van vrees, al hun plannen lijken verkeerd af te lopen. Ze willen een stad met een toren bouwen, als vanouds, maar een Ongeziene Macht dwarsboomt hun bedoelingen.

Zo'n twaalf maanden geleden leek het meer vrij rustig. Vandaag woeden er grote stormen. De klok van God tikt gestaag door. Alleen de heiligen zijn veilig. Zij alleen genieten van rust.

Onze Here Jezus is in de boot en alles is in orde. Zolang Paulus in het schip was, ging alles goed met de bemanning. En laten wij evenzo vandaag, te midden van alle vreselijke gebeurtenissen, moed houden. Het is niet mogelijk dat er iets gebeurt, totdat het tijdperk van Genade zijn beloop heeft gehad. We hoeven zelfs niet bedroefd te zijn voor de arme oude wereld, want iedereen zal veilig aan land komen, zelfs de gebroken stukken van het schip. Hij wil niet dat een zondaar dood gaat. Hij zal uiteindelijk Alles in Allen worden.

Dus, terwijl wij reizen over de snelweg van het Genadejaar 1939, laten wij dan onze gedachten op Hem gericht houden en laten wij onze ogen gefixeerd houden op dat gedeelte van de Goddelijke kalender, dat zo speciaal voor ons is, het tijdperk van Genade. Laten we spreken over vrede en laat Zijn vrede onze harten besturen. Blijvende vrede!!