Het onderwerp van de menselijke "vrije" wil, in relatie tot Gods absolute soevereiniteit, is in de afgelopen paar honderd jaren een behoorlijke tegenstelling geworden binnen de Kerk. Dit schijnt een verwarrende paradox te zijn en, voor sommigen, een probleem dat we nooit volledig zullen begrijpen. Maar hoewel misschien de twee zijden, schijnbaar, niet met elkaar verzoend kunnen worden, geloof ik dat we, in de Geest, het Woord der Waarheid recht kunnen verdelen.
Spreuken 25:2 zegt:
"Het is Gods eer een zaak te verbergen; maar de eer der koningen een zaak te doorgronden."(NBG)
God heeft het vinden van de diepere waarheden van Zijn Woord niet eenvoudig gemaakt. We kunnen ze niet verstaan met het gewone verstand. Studie-hulpmiddelen en systematische benaderingen, hoe behulpzaam ze ook kunnen zijn, kunnen op zichzelf niet Gods mysteriën ontsluiten. Ja, in veel gevallen heeft dit soort benadering van het interpreteren van de Schriften geleid naar een pad van het intellectualisme en resulteerde het in het verder van de waarheid weg geleid worden. Het Woord van God is een geestelijk boek en moet, als zodanig, ontsloten worden door de Geest.
We kunnen deze grote paradox bevatten als we komen tot een verstaan (in de volheid van de Geest) van twee simpele waarheden:
- hoe groot en ontzagwekkend God werkelijk is en
- (dit is moeilijker) hoe nietig de mens werkelijk is (als hij los van God staat)
Lezend in het boek Job, in het bijzonder aan het einde van Gods uiteenzetting aan Job, ondervinden we dat niemand vergelijkbaar is met God, zelfs al zouden we dat soms wel eens willen denken. En het ligt in het herkennen van de ontzagwekkendheid van God, dat we ons realiseren hoe klein we werkelijk zijn. Hierin ligt de sleutel voor het ontsluiten van de waarheden van Gods ultieme doel met de mensheid.
De twee overheersende zienswijzen over dit onderwerp zijn het Arminianisme (God kan het niet) en het Calvinisme (God wil het niet). Beide inzichten hebben elementen van waarheid in zich, maar beide bevatten ook fouten. We zullen naar beide zienswijzen kijken, en zien dat God niet alleen het onmogelijke kan doen, maar dat Hij het ook zal doen!
Nadenkend over Gods Soevereiniteit, lijkt het me dat Romeinen, hoofdstuk 9, de klassieke passage over dit onderwerp is. Paulus zegt dat God genadig is over wie Hij wil en verhardt wie Hij verkiest te verharden(vers 18). Dan stelt hij de skeptici de vraag:
" Wat heeft Hij dan nog aan te merken? Want wie wederstaat Zijn wil?"(vers 19)
In andere woorden, als Gods keuze groter is dan de onze, waarom oordeelt Hij ons dan? Waarom houdt Hij ons aansprakelijk voor de keuzen die Hij maakt? Dat is niet terecht!
Paulus gebruikt twee Oud Testamentische voorbeelden om zijn punt duidelijk te maken. Farao was verkozen als een 'voorwerp ten verderve', voorbereid om Gods macht te demonsteren(verzen 17 en 22). Jacob werd verkozen boven Ezau, simpelweg omdat God het zo wilde(vers 11). Ja, God zegt in vers 13: "Jakob heb Ik liefgehad, maar Esau heb Ik gehaat."
En dan schrijft hij in vers 16: "Het hangt dus niet daarvan af, of iemand wil, dan wel of iemand loopt, maar van God, die Zich ontfermt."
En wat is het antwoord van Paulus op zijn argument dat Gods keuzes boven die van een mens staan? Zijn antwoord is heel eenvoudig. Wie zijn wij dat we met God gaan twisten(vers 20)?
Dan geeft hij de gelijkenis van de Pottenbakker en de klei, zeggende: "heeft de pottebakker niet de vrije beschikking over het leem om uit dezelfde klomp het ene voorwerp te vervaardigen tot eervol, het andere tot alledaags gebruik?"(vers 21)
Het antwoord van Paulus is kristalhelder. God is de Pottenbakker en Hij kan met Zijn schepping(de klei) precies dat doen wat Hij wil.
Gods soevereine keuze's gaan uit boven de wil van de mens. Hij doet geen dingen in reactie op iets dat is fout gegaan met Zijn plan. Er is bij Hem geen "plan B". God heeft redenen om de dingen te doen die Hij doet, en meestal gaat dat in tegen ons vleselijk denken. Gods ultieme doel is Alles in allen te zijn en daarom is alles wat Hij doet met deze doelstelling in overeenstemming. Mens noch Satan zal ooit Gods doelstellingen kunnen verijdelen. Daniël 4:35 zegt:
"Hij doet naar zijn wil met het heer des hemels en de bewoners der Aarde: en niemand is er, die zijn hand kan weerhouden of tot Hem kan zeggen: wat doet Gij?"
Zelfs Satan moest toestemming vragen aan God voordat Hij de rechtvaardige Job kon raken.
Met welk doel beweegt God de harten van mensen en volkeren? Is het alleen maar om zo veel mogelijk te kunnen redden als Hij maar kan, voor het einde? Petrus heeft het over het herstel van alle dingen, en Paulus over de verzoening van alle dingen. Om ons dit beter te kunnen voorstellen, moeten we kijken naar Gods rol als Eigenaar en Schepper.
In den beginne
Als we willen begrijpen waar de mens heen gaat, moeten we terug gaan naar waar hij begon: in de Hof van Eden. Want daar wordt het principe van Gods eigendomsrecht over allen in hemel en op Aarde (wat zichtbaar en wat onzichtbaar is) onthuld.
Veel Christenen geloven dat Adam in een perfecte staat (kompleet) werd geschapen, een staat waarover God geheel tevreden was. In andere woorden: zij geloven dat als Adam nooit had gezondigd, God zeer blij en tevreden zou zijn geweest om Adam en Eva in de Hof te houden, zonder een hoger doel met ze te bereiken. Ze zouden in dezelfde verhouding als man en vrouw gebleven zijn, omziend naar de behoeften van de Hof en hun rol als vermenigvuldigers van het ras vervullend. Dit is niet waar! De naam Adam betekent leterlijk "de rode aarde", of "man van de aarde". Gods ultieme doel voor de mens in niet aards, maar hemels. Toen Jezus werd gevraagd naar de opstanding, zei Hij:
"De kinderen dezer eeuw huwen en worden ten huwelijk genomen,
35 maar die waardig gekeurd zijn deel te verkrijgen aan die eeuw en aan de opstanding uit de doden, huwen niet en worden niet ten huwelijk genomen.
36 Want zij kunnen niet meer sterven; immers, zij zijn aan de engelen gelijk en zij zijn kinderen Gods, omdat zij kinderen der opstanding zijn."Luc. 20:34-36;NBG)
Paulus bad dat ons een geest van wijsheid en openbaring om Hem recht te kennen zou worden gegeven(Efe. 1:17). Het was nooit Gods bedoeling om de mens in een staat te houden waarin hij was geschapen, maar hem te brengen tot een diepere volwassenheid, een die begint in een aardse (of zielse) omgeving en doorgaat naar een hemelse(of geestelijke).
Dit denken veronderstelt ook dat Adam en Eva een perfecte kennis hadden van goed en kwaad. Als dit waar zou zijn, waarom was het dan noodzakelijk voor God om een boom te planten die de kennis bevatte die ze al bezaten? Niet alleen hadden ze geen begrip van wat kwaad was, ze wisten ook niet echt was goed was. Ze waren volkomen onwetend over deze zaken. Hoe kan ik zoiets veronderstellen? Om het eenvoudig te zeggen: we kunnen niet echt weten wat ongehoorzaamheid is, totdat we de gevolgen er van zien. We kunnen niet(ten diepste) weten wat goed is, totdat we de effecten van kwaad zien. We kunnen niet Gods grote liefde voor ons kennen en ervaren, totdat we de ravage en effecten van de haat in onze levens en in die van hen rondom ons zien. Het enige dat we moeten doen om te zien of dit waar is, is kijken naar onze eigen ervaringen. Waarderen we niet de zoetheid van Zijn genade, omdat de wet ons eerst veroordeelde? Wordt het kruis van Christus niet méér door ons omarmd, omdat we eerst van God gescheiden waren door onze zonde? We moeten het kwaad ervaren, voordat we het goed op prijs kunnen stellen.
Zeker, Adam werd geschapen naar het beeld van God, maar dat wil niet zeggen dat hij gelijk was aan God! Een kind is geschapen naar het beeld van zijn of haar ouders, maar dat wil niet zeggen dat het exact gelijk is aan hen. Het mag er veel op lijken en een paar van hun eigenschappen hebben, maar het bezit niet dezelfde kennis en wijsheid die zijn of haar ouders hebben. Ouders kunnen deze zaken niet bij de geboorte overdragen aan kun kinderen. Dit gebeurt via een lang proces, waarbij het nageslacht leert door hun eigen beproevingen en ervaringen. Zo ging het ook met Adam en Eva. God had een plan voor Adam(de mens), dat een lang proces zou inhouden van strijd, waardoor hij (de mensheid) tot volle wasdom zou worden gebracht.
God maakte een boom van kennis van goed en kwaad. Hij maakte hem goed om naar te kijken. Hij plaatste hem niet ergens achteraf in de hof, maar precies in het midden. Hij zette er geen hek omheen, noch plaatste Hij er cherubs bij(dat was pas na de "val"). Om de zaak nog erger te maken, schiep hij een Verleider (Job 26:13), die slechts verlangde om als God te zijn. Het is interessant dat Satans geest van zelf-verhoging de basis was van zijn leugen naar de mens - je zult als God zijn. En dan zegt God tegen de mens:
Gij zult van die boom niet eten!"
Dus God maakt deze boom zo mooi, plaatst ze in het centrum van het menselijk bereik, schept een Verleider, en zegt dan tegen de mens er niet van te eten. Heeft u wel eens iets aangewezen aan een kind en dan gezegd het niet aan te raken? Wat gebeurde er?
Gods Eigendomsrecht en de "Vrije" wil van de mens
God schiep de mens en als eigenaar van de mens houdt Hij Zichzelf uiteindelijk verantwoordelijk. Gods eigen wet, die Hij niet kan tegenspreken, bewijst dit. In Exodus 21:33,34 geeft God wetten aan landeigenaren. Als een landeigenaar een kuil graaft op zijn land en vergeet die toe te dekken, en een dier valt er in(of dat nu door eigen stomheid of vrije keus is) en sterft, dan zal de landeigenaar een waardevergoeding geven aan de eigenaar van het dier. De landeigenaar krijgt dan het eigendomsrecht van het dier(alle zielen behoren Hem toe - Eze. 18:4)
God maakte een kuil in de Hof(de boom) en Hij dekte die niet toe. En dus viel de mens er in door het eten van de vrucht(het maakt niet uit of dit kwam door zijn eigen keus of door de leugen van de Verleider). En dus, in overeenstemming met Gods eigen wet, was Hij, God, er voor verantwoordelijk om het weer goed te maken. En goed maken deed Hij!!
Hij voldeed de som voor Adam's zonde door de prijs van Zijn eigen geliefde Zoon. Waarom? Omdat alle zielen Hem toebehoren, net zoals de Aarde die Hij schiep. En God, die de eigenaar is van alles wat er in de wereld is, inclusief de mensen, deed het enige dat een verantwoordelijk eigenaar kon doen: de verantwoording voor het herstel op Zijn eigen schouders nemen.
Prijs de Heer dat niemand van ons het zelf op zich moet nemen om te proberen het goed te maken. Maar waar het op neer komt, is dat dit nu precies is wat "vrije" wil ons leert. "Vrije" wil moet de zaken in haar eigen hand nemen. Het gelooft dat God de hulp van de mens nodig heeft om de klus te klaren.
Wij allen erfden het resultaat van Adam's zonde, de dood, zelfs zij die niet zondigden zoals Adam zondigde(Rom. 5:14). En omdat we sterfelijkheid erfden van Adam, zijn we in een constante staat van sterven, wat vanzelfsprekend zonde voortbrengt, met als gevolg: scheiding met God. We hadden niet de keus of we wel of niet in zo'n nadelige situatie geboren wilden worden.
Hoe dan ook, een ieder van ons zondigt vanwege de sterfelijkheid die we van Adam erfden(Rom. 5:12) en God houdt ons aansprakelijk voor de keuzes die we maken(Rom. 1:20). We zullen geoordeeld worden voor onze individuele keuzes en voor velen zal dat behoorlijk zwaar zijn. Maar terwijl God ons aansprakelijk houdt voor de werken van ons vlees, houdt Hij ons niet verantwoordelijk voor de dood en sterfelijkheid die door Adam's ongehoorzaamheid werd voortgebracht. Wij hadden daarmee niets te maken. Dus is de vraag die we ons moeten stellen: "Wie is er uiteindelijk verantwoordelijk voor om zaken weer goed te maken? Wie zou moeten repareren wat Adam deed?" Is God niet de eigenaar van de gehele Aarde? Is Hij er niet verantwoordelijk voor? Dit is echt de kern van de zaak. Het onderwerp van de "vrije" wil is slechts een bijzaak.
Ziet u, Gods verantwoordelijkheid als landeigenaar is vele malen groter dan de keuzes van de mens. Daarom zond God Zijn enige Zoon om de schade, die door Adam werd aangericht, terug te draaien. Zoals in Adam allen sterven, zo zullen in Christus allen levend gemaakt worden(1Kor. 15:22). Hij is de Redder van alle mensen, in het bijzonder van hen die geloven(1Tim.4:10).
Het is niet zozeer dat Jezus de Redder van alle mensen wil zijn. Hij is de Redder van alle mensen. Dat is wat de Schriften ons leren. Hij is de verzoening voor onze zonden, en niet alleen die van ons, maar ook die van de gehele wereld(1Joh. 2.2). Als gelovigen hebben we dat Redderschap al toegeëigend en ontvangen we de bijbehorende zegeningen nu al. De meesten van hen die in deze wereld zijn geboren hebben dat niet. Maar dat verandert niets aan het feit dat God deed wat Hij moest doen om de gevolgen van Adam's zonde teniet te doen.
Hoe kan
"waar evenwel de zonde toenam, is de genade meer dan overvloedig geworden,"(Rom. 5:20;NBG)
waar zijn als de meerderheid van Gods schepping lijdt onder een eindeloze bestraffing? Is de ongehoorzaamheid van de eerste Adam groter dan de gehoorzaamheid van de tweede Adam? Is de ziekte (zonde) sterker dan het geneesmiddel(het kruis)? Hoe kunnen we zeggen dat het werk van Christus aan het kruis groter is dan Adam's zonde, als de meesten sterven en voor altijd verloren zijn? Als God ons persoonlijk verantwoordelijk houdt voor Adam's zonde, dan is God schuldig aan de grootste onrechtvaardigheid in de geschiedenis van de wereld. Eerst zet Hij een schaakspel op dat niet te overwinnen valt(de boom, de verleidende schoonheid ervan, en de Verleider), en dan werpt Hij de meeste van Zijn nakomelingen in een eindeloze hel? Dit is niet alleen onzinnig, maar het gaat volledig in tegen het karakter van God als liefde, Zijn macht om allen te redden en Zijn uiteindelijke verantwoordelijkheid om de verwarde en verloren staat van de mens te repareren(niet slechts te voorzien in een "weg").
Volgens de moderne theologie repareerde Christus niet het probleem dat door Adam' zonde werd veroorzaakt. Hij plaveidde slechts de weg, zodat dan, wanneer een mens door zijn eigen "vrije" wil Christus kiest, zijn of haar eigen zondenprobleem wordt hersteld. Maar dit weerspreekt duidelijk Paulus' aandringen in Romeinen 5:12-18 (en, om eerlijk te zijn, de gehele Schrift). Evangelische theologie kan geen antwoord geven op de Schrift die zegt dat Jezus de Redder is van alle mensen. Zij zeggen dat dit slechts bedoelt te zeggen dat Christus alleen stierf voor alle mensen. Dat is niet wat het Woord zegt. Dat zegt dat Christus niet alleen stierf voor alle mensen, maar dat Hij ook hun Redder is. Dus, in plaats van de Schrift te geloven, bieden ze een slap aftreksel aan, dat uiteindelijk in staat zal zijn een klein percentage van al Gods nakomelingen te redden. Ze hebben God zwak gemaakt en uiteindelijk een mislukkeling. Want als één persoon lijdt in "eeuwige" kwelling, dan heeft die ene persoon de liefde en macht van God verslagen.
Het gaat er niet om of de mens nu wel of niet een "vrije" wil heeft(ofschoon we er wel een punt van proberen te maken). Het punt is: "Wie is er uiteindelijk verantwoordelijk?" Modern evangelicisme probeert er alles aan te doen om de verantwoording bij God weg te nemen. Als we er echt goed over nadenken, dan is God degene die ons in de val heeft geleid. Voor redenen die buiten ons begripsveld vallen, schiep God de mens en stelde hem in een situatie waarin, zoals men het bij het pokeren zegt, alle kaarten tegen hem waren. Adam had geen schijn van kans. Zouden wij anders gehandeld hebben? Denken wij dat wij echt anders gepresteerd zouden hebben? Ik denk het niet!
De meesten van ons kunnen de gedachte niet aan dat God ons er in liet lopen. Daarom geven we Satan de schuld. Maar het meest geven we de mens de schuld. We willen er niet aan denken dat de ultieme verantwoording bij God ligt. Wanneer we zeggen dat al het lijden in de wereld komt door de keus van de mens of door Satans misleiding, en we falen aan te nemen dat alle dingen van God komen, zelfs het kwaad(Jes. 45:7; Rom. 11:36), dan is God niet totaal Soeverein. Met andere woorden, er gebeurde iets buiten Gods controle. Hij wist wat zou gaan gebeuren in de hof, maar kon (of wilde) het niet voorkomen. Wanneer, als resultaat van de keus van de mens, de meeste mensen lijden onder een eindeloze kwelling, dan heeft God gefaald, en heeft, in het bijzonder, het kruis gefaald. Of Hij kan het niet goed maken (Arminianisme), of Hij wil het niet goed maken(Calvinisme). Beide gezichtspunten geven de natuur en het karakter van God slecht weer. De eerste zegt dat God zwak is en beperkt door Satan en de mens. De tweede zegt dat God wreed, onrechtvaardig en niet liefdevol is.
De waarheid van Universele Verzoening is de enige leer die de uiteindelijke verantwoording terug geeft aan God(waar ze thuishoort). Als goed kwaad overwint en liefde nooit faalt, dan is Universele Verzoening de enige waarheid die filosofisch(maar belangrijker: Bijbels) zinnig is. Want als God de meeste mensen in een eeuwige hel werpt, dan heeft Hij het kwaad niet met het goede overwonnen. Het handelen van de mens gaat via de sterke arm van het vlees(wat tot zonde leidt). Gods handelen is dwaasheid in de ogen van de mens, maar leidt wel tot leven! Christenen kunnen nog zo hard roepen dat de hel "terecht" is en dat "de hel perfect Gods rechtvaardigheid demonstreert", of, zoals Jonathan Edwards zei: "De hel is perfecte haat zonder liefde." Deze uitdrukkingen ontkennen het Schriftwoord dat zegt dat God liefde is. Dit is noch fair, noch terecht. Als God liefde is en tegelijkertijd krachtig genoeg is om alle mensen te redden, maar Hij doet dat niet, wat zegt dat dan over Hem? Als Hij niet alle mensen kan redden vanwege hun vrije wil, wat zegt dat dan over Zijn soevereiniteit? Als Hij niet alle mensen wil redden vanwege Zijn eigen keuzes, wat zegt dat dan over Zijn liefde en genade?
God zal alle dingen met Zichzelf verzoenen(Kol. 1:20) en alle dingen wederoprichten(Hand. 3:21), alle dingen samenvatten in Christus(Efe.1:10), alle dingen tot volheid brengen in Christus(efe. 4:10) en "Alles in allen" worden(1Kor.15:28). Hoe zal Hij dit doen? Door het merendeel van Zijn schepping te dwingen te buigen en Jezus als Heer te belijden, en ze dan in een eeuwige kwelling te werpen? Wat zegt dit over Zijn liefde? De mens verwerft macht door kracht. Zal God het handelen van de mens volgen? Meer toepasselijk op het onderwerp van dit artikel, wat zegt dit over Gods verantwoordelijk eigenaarschap van de door Hem geschapen wereld? Wat zegt het over de soevereiniteit en macht van een god die de meeste dingen verzoent en herstelt door brute kracht? Wat geeft God meer glorie: de meerderheid van Zijn schepping dwingen voor Hem te buigen, of door een ieder van ons te winnen door de kracht van Zijn liefde? Het goede nieuws is dat de Schriften God niet afschilderen als Iemand die de mens niet kan of niet wil redden. God zal al Zijn vijanden vernietigen...., door ze vrienden van Hem te maken!!
Zoals we hebben gezien, de mens maakt keuzes, maar...
"Het hart des mensen overdenkt zijn weg, maar de Here bestiert zijn gang."(Spreuken 16:9)
"Van de Here zijn de schreden eens mans,"(Spreuken 20:24)
"Het hart van de koning is in de hand des Heren als waterbeken, Hij leidt het overal heen, waar het Hem behaagt."(Spreuken 21:1)
Jezus zei:
" als Ik van de Aarde verhoogd ben, zal Ik allen tot Mij trekken."(Joh. 12:32)
Ja, het woord is echt "trekken". Wat zegt dit over de "vrije" wil van de mens?
In Jesaja 10 schept de koning van Assur op over hoe hij zelf Jeruzalem had geplunderd. Hij zegt:
"Door de kracht van mijn hand heb ik het gedaan en door mijn wijsheid, want ik ben verstandig; daarom wis ik de grenzen der volken uit, plunder hun voorraden en stoot als een stier de inwoners neer."(Jes. 10:13)
Dit klinkt als een bekend persoon, nietwaar? Herinnert u zich Nebukadnezzar? We weten allemaal hoe God handelde met zijn arrogantie. Maar het is helder dat God dit heidens land niet alleen koos om Zijn volk te oordelen, maar Hij keerde ook het hart van de koning om de klus te klaren. De Here zegt:
"Zal een bijl zich beroemen tegen hem die ermee hakt? Zal een zaag pochen tegen hem die ze hanteert? Alsof een stok zwaait wie hem opneemt; alsof een staf opneemt hem die geen hout is!"(Jes. 10:15)
De koning dacht dat hij een "vrije" wil had, maar hij was niet meer dan een bijl. Het was Gods arm die het hakken deed!
Het is God die het gaan en de harten van de mens beweegt en Hij is het
"die in alles werkt naar de raad van zijn wil,"(Efe. 1:11b)
En wat is Zijn wil?
"dat alle mensen behouden worden en tot erkentenis der waarheid komen."(1Tim. 2:4)
God is onderweg naar Zijn doel:
"al wat in de hemelen en op de Aarde is onder een hoofd, dat is Christus, samen te vatten"(Efe. 1:10)
en zorgt er voor dat Zijn wil op Aarde gedaan wordt, zoals in de hemelen.
Ik denk dat het grootste probleem, vanuit ons gezichtspunt, het gebrek is aan het begrijpen van onze sterfelijke natuur. Want als we werkelijk de diepten van het kwaad in onze "leden" zouden kennen, dan zouden we weten dat niemand onder ons ook maar enige capaciteit heeft om God te zoeken vanuit onszelf. We zijn allen als verloren schapen. Ieder mens gaat zijn eigen gang. Er is niemand die God zoekt, ook niet één. De leer van de soevereiniteit van de mens(vrije wil) laat zien hoe vreselijk weinig we weten over de diepten van onze verdorvenheid. De mens probeert altijd voor de dag te komen met een manier om God te helpen, of, nog erger, gelijk aan God te worden(Gen. 3). De leer van soevereiniteit van de mens is uiteindelijk dezelfde oude leugen als die werd verteld in het prille begin - dat wij als God kunnen worden.
Toen Jesaja de grootheid van God zag, zei hij:
"Wee mij, ik ga ten onder, want ik ben een man"(Jes. 6:5)
Geconfronteerd met de heerlijkheid van God, zei Job:
"Daarom herroep ik en doe boete in stof en as"(Job 42:6)
En Petrus zei, toen hij het het wonder van Jezus zag:
"Ga uit van mij, want ik ben een zondig mens, Here."(Luc. 5:8)
God probeert ons hetzelfde te laten zien. Hij wil ons de belachelijkheid laten zien van ook maar iets zelf doen, ik bedoel "iets" uit onze eigen kracht. God is(als ik dat kan zeggen) een egoïstische God (ik spreek als een mens). Hij wil alle eer voor Zichzelf. God wil niet dat ook maar één mens de eer van Hem wegneemt of steelt. Hij mag dat misschien de mens voor een poosje laten denken, maar net als bij Jesaja en Job, wanneer we tenslotte Hem zien zoals Hij is, zullen wij zien hoe klein we werkelijk zijn. Jesaja 40:15, 22 zegt dat de volkeren als een druppel in de emmer zijn en de bewoners van de Aarde als sprinkhanen. Het probleem is dat niemand van ons de Heer werkelijk heeft gezien(met geestelijke ogen). De Heer werkt zijn natuur uit in geheel Zijn schepping, met het doel ons te laten zien wat leven zou zijn, zonder Zijn regering over ons.
We hebben met onze eigen ogen gezien hoe de mens is wanneer hij zonder God leeft. We hebben het gezien in het religieuze, de macht-hongerigen, de politici en de hebberige handelaren. Sommigen van ons hebben het in onszelf gezien. Velen zijn nog steeds blind voor de boosheid die in hun harten is. We denken nog steeds dat we beter zijn dan de rest. God wil op den duur ons allen laten zien welke gruwelen daar werkelijk liggen verborgen, dingen waar velen onder ons niet naar willen kijken.
En als we dan aankomen bij het punt(doorheen het vuur van beproevingen) waar we Gods grote en ultieme doelstelling zien, dat wil zeggen: "Alles in allen"(1Kor. 15:28), dan zullen we zien dat de mens niet in staat is God voor te schrijven wie gered zal worden en wie niet. Dan zullen we beginnen te verstaan dat we echt niets zijn zonder God en, op onszelf gelaten, we voor altijd zouden ronddolen in een staat van verwarring en verloren zijn. Het Calvinisme heeft het fout als het zegt dat God er slechts een paar uit pikt om gered te worden en de rest laat lijden in een eindeloze kwelling. Het Arminianisme heeft het fout als het zegt dat de mens er uit pikt, door middel van zijn vrije wil, wie zal worden gered en wie niet. Kunnen we niet zien dat we zonder Gods tussenkomst allemaal verloren zouden gaan?
Eens zal God ons allen nederig maken en ons laten zien dat niemand van ons deel had aan onze redding(of onze heiliging). Ik weet dat dit hard klinkt, maar op de een of andere manier is het voor de mens moeilijk om Gods gratis gift aan te nemen. We denken dat we er iets voor moeten doen, of ergens deel aan moeten nemen, om het te krijgen en te houden. Maar het aannemen van Gods gratis gift betekent dat we moeten toegeven hoe slecht we werkelijk zijn, en dat is voor ons allen erg moeilijk. Maar op die dag zullen we de grote waarheid inzien wie de auteur van onze redding werkelijk is, en het enige aandeel dat we hadden was het eenvoudig reageren op Gods "trekken" naar het kruis. Wanneer we voor Hem zullen staan, zal niemand van ons God er van beschuldigen dat Hij ons als robots heeft gemaakt. We zullen er niet over strijden dat het niet fair was dat we geen "vrije" wil hadden. We zullen Hem niet beschuldigen van het manipuleren van onze keuzes naar Zijn wil, uitschreeuwend naar Hem dat dat niet goed was(Zal de klei tot de Pottenbakker zeggen:"Waarom heb je ons zo gemaakt?"). Oh, nee, nee, nee! We zullen vervuld zijn met eeuwige dankbaarheid en lofprijzing over hoe groot, machtig en liefhebbend onze Heer is, en dat niet voor een klein gekozen gezelschap, maar voor alle mensen. En de meesten van ons zullen vreselijk beschaamd zijn, als we er aan denken hoe we het kruis hebben vertrapt, door het bereik en effectiviteit er van te verdunnen, en deze zogenaamde "vrije" wil van de mens te verhogen. Nee, op die dag zullen we niet opscheppen of onszelf eren. We zullen geen eer ontvangen voor iets dat we gedaan hebben. We zullen verbaasd staan van Zijn grote plan, doelstelling en wijsheid, en we zullen kunnen zeggen, net als Paulus:
"O diepte van rijkdom, van wijsheid en van kennis Gods, hoe ondoorgrondelijk zijn zijn beschikkingen en hoe onnaspeurlijk zijn wegen!
34 Want: wie heeft de zin des Heren gekend? Of wie is Hem tot raadsman geweest?"(Rom. 11:33,34;NBG)
"Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen: Hem zij de heerlijkheid tot in eeuwigheid! Amen."(Rom. 11:36;NBG)
NOOT. Het woord "vrij" is in dit artikel tussen aanhalingstekens gezet, omdat deze uitdrukking nergens in de gehele Schrift wordt gevonden. De auteur ontkent niet dat de Bijbel spreekt over de keuzes van de mens, maar nergens in de Schrift staat dat de mens geschapen werd met een "vrije" wil. En in het licht van de honderden passages die spreken van Gods ultieme soevereiniteit over geheel Zijn schepping, kan ik niet concluderen dat er ook maar de minste tussenkomst kan zijn van zoiets als "vrije" wil.
Ken Eckerty.
www.savior-of-all.com
