(Galaten 2:7-9)
Ik zal pogen helderheid te verschaffen waarom ik geloof dat het van belang is het bestaan te erkennen van zowel het Evangelie van de Besnijdenis, als van het Evangelie van de Onbesnijdenis en waarom ze niet kunnen worden vermengd.
Ten eerste: de meest voor de hand liggende reden waarom ik geloof dat er twee, Schriftuurlijke evangeliën zijn, is Galaten 2:7-9, waar de twee, duidelijk en ondubbelzinnig worden vermeld.
7 Maar daarentegen, als zij zagen, dat aan mij het Evangelie der voorhuid toebetrouwd was, gelijk aan Petrus dat der besnijdenis;
8 (Want Die in Petrus krachtelijk wrocht tot het apostelschap der besnijdenis, Die wrocht ook krachtelijk in mij onder de heidenen);
9 En als Jakobus, en Cefas, en Johannes, die geacht waren pilaren te zijn, de genade, die mij gegeven was, bekenden, gaven zij mij en Barnabas de rechter hand der gemeenschap, opdat wij tot de heidenen, en zij tot de besnijdenis zouden gaan;"
(Gal. 2:7-9, SV)
De NBG vertaling van 1951 heeft het voorzetsel "van" gewijzigd in "aan". Deze wijziging van "van" naar "aan" werd gedaan door degenen die het belang van ieder apart evangelie niet onderkenden. Het Grieks heeft hier de tweede naamval: van.
De relatie die wordt aangetoond tussen de naamwoorden "evangelie" en "besnijdenis" en "evangelie" en "onbesnijdenis", door middel van het voorzetsel "van", in plaats van het voorzetsel "aan", is van het grootste belang in verband met het onderscheiden karakter van elk evangelie.
Het gebruik van het voorzetsel "aan" zou hebben aangegeven dat het slechts om een overeenkomst zou gaan over het gebied voor Paulus en dat voor de twaalf, met een en hetzelfde evangelie;
maar,
het voorzetsel "van" maakt overduidelijk helder dat Paulus hier spreekt van twee verschillende evangeliën, elk met zijn eigen karakter en inhoud, en hier aantoont aan wie ze behoren en op wie ze betrekking hebben. Heel eenvoudig en logisch wordt, in vers 9, aangegeven dat Paulus en zijn medewerkers voor de volken waren en zij(de Twaalven) voor het Besnijdenisvolk.
Het is van groot belang te bedenken dat in Mattheus 28:19,20 de Twaalf de opdracht hadden gekregen om de volken te leren en te dopen. Maar hier, in Galaten, moeten we volgens de gangbare theologie [en hoe goed herinner ik mezelf ingepakt te zijn geweest door de gangbare theologie gedurende 49 lange jaren] aanvaarden dat Jacobus, Petrus en Johannes, misschien een beetje treurig, hun opdracht overgaven aan één man, Paulus! Echt, Paulus, Jacobus, Petrus en Johannes waren niet bij elkaar gekomen om een plan te maken voor de gebiedsafbakening voor hun werkzaamheden. Integendeel! Paulus verhaalt op de kortst mogelijk manier het feit dat er wederzijds erkenning was dat het verschil tussen zijn roeping en opdracht en die van de Twaalf veel groter en verschillend was dan alleen maar de vraag waar een ieder heen zou gaan om te evangeliseren!
De opdracht die aan de Twaalf werd gegeven zal door hen worden uitgevoerd tijdens de 1.000 jarige regering van Christus, hier op aarde, wanneer Hij volledig alle autoriteit in hemel en op aarde op Zich zal nemen en Hij persoonlijk bij hen zal zijn(Matt. 28:18-20). De Twaalf wisten dat zij niet met het vervullen van hun opdracht konden beginnen totdat Israel, als natie, haar Messias had aanvaard. Daarom is het ook dat we in het boek Handelingen de Twaalf alleen zien prediken tot hun landgenoten en waarom Petrus erg terughoudend was om naar Cornelius, de Romeinse centurion, te gaan, die een vroege, vooruitgeschoven "bekeerling" was.
De bediening van de apostel Paulus, en zijn volgelingen gedurende deze bedeling van Genade, moet eerst zijn voortgang hebben. Om die reden werd Israël "verblind" en tijdelijk terzijde gesteld(Rom. 11:25).
Even terzijde: geheel Israël zal gered worden(Rom. 11:26-29) volgend op het moment dat Christus Zijn voeten zal plaatsen op de Olijfberg. Daarom lezen we in Jesaja 66:8 wat Jezus zei tot Nicodemus (Joh. 3:7
"Gijlieden’ [het Grieks heeft hier meervoud - duidend op de gehele natie] moet wederom geboren worden.)
Jes. 66:8 Wie heeft zo iets gehoord, wie heeft iets dergelijks gezien? Wordt een land op een dag voortgebracht of een volk op eenmaal geboren? Maar Sion heeft nauwelijks barensweeen gekregen, of zij baarde haar kinderen.(:9)Zou Ik ontsluiten en niet doen baren? zegt de Here. Of ben Ik een, die doet baren en toesluit? zegt uw God.
(Zie ook: Zach. 12:9 - 3:2)
Helaas benadert een groot deel van het Christendom individuele personen en vertelt hen dat ze opnieuw geboren moeten worden. Dat is echter een proces dat zal worden toegepast op Israël, als natie. Tijdens de huidige bedeling van de genade, komen mensen, die geloof en Gods Geest ontvangen, tot erkentenis dat God over hen spreekt als zijnde een nieuwe schepping. Het idee van geboorte behoort tot de aardse zaken, waar het vlees, nog niet, afgedaan heeft; maar een "nieuwe schepping" behoort tot een geheel nieuwe en grotere zegen, waarin het vlees niet langer een plaats heeft(2Kor. 5:17; Gal.6:15)
De Grote Vraag: Waarom Paulus?
Het is opmerkelijk dat vele theologen niet weten waarom de apostel Paulus ten tonele werd gebracht. Het gevolg hiervan is dat het Christendom de twee evangeliën heeft vermengd en weigert het woord der waarheid recht te snijden(2Tim. 2:15). Dit is, zoals we in Galaten 1:6,7 kunnen zien, een ernstige zaak, omdat het helder was dat Paulus door de gang van zaken in zijn dagen erg verontrust was.
Gal.1:6 Het verbaast mij, dat gij u zo schielijk van degene, die u door de genade van Christus geroepen heeft, laat afbrengen tot een ander evangelie,
(:7) en dat is geen evangelie. Er zijn echter sommigen, die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien.
Het waren Judaïsten (Joden die in Jezus geloofden, maar volgens het Besnijdenis evangelie -Hand.15:11), die gekomen waren en de Galaten verward hadden en die de beide evangeliën vermengden, waarvan Paulus zei dat dit resulteerde in een ander evangelie(:6), wat, naar hij zei, geen ander evangelie is, maar een verdraaing van het evangelie van Christus(:7)
Ja, er waren twee bonafide evangeliën in gelijktijdig gebruik gedurende de Handelingen jaren, maar NIET DAARNA; het is niet het voorrecht van gelovigen om te mengen wat God gescheiden wil houden! Het is erg triest dat het Christendom niet werkelijk het ware evangelie predikt, maar een verdraaing of mengsel van de twee. Alleen gedurende de Bedeling van onverdunde Genade is het mogelijk om deze toestand(vermengde evangeliën) te laten voortbestaan. Zoiets zou in het Millennium nog geen dag stand houden!!
Het Onbesnedenen Evangelie Verworpen!
Paulus was er zich van bewust dat allen in Azia (Galatië) zijn onderwijs hadden verlaten en hem persoonlijk hadden veracht. Dat schreef hij kort voor zijn dood aan Timotheus(2Tim. 1:15).
Nee, het is niet dat de Galaten ongelovigen waren geworden, maar allen hadden het te moeilijk gevonden om onbeperkte genade te omarmen, wat ook voor ieder menselijk wezen het moeilijkste is om te aanvaarden. Is het niet beangstigend dat zelfs bij de meest heilige zaken van het leven, het vlees toch verlangt een rol te spelen(Gal.3:1-3)?
Gal.3:1(NBG)
O, onverstandige Galaten, wie heeft u betoverd, wie Jezus Christus toch als gekruisigde voor de ogen geschilderd is?
2 Dit alleen zou ik van u willen weten: Hebt gij de Geest ontvangen ten gevolge van werken der wet, of van de prediking van het geloof?
3 Zijt gij zo onverstandig? Gij zijt begonnen met de Geest, eindigt gij nu met het vlees?
Het is alleen omdat de wereld en de gelovigen met God verzoend zijn en omdat dit de Bedeling van de Genade is, dat God weigert beledigd te worden. Hoe bijzonder indrukwekkend is het dat, gedurende deze 2000 jaren, het gelovigen is toegestaan zonder nadelige gevolgen Zijn Woord te verdraaien! Het was, en is, een machtige demonstratie en bewijs van de absolute grootheid en macht van Gods genade!
Een ander opmerkelijk ding dat ons helpt te realizeren dat Paulus' evangelie niet hetzelfde is als dat van de Twaalf, is het feit dat in Romeinen 2:16, 16:25 en 2Timotheus 2:8, Paulus spreekt van "mijn evangelie". Het zou bijzonder aanmatigend en vleselijk van hem zijn om dit te zeggen, als wat hij leerde inderdaad een en hetzelfde evangelie was, met alleen wat toevoegingen door Paulus zelf, als dat wat door de Twaalf werd gepredikt.
In Romeinen 11:13 verheerlijkt Paulus zijn dienstbetoon met een gezicht op wat hem was gegeven uit te delen, iets wat zo veel anders en zo veel heerlijker was dan de boodschap die aan de Twaalven was gegeven.
Rom.11:13
13 Ik spreek tot u, heidenen. Juist omdat ik apostel der heidenen ben, acht ik dit de heerlijkheid van mijn bediening,
In Efeze 3:8,9 spreekt Paulus er van bevoorrecht te zijn om twee, nieuwe geheimen bekend te mogen maken, die nog niet eerder onthuld waren en die geen deel uitmaakten van het Besnijdenis Evangelie.
Efeze 3:8,9 Mij, verreweg de geringste van alle heiligen, is deze genade te beurt gevallen, aan de heidenen de onnaspeurlijke rijkdom van Christuste verkondigen,
9 en in het licht te stellen wat de bediening van het geheimenis inhoudt, dat van eeuwen her verborgen is gebleven in God, de Schepper van alle dingen,
Ze zijn (1) het geheimenis van de onnaspeurlijke rijkdom van Christus (Ef. 1:9-10 en Col.1:15-20) en (2) het geheimenis van de Bedeling van Genade(Ef. 3:2,9).
Efeze 3:2 - gij hebt immers gehoord van de bediening van (door) Gods genade mij met het oog up u gegeven:
Efeze 3:9 en in het licht te stellen wat de bediening van het geheimenis inhoudt, dat van eeuwen her verborgen is gebleven in God, de Schepper van alle dingen,
Het is van het grootste belang ons te realiseren dat het Paulus speciale, Goddelijke opdracht was om het Goede Nieuws van de bedeling van Gods onbeperkte genade bekend te maken, hetwelk van kracht is sinds de tijd van Paulus tot aan het moment van de wegname van de Kerk (het lichaam van Christus).
Tijdens het Millennium zullen de Twaalf de heidenvolken niet vertellen over het geheim van de Bedeling van de Genade. Nee, zij (en geheel Israel met hen) zullen de volken leren de Heilige Dagen en de Feesten van God te houden, plus nog vele andere zaken(Matt.28:19,20).
En als de volken dan niet hier aan voldoen, lees dan wat in Zacharia 14:16-21 staat geschreven over hoe er dan met hen gehandeld zal worden. Dit toont geen onbeperkte genade meer, maar een heersen en onderwerpen met de "staf van ijzer."
Verder krijgen we in 2Korinthe 5:16,17 een zeer opmerkelijke onthulling. Ik moet toegeven dat ik lange tijd dit eenvoudig niet heb gezien. Voordat we er naar kijken, wil ik eerst deze teksten laten zien:
2Kor.5:16
Zo kennen wij dan van nu aan niemand naar het vlees. Indien wij al Christus naar het vlees gekend hebben, thans niet meer.
17 Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen.
We weten dat toen Paulus dit schreef, Christus in de hemel was en niet langer, in het vlees, op aarde. Dit laat ons geen andere keuze dan toe te passen wat wordt gezegd over "het Christus niet langer kennen naar het vlees", op de woorden die door Christus werden gesproken toen Hij op aarde was. Paulus ontving al zijn onthullingen van de Verheerlijkte Christus en dat allemaal buiten het land Israël.
Het zal op het eerste gezicht moeilijk zijn om te accepteren: het is de boodschap die Christus sprak, als een Dienaar van de Besnijdenis(Rom. 15:8), die we niet moeten kennen(2Kor.15:16), maar in plaats daarvan ze moeten beschouwen als primitief (oud), iets dat voorbij is, en dat we tegelijkertijd moeten aanvaarden dat het aan Paulus toevertrouwde evangelie nieuw is, met geheel nieuwe gevolgen(2Kor.5:17; Gal. 6:15).
Het is wederom opmerkelijk in te zien dat in al Paulus' geschriften, hij (zoals in 1Kor. 15:3-7) alleen spreekt over Christus' dood, begrafenis en opstanding, als zijnde van belang om de huidige gelovigen aan te herinneren! Geen andere zaken die betrekking hebben op de woorden van onze Heer, zoals opgetekend door Mathheus, Marcus, Lucas en Johannes, zijn door Paulus in zijn geschriften vermeld!
Maar, om te voorkomen
dat nu iedereen gaat concluderen dat ik denk dat alleen de geschriften van Paulus het Woord van God zijn, wil ik u er aan herinneren dat het de apostel Paulus zelf was die schreef, in 2 Timotheus 3.16
Elk van God ingegeven schriftwoord is ook nuttig om te onderrichten, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de gerechtigheid,
We kunnen nooit voldoende dankbaar zijn voor ieder woord van God van Genesis 1:1 tot en met Openbaring 22:21. Maar het is op basis van de Schrift zelf, dat we het Woord van God recht snijden en moeten herkennen en bevestigen aan de hand van z'n bestemming wat direct aan ons en wat niet aan ons is gericht.
Zonder nu aanhager te worden van ideeën die samenhangen met het woord "progressief", is het van onbetwistbaar belang de progressieve aard van Gods onthullingen te onderkennen. Hoewel Paulus' geschriften niet de laatste, geinspireerde woorden waren, was het hem toch gegeven het woord van God te completeren(letterlijke vertaling van Kol. 1:25). Het was hem gegeven, meer te onthullen van Gods plan dan wie dan ook. Het was ook Paulus die ons verder mee terug neemt, in het verre verleden, naar voordat de aionen begonnen (2Tim. 1:9; Titus 1:2; 1Kor. 2:7); veel verder terug dan welke andere schrijver van Gods Woord. Maar het is ook Paulus die ons het verst in de toekomst meeneemt, wanneer hij mededeelt wat zal gebeuren bij de voleinding van de aionen (1Kor. 15:24-28)!
We laten niet na goede nota te nemen van alles wat God heeft onthuld, van Genesis tot en met Openbaring. Ieder woord van God is nuttig om God en Zijn handelen met het menselijk ras in het verre verleden te leren kennen en wat, profetisch gezien, in de toekomst zal gebeuren! Maar het is precies dat Woord van God, zoals dat alleen aan Paulus werd gegeven, dat we mogen weten van Gods veranderde houding gedurende deze Bedeling van de Genade.
Het is interessant dat tijdens het Millennium, noch het Onbesnedenen-, noch het Besnijdenis-evangelie toepasbaar zullen zijn in die tijd en dus dan niet gepredikt zullen worden. Het eerste omdat de Bedeling van de Genade dan over zal zijn; het tweede omdat er geen noodzaak voor die prediking van het komende Koninkrijk meer zal zijn: het Koninkrijk zal zijn gearriveerd! We kunnen zien wat er dan gebeurt als mensen ongehoorzaam zullen zijn aan de directe regering van Christus(Zach. 14:16-21; Openb. 20:7-9).
De reden waarom de meeste gelovingen niet een juist en duidelijk verstaan van Gods plan en doel genieten, wordt hoofdzakelijk veroorzaakt door het feit dat zij het woord der waarheid (2Tim.2:15)niet recht snijden, noch de dingen onderscheiden die anders zijn (Phil.1:10).
onmiddellijk volgend op de opdracht het Besnijdenisevangelie als primitief te beschouwen, want het heeft betrekking op Israël in het vlees, krijgen we een buitengewone onthulling (2Kor.5:18-21), die zeer weinig gelovigen ten volle ter harte genomen hebben. Hier is die passage:
2Cor.5:18 Maar alles is uit God, Die door Christus ons verzoent met Zichzelf en ons de bediening der verzoening geeft,
(:19)
hoe God, in Christus, de wereld met Zichzelf verzoenend, hen hun krenkingen niet toerekenend, en in ons het woord der verzoening plaatsend.
(:20) Voor Christus dus zijn we ambassadeurs, alsof God door onze mond u vermaande; in naam van Christus smeken wij u: Weest met God verzoend!.
(:21) Want Hem, die geen zonde gekend heeft, maakt Hij voor ons tot zonde-offer, opdat wij mogen worden gerechtigheid Gods in Hem.
(Concordante Vertaling)
Het eerste waaraan we herinnerd worden is dat alles uit God is. Ik neem aan dat dit werd gedaan om ons te stabiliseren, na de schok dat iets dat we eerst zo hoog hielden(het Besnijdenis- of Koninkrijksevangelie), nu ineens primitief wordt genoemd, of verouderd. Maar zonder uitstel gaat Paulus voort met het onthullen van aanvullende, ontzag inboezemende waarheden! In het kort wordt ons verteld dat God ons onze overtredingen niet toerekent; niet van gelovigen en ook niet van de wereld (vers 18 en 19), tijdens deze Bedeling van onverdunde Genade(Rom. 5:20; 8:31-39; Efe.3:2,9)! En het is de kern van dit evangelie en het voorrecht van de huidige gelovigen (dat is zo sinds de dag dat het via Paulus werd onthuld), dit prachtige nieuws met iedereen te delen!
Het is geen boodschap die eerst vereist dat mensen zich bekeren en helemaal overweldigd worden met het idee dat we zondaren zijn. Nee, iedereen weet intuïtief dat hij of zij niet perfect is.
Wat God eigelijk in deze passage zegt is: "Ik ben niet langer boos op je! Alstublieft, wees jij nou ook niet langer boos op mij! Laten we gezoend zijn, dan zullen we van wederzijdse zoening genieten.
Dit concept van wederzijdse zoening wordt op een juiste manier aangegeven door het sterke woord "verzoenen" of "verzoening"(Kol. 1:20). [Helaas wordt in de meeste vertalingen - ook de Nederlandse- het verschil tussen zoening en verzoening niet onderscheiden. Toch staan er in het Grieks twee heel verschillende woorden. De Engelstalige Concordante Vertaling van het Nieuwe Testament heeft dit wel].
Het Griekse woord "katallasso" betekent "zoenen"(als in verzoenen - eenzijdige vrede), daar waar "apokatallasso" de betekenis "verzoenen" heeft, tweezijdige wederzijdse vrede.
Met grote realiteitszin geeft God aan dat veel van Zijn schepselen goede gronden hebben om boos op Hem te zijn! We hebben allemaal wel eens iemand ontmoet die, in hun boosheid, God vervloekt heeft. De meeste mensen hebben wel door dat God iets te maken heeft met hun toestand! Maar een zeer belangrijk deel van Paulus' boodschap is dat Alles is uit God(ook kwaad), alles is door God en alles is tot God(Rom. 11:36). Natuurlijk is het slechts weinigen gegeven in te zien dat Alles tot God is. Maar is het niet ontzagwekkend dat, hoewel God niet achter houdt dat Hij redenen heeft om boos te zijn op de mensheid, Hij toch, éénzijdig, stappen (het offer van Christus) heeft ondernomen om een rechtvaardige basis te hebben om niet langer boos op ze te zijn en nu ook pleit met hen om ook niet meer boos op Hém te zijn? Hoe ontzagwekkend is deze boodschap van vrede, die zal uitmonden in een totale en wederzijdse vrede, zoals aangegeven in Kolossenzen 1:20 en de heerlijke kroon is van de grootse geheimenissen van Christus (Efe. 1:9,10; Kol.1:15-20), waarvan, het is jammer het te moeten zeggen, zo weinigen weet van hebben.
In verband hiermee is het indrukwekkend te zien wat er met Ananias en Saffira gebeurde in Handelingen 5:1-11. Aangezien daden meer zeggen dan woorden, ben ik er zeker van dat het door Gods voorzienigheid is, dat zo'n incident is opgetekend, zo spoedig na Pinksteren en daar is neergezet als in sterk contrast met de boodschap van 2Kor. 5:19 en 19. Mogen velen tot inzicht komen en het verschil gaan zien tussen de twee evangeliën, net zo duidelijk als dit voorval het laat zien.
Het is ondenkbaar dat zo'n gebeurtenis als die van Ananias en Saffira zou gebeuren tijdens de Bedeling van de Genade. Als dat zou gebeuren, dan zou dit het hart uit onze opdracht, zoals Paulus ons die in 2Kor.5:16-21 beschreef, weghalen(Rom. 5:20; 8:31-39). Bijvoorbeeld: hoe zouden we iemand de bedoeling kunnen uitleggen van het feit dat God geen aanstoot neemt, als tegelijk mensen doodvallen op het moment dat ze een zonde doen die gelijk is aan die Ananias en Saffira hadden gedaan?
Deze twee evangeliën zijn niet gelijk, noch zijn ze aanvullend!
Een ander interessant feit om te overdenken is wat de apostel Paulus verklaarde in Handelingen 15:11
Hand.15:11(CV)Maar door de genade van de Here Jezus geloven wij behouden te worden op een zelfde wijze als zij.
U kent natuurlijk de context: dit is een heel belangrijke conferentie waar gewichtige geloofszaken werden besproken. De apostel Petrus werd profetisch geinspireerd om de bovenstaande woorden te spreken. Hij zij niet dat alle heidenen op eenzelfde wijze als de Israelieten gered zouden worden, maar dat zij, de Israelieten ook gered zouden worden zoals de heidenen dat werden! (Maar dat is een ietwat ander onderwerp, hoewel net zo heerlijk!). Dit toont echter aan dat de beide evangeliën zeer verschillend zijn!
Een ander sterk bewijs dat ieder evangelie uniek is, kan worden gevonden in de verschillende bestemmingen van de gelovigen, gedurende de tijd dat ieder evangelie van kracht is.
In Efeze 2:6,7 en Filippenzen 3:20 kunnen we duidelijk zien dat onze bestemming in de hemelse gewesten is.
Efe.2:6(CV) en heeft ons mede opgewekt en ons mede een plaats gegeven te midden van de hemelsen, in Christus Jezus,
7
om in de komende aionen de overweldigende rijkdom van Zijn genade te tonen naar zijn goedertierenheid over ons in Christus Jezus.
Fil.3:20(CV)Want ons rijk is in de hemelen, waaruit wij ook een Verlosser verwachten, de Heer, Jezus Christus,
In tegenstelling hiermee, is Israël's bestemming aards, zoals we duidelijk kunnen zien in alle beloften die aan Abraham, Isaäc en Jacob zijn gedaan, net zoals aan David en zijn huis. De grote en de kleine profeten (van Jesaja to Maleachi) bevatten bergen informatie over Gods bedoeling met Israël.
In Romeinen 11:28,29 legt Paulus zelfs zaken uit met betrekking tot de blijvende waarheid over Israël's toekomst.
Rom.11:28
Zij zijn naar het evangelie vijanden om uwentwil, naar de verkiezing zijn zij geliefden om der vaderen wil.
(:29) Want de genadegaven en de roeping Gods zijn onberouwelijk.
Het is algemeen bekend dat het Christendom zich onrechtmatig de beloften (genaden) van Israël heeft toegeëigend, maar dat is een ander tragisch getuigenis van wat er gebeurt als gelovigen weigeren, of falen, het woord der waarheid recht te snijden. Al Gods beloften aan Israël gedaan, zullen door hen gedurende de tijd van het Nieuwe Verbond worden ontvangen(Jer.31:31-40; Eze.36:26-28).
Het is heel opvallend en belangrijk dat de apostel Paulus, die werd geroepen en bevoorrecht om het woord van God te completeren, en bestemd was de apostel van de volkeren te worden(Rom. 11:13), zijn naam niet gegraveerd ziet op de fundamenten van de stad Jeruzalem (Openb.20:14), die vanuit de hemel op een zeer prominente plaats op de nieuwe aarde zal neerdalen!
Openb. 21:14 En de muur der stad had twaalf fundamenten en daarop de twaalf namen van de twaalf apostelen des Lams.
Een zeer bekende TV dominee was er zo op uit om Paulus tot één van de Twaalf te maken, dat hij, met grote nadruk, verklaarde dat Paulus de plaats van Judas Iscariot had gekregen! Dat is op z'n minst verbazend te noemen! Waarom had hij niet even nagezien wat er in Handelingen 1:21-26 staat, zodat had hij kunnen zien dat Matthias werd gekozen in de plaats van Judas? En als hij verder had gelezen tot het eind van het boek Openbaring, dan had hij kunnen zien dat er door Christus geen Schriftuurlijke volmacht was gegeven dat Paulus Matthias zou vervangen!
Bij een eerlijke bestudering van het Bijbelse gegeven, wordt het ons duidelijk dat Gods handelen met Israël een demonstratie was dat het vlees niet positief op God kan antwoorden. We weten wat er in de Hof van Eden gebeurde. We weten wat er gebeurde toen Israël uit het diensthuis, dat Egypte was, werd bevrijd. Aan de voet van de berg Sinaï, verklaarde het volk Israël, als uit één mond, dat ze alles zouden doen wat God van hen verlangde in Zijn verbond met hen:
Exodus 19:3 Toen klom Mozes op tot God, en de Here riep tot hem van de berg, en zeide: Zo zult gij zeggen tot het huis van Jakob en meedelen aan de Israelieten:
4 gij hebt gezien, wat Ik de Egyptenaren heb aangedaan, en dat Ik u op arendsvleugelen gedragen en tot Mij gebracht heb.
5 Nu dan, indien gij aandachtig naar Mij luistert en mijn verbond bewaart, dan zult gij uit alle volken Mij ten eigendom zijn, want de ganse aarde behoort Mij.
6 En gij zult Mij een koninkrijk van priesters zijn en een heilig volk. Dit zijn de woorden die gij tot de Israelieten spreken zult.
7 Toen kwam Mozes en ontbood de oudsten van het volk en legde hun al deze woorden die de Here hem geboden had, voor.
8 En het gehele volk antwoordde eenparig: Alles wat de Here gesproken heeft, zullen wij doen. En Mozes bracht de woorden van het volk weder aan de Here over.
(cp. Ex.24:3)
We weten wat er gebeurde en tot op de huidige dag kunnen we zien dat Israël bevriende naties meer vertrouwt dan God en dat het geloof heeft in haar eigen leger en moderne wapens om als natie te kunnen bestaan; maar God kennen ze niet, vertrouwen ze niet en gehoorzamen ze niet.
We weten dat ze niet eerder in staat zullen zijn positief in geloof en in gehoorzaamheid op God te reageren, dan dat God een Nieuw Verbond met hen zal maken(Jer.31:31-33) en hen de middelen zal geven (Eze.36:26-28)!
Vanaf de tijd van het "verblinden" van Israël, werd de apostel Paulus geroepen en opgedragen om Gods nieuwe, geestelijke handelen met de mensheid, buiten Israël om, te onthullen, totdat de volheid van de volkeren zal zijn binnen gegaan(Rom. 11.25). Het is ook een integraal deel van Paulus' evangelie om het hemelse plan en doelstelling van God duidelijk bekend te maken, met zijn omvang en inhoud om de verste delen van het universum te bereiken(Kol.1:20; Fill.9-11).
Het is juist zo heel belangrijk dat, vanaf het begin, Paulus er in zijn geschriften grote moeite voor doet het volkomen bankroet van het vlees aan de tonen, in verband met het feit dat het God niet kan behagen, zoals we in Romeinen1:18-3:20 kunnen lezen. Hij vat het allemaal samen in Romeinen 3:10-18, waar hij verklaart dat niemand uit de mensheid God zoekt en dat niemand voor God aanvaardbaar is. Maar, onmiddellijk daarop, vertelt hij over Gods perfecte en complete oplossing voor de totale verdorvenheid van de mensheid en het onvermogen om God te zoeken (Israël inbegrepen), door te verklaren dat, buiten wet om(Rom.3:21,28), Gods gerechtigheid is geopenbaard voor allen, maar het is nu alleen op allen die geloven, door het geloof van Jezus Christus(Rom.3:21-24).
Om er zeker van te zijn dat niemand ooit het idee zou krijgen dat iets in hemzelf in staat is God te behagen, werd Paulus in Rom.8:5-8 geinspireerd de waarheid uiteen te zetten over het vlees(naast de gift van de Geest van God):
Rom.8:5 Want zij, die naar het vlees zijn, hebben de gezindheid van het vlees, en zij, die naar de Geest zijn, hebben de gezindheid van de Geest.
6 Want de gezindheid van het vlees is de dood, maar de gezindheid van de Geest is leven en vrede.
7 Daarom dat de gezindheid van het vlees vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich niet aan de wet Gods; trouwens, het kan dat ook niet:
8 zij, die in het vlees zijn, kunnen Gode niet behagen.
Ik heb me vaak afgevraagd waarom het Mozes niet gegeven was de waarheid omtrent het vlees aan de Israëlieten te openbaren, voordat ze bij de berg Sinaï zo vol vertrouwen en gewillig verklaarden alles te zullen doen wat God van hen verlangde. Als ze slechts de staat van hun natuurlijk vlees zouden hebben gekend, dan zouden ze op hun aangezicht gevallen zijn en toegegeven hebben dat het niet in hen zat om dat te doen wat God van hen verlangde. Ze zouden, zeer ernstig, de Heer gesmeekt moeten hebben om hen de middelen te geven om op Zijn wegen te wandelen en Hem te behagen.
Natuurlijk is dat wat God zal doen, als Hij een Nieuw Verbond met hen zal sluiten, aan het begin van het 1000-jarig Koninkrijk(Jer.31:31-33;Eze.36:26-28). Pas dan, omdat dan de nationale demonstratie van Israël in het vlees - niet bij machte en van wille God van harte te antwoorden - niet meer hoeft te worden herhaald.
Toch, toen al, bij de berg Sinaï, bij het prille begin van hun bestaan als natie, en veel later bevestigd door de apostel Petrus, waren de Israëlieten al op de hoogte van Gods nationale Plan voor hen, dat door hen genoten zal worden tijdens de twee laatste aionen.
Hier is hoe Petrus het uitdrukte:
1 Petrus 2:9 Gij echter zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk Gode ten eigendom, om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht.
Pas toen ik me realizeerde dat God aantoonde, voor ieder zichtbaar, dat zonder de gave van Zijn Geest, niemand in het vlees God kan of wil zoeken, kon ik de wijsheid van God aanvaarden om dit niet aan Mozes te openbaren, maar het wel zo degelijk en glashelder, te doen kennen door Paulus!
Een van de meest belangrijke verschillen tussen de twee evangeliën is wel dat in het Onbesnedenen evangelie(dat wat aan Paulus was toevertrouwd), God niet met ons handelt als waren we in het vlees. De gelovigen, die Hij heeft uitverkoren, heeft Hij gemaakt tot een geestelijke Nieuwe Schepping in Christus. Zij zijn niet onder een verbondsrelatie met God, waarbij ze allerlei voorwaarden moeten vervullen, voordat ze Gods zegeningen kunnen ontvangen. Het juist zien van deze zaken is zo belangrijk voor een grondig begrip van Gods waarheid voor vandaag.[Ja, het is waar dat, op dit moment, niet de gehele mensheid is uitverkoren om gered te worden. De timing van dit soort zaken is Gods voorrecht!]
Het is heel bijzonder en van centraal belang te weten, dat, opdat God onze Alles kan worden, wij eerst de ware toestand over onszelf moeten leren: dat wij niets in onszelf hebben om aan God aan te bieden, maar volkomen van Hem afhankelijk zijn, om in staat te zijn een liefdevolle relatie met Hem te hebben.
Toch vinden miljoenen gelovigen het hun taak om zich te kwalificeren voor hun redding, overeenkomstig de theologie van het Arminianisme. Wat triest, want zij gaan naar het Besnijdenis evangelie en, heel oprecht, nemen ze aan dat dit ook voor hen bestemd is, waar het slechts een demonstratie was dat de mensheid, in het vlees, God niets aan te bieden heeft dat Hem kan behagen. Slechts na een grondige demonstratie kan er een volledige erkentenis zijn dat ALLES uit, door en voor God is. Dat is de manier voor God om ALLES in allen te worden. Op die wijze zullen ALLEN voor God zullen zijn. Het is o zo belangrijk te erkennen dat we alleen in Zijn universele, grenzeloze heerlijkheid onpeilbare vreugde kunnen vinden.
Peter Feddema