JEZUS
CHRISTUS
HEER
JEZUS CHRISTUS
CHRISTUS JEZUS
ZOON DES MENSEN
ZOON VAN GOD
Er is zo weinig aandacht besteed aan deze titels van de Here Jezus Christus, dat slechts weinigen denken dat er enig belang is in hun volgorde. Maar er is al genoeg gezegd om ons te overtuigen van het belang van accuraatheid bij het opmerken en bestuderen van ieder detail. Zo groot in aantal zijn deze variaties, dat alleen al in Paulus' brieven er zeventien verschillende combinaties van de woorden "Heer," "Jezus" en "Christus" voorkomen. Dit omvat ook het bepalend lidwoord ("de") en in drie gevallen het woord "onze."
Tenzij deze woorden willekeurig werden gebruikt, moet er een reden zijn waarom, als bepaalde woorden worden gebruikt, geen andere woorden hetzelfde doel hadden kunnen bereiken. Voorbeeld: als er staat "Jezus Christus," dan moeten we geloven dat "Christus Jezus" niet passend was geweest. Of we nu ooit een reden ontdekken of dat de reden waaraan ik me nu onderschik de juiste is, doet van dit feit niets af.
Ik was naar de conclusie gebracht waar ik nu ben door de uitkomst van het tellen van het aantal voorvallen van elke naam en de verschillende combinaties. Toen ik ontdekte dat de opstanding de grote scheidslijn was, was de reden niet ver te zoeken. Toen ik had gevonden dat in de evangeliën "Jezus" alleen 612 maal voorkomt, en in de andere boeken slechts 71 maal (waarvan 38 in het overgangsboek Handelingen), terwijl in alle vier de evangeliën "Christus" alleen 56 maal voorkomt en in de andere boeken 256 maal, was de reden duidelijk.
Maar laten we de namen in volgorde bekijken:
"Iesous." Het betekent niet slechts "een redder," want daar is een ander woord voor (soter). Het betekent werkelijk: JAHWEH onze Redder. "...jij zal Hem de naam Jezus geven, want Hij zal Zijn volk redden van hun zonden" (Matt. 1:21;SW). Het was daarom de naam van Zijn aardse leven en was met Hem verbonden als de zonde-drager, de lijder, de man van smarten. Het was de naam van Zijn vernedering en schande. Het was de naam waaronder Hij werd gekruisigd. "Dit is Jezus" was de inscriptie aan het kruis.
Let er op dat, hoewel het alleenstaand ongeveer 683 maal voorkomt, het nooit gebeurt met een bijvoeglijk naamwoord. Laten we leren nauwkeurig waar te nemen wat wordt weggelaten en wat staat geschreven, en nooit met sentimentele Christenen zeggen: "gezegende Jezus," of "lieve Jezus," of "zoete Jezus." Niets kan toevoegen aan de perfectie van Zijn persoon, Zijn werken of Zijn wegen; Hij heeft geen bijvoeglijk naamwoord nodig om Hem voor te stellen.
Laten we ook nauwkeurig zijn in ons gebruik van schriftuurlijke uitdrukkingen. Indien we hierin allemaal zorgvuldiger zouden zijn, dan zouden er niet zoveel en grote verschillen tussen ons zijn. Nogmaals, de uitdrukking "in Jezus" is geen schriftuurlijke uitdrukking. Ze komt één maal voor in de Engelse vertaling, in 1 Thessalonicenzen 4:14, maar volgens het Grieks zou dit gelezen moeten worden als "door Jezus." "De uwe in Jezus" in wordt in herderlijke brieven geschreven omdat de schrijvers niet hebben opgemerkt dat nooit van ons wordt gezegd dat wij "in Jezus" zijn, maar, zoals we nu zullen zien, er wordt altijd gezegd dat we "in Christus" zijn.
Jezus was Zijn aardse naam, en lijden, verdriet en dood waren Zijn aardse lot. Maar God deed Hem opstaan uit de doden en toen veranderde alles. "dat God Hem én Heer én Christus maakte, deze Jezus die jullie kruisigden"(Hand. 2:36;SW). God heeft nu bevolen dat het toneel van Zijn lijden het toneel zal worden van Zijn heerlijkheid, "opdat in de Naam van Jezus iedere knie zou buigen, van hemelingen en van aardsen en van onderaardsen, en iedere tong zou belijden dat Jezus Christus Heer is, tot heerlijkheid van God, de Vader" (Filip. 2:10,11;SW).
Daarom, telkens wanneer u het woord "Jezus" alleen tegenkomt, vraagt dat u te denken aan "de man van smarten," die Zichzelf voor u vernederde tot de dood.
"Christos." Dit woord betekent "gezalfde." Het spreekt over Hem als de Gezalfde, gezalfd en aangewezen om het genadevolle verbond van JAHWEH uit te voeren als het licht om de heidenen te verlichten en de heerlijkheid van Zijn volk Israel.
Zoals al gezegd, het komt slechts ongeveer 56 maal voor in de evangeliën en dan over het algemeen met het lidwoord, de Christus, Zijn officiële titel, de Christus Die tot de Zijnen kwam, en vermeld werd als de zegen van Israel. Maar Israel kende niet de dag van hun genadevolle bezoek. Zij zagen in Hem niet de schoonheid die zij van Hem verlangden. Maar nu, als opgewekt uit de doden, is Hij tot het Hoofd van Zijn lichaam gemaakt, de ecclesia, gezalfd voor zegen voor Zijn volk.
In de andere boeken hebben we deze titel 256 maal, Hem voorstellend als de Verrezene en de Verheerlijkte, de positie van de gelovige definiërend als in Hem gerechtvaardigd en aanvaard. En daarom wordt van gelovigen altijd gezegd dat ze "in Christus" zijn, met Hem Levend gemaakt, met Hem opgewekt, samen met Hem zittend in de hemelen, in Hem gezegend met alle geestelijke zegeningen in hemelse plaatsen. Wij verbinden onze positite met Hem als Christus, maar we verbinden onze verantwoordelijkheid aan Hem als ...
"Kurios." Deze titel stelt Hem voor als iemand Die eigenaar is, en daarom als iemand die macht en gezag heeft. Telkens wanneer we deze titel vinden, is dit de er aan verbonden gedachte. Het is een titel die verbonden is aan de voorrechten en verantwoordelijkheden van onze positie en rang "IN Christus." Alle verschillende omstandigheden van het leven zijn met Hem als "Heer" verbonden.
Huwelijk: "trouw alleen in de Heer" en niet slechts "in Christus."
Dat zou betekenen dat je alleen een Christen moet trouwen. Maar dit betekent meer. Niet alleen dat je een Christen moet trouwen, maar doordat je dat doet zeg je "Zo de Here wil." Je moet Zijn gezag erkennen, Die je op al jouw wegen moet erkennen.
Vrouwen: "zoals juist is in de Heer" (Kol. 3.18;SW)
Kinderen: "Kinderen, wees gehoorzaam aan jullie ouders in de Heer" (Efe. 6.1;SW)
Dienaren: "werk uit de ziel, als voor de Heer en niet voor mensen" (Kol. 3:23;SW)
Gelovigen: Het is "de maaltijd van de Heer," "de beker van de Heer," "het lichaam en bloed van de Heer," " de tafel van de Heer" (1 Kor. 11.25;SW).
Hij heeft daarom het recht te commanderen en te zeggen: "Doe dit tot Mijn herinnering."
Ongelovigen: "niemand in staat is te zeggen: "Heer is Jezus," niet dan in heilige geest" (1 Kor. 12:3;SW). Men kan zeggen "Hij is Jezus" of "Hij is Christus," maar zeggen dat Hij Heer is, betekent Hem aannemen als onze Meester en ook onze Redder: het is onze eigen wil buigen voor de Zijne, en Zijn juk op zich nemen. Dat is het werk van de Heilige Geest.
Wanneer we deze combinatie hebben, ligt de nadruk op het eerste woord en worden onze gedachten overgebracht van wat Hij was naar wat Hij is, van Zijn vernedering naar Zijn verhoging. U kunt het in uw gedachten vertalen als u leest: "De Vernederde Die nu verhoogd is," of "de lijdende Die nu verheerlijkt is." In beide gevallen zal u de meest opmerkelijke precisie vinden.
"Christus Jezus" brengt juist de tegengestelde gedachte over. De Verheerlijkte Die eens de Vernederde was, de Verhoogde Die eens leed en stierf.
Ik moet niet stoppen om u vele voorbeelden te geven. Heel het Nieuwe Testament is één groot voorbeeld. U zal, echter, niet iedere passage even helder vinden. Soms zal u het ineens zien, en zal het u de gedachte van de context geven; een andere keer zal de context u vertellen waarom de titels in een bepaalde volgorde worden gebruikt.
Kijk naar Filippenzen 2:5 - "Laat dit de gezindheid zijn bij jullie, welke ook was in Christus Jezus". Waarom "Christus Jezus"? Waarom niet "Jezus Christus"? Omdat dat de gedachte van de context is: van wat Hij was naar wat Hij is. Het volgende vers legt het uit: "Die in de vorm van God behorend ... maakte Hij Zich nederig"(Filip. 2:8;SW). Filippenzen 1:1,2 - "Paulus en Timotheüs, slaven van JEZUS CHRISTUS, aan al de heiligen in CHRISTUS JEZUS die in Filippi zijn, samen met de toezichthouders en dienaren. Genade aan jullie en vrede van God, onze Vader, en van de HEER, JEZUS CHRISTUS". Hier waren de apostelen dienaren van Jezus (nu verhoogd), dienaren van de ene Die hen uitzond, net zoals Hij zelf was uitgezonden als een dienaar; maar zij schrven aan de heiligen die "in Christus" waren (eens vernederd) en zij baden dat, als Heer en Meester, Hij naar hen genade en vrede zou zenden.
Deze titel stelt Hem voor in Zijn goddelijke natuur, als de "tweede mens," en als de "laatste Adam."
Deze titel onthult Hem in Zijn goddelijke natuur en in Zijn relatie met God. Daarom worden allen die in Hem geloven "geroepen zonen van God" genoemd.
Er is een belangrijk verschil waar te nemen bij het gebruik en de keuze van deze namen. Soms komen ze vlak bij elkaar voor. Met name in Johannes 5:25. "Ik zeg tot jullie: het uur komt, en is nu, wanneer de doden de stem van de Zoon van God zullen horen, en die horen zullen leven." Het is als Zoon van God dat Hij de levendmaker van de doden is, zoals uitgelegd in het volgende vers: "Want zoals de Vader leven heeft in Zichzelf, zo geeft Hij ook aan de Zoon om leven in Zichzelf te hebben. En Hij geeft aan Hem gezag om te oordelen, omdat Hij de Zoon van de mens is"(vers 26,27). Het is als Zoon des mensen dat Hij zal oordelen, zoals staat geschreven: "aangezien Hij een dag vaststelt waarin Hij de bewoonde aarde gaat oordelen in rechtvaardigheid door de Mens Die Hij specificeert, geloof gevend aan allen, Hem doen opstaand uit de doden" (Hand. 17:31;SW).
Laat me, ter afsluiting, u aanmoedigen zorgvuldig te zijn, niet alleen in uw lezen en bij uw bestuderen in de Bijbel, maar in uw citeren en interpreteren er van. Ga niet zitten om het te interpreteren, maar ga vóór die tijd zitten, zodat het aan u de wil en doelstellingen van God zal interpreteren. Er wordt te vaak aangenomen dat God nooit precies bedoelt wat Hij zegt, en personen gaan niet alleen naar Zijn Woord om te leren wat Hij zegt, maar om ons te vertellen wat Hij bedoelt, en dat is vaak iets totaal anders. Maar we mogen nooit vragen: Als de Heilige Geest precies dat bedoelde, waarom zei hij dat dan niet? Voorbeeld: wanneer Hij Jeruzalem of Zion zegt, waarom moeten we veronderstellen dat Hij de kerk bedoelde? Wanneer hij Eufraat zegt, waarom moeten we dan aannemen dat hij probeerde "Turkije" te zeggen?
© LIGHTHOUSE LIBRARY, INTERNATIONAL; P. O. BOX 571225,
DALLAS, TX 75357-1225; ROGER and SUNNY COFFMAN; [972] 270-4232;
